در حالی که سه روز از حمله جنگنده‌های رژیم صهیونیستی به خاک سوریه می‌گذرد و درستی این موضوع حتی مورد تأیید مقامات آمریکایی نیز قرار گرفته، مقامات رژیم صهیونیستی تاکنون در این باره سکوت کرده‌اند. هرچند شاید این سکوت پرسش‌برانگیز به نظر بیاید، تحلیل‌ها حاکی از آن است که رژیم صهیونیستی اهداف راهبردی مشخصی را از آن دنبال می‌کند.
به گزارش «تابناک»، به طور کلی در هیچ جا متداول نیست که اسرار مربوط به عملیات نظامی به سرعت افشا شوند؛ اما در مورد سکوت مقامات اسرائیلی درباره حمله هوایی روز چهارشنبه به اهدافی در خاک سوریه، این موضوع بیانگر راهبردی عمیق‌تر با اهدافی مشخص است.
خبرگزاری «رویترز» در تحلیلی با اشاره به این مطلب می‌نویسد، فرا‌تر از نگرانی‌های معمول در رابطه با محافظت از جاسوسان و افشا نشدن تاکتیک‌های نظامی، مقامات صهیونیستی تلاش دارند با این سکوت، به دشمنان خود اجازه دهند وجهه خود را نگه داشته و از این طریق، خطر اوج‌گیری درگیری را کاهش دهند.
افزون بر این، به باور این خبرگزاری، ساکت ماندن و احتراز از جنجال پیرامون اقدامات انجام شده، به رژیم اسرائیل اجازه خواهد داد به همکاری محتاطانه خود با برخی از کشورهای مسلمان (ترکیه و اردن) ادامه دهد، زیرا در غیر این صورت، ممکن است این کشور‌ها خود را ناچار به دوری از این رژیم ببینند. از این‌ها گذشته، در بعد داخلی نیز سکوت مقامات رژیم اسرائیل موجب می‌شود در میان افکار عمومی و یا متحدانشان اعتماد بیش از اندازه به توانایی‌های این رژیم به وجود نیاید.
از سوی دیگر، با توجه به این که جامعه جهانی، حمله به یک کشور دارای حاکمیت را به مانند نقض حقوق بین‌الملل در نظر می‌گیرد، تأیید این حمله تنها می‌تواند برای رژیم اسرائیل دردسرهای دیپلماتیک درست کند.
به باور رویترز، شرایط کنونی مانند اقدام سال ۲۰۰۷ ایهود اولمرت، نخست وزیر وقت رژیم اسرائیل است که پس از حمله به رآکتور هسته‌ای سوریه، سیاست سکوت در پیش گرفت و از اعضای دولتش نیز خواست در این رابطه سخنی نگویند. این در حالی بود که ایالات متحده آشکارا درباره آن حمله اظهارنظر می‌کرد.
«جورج بوش» رئیس جمهور وقت آمریکا در این باره در کتاب خاطراتش می‌نویسد: «اولمرت می‌خواست از هر کاری که سوریه را به گوشه رینگ رانده و وادار به انتقام گیری کند، دوری کند». یکی از دستیاران اولمرت نیز این موضوع را تصدیق کرده و گفته، اولمرت همچنین نگران خراب شدن روابطش با ترکیه بود، زیرا در آن زمان از خاک ترکیه برای حمله به سوریه استفاده شده بود.
از همه این‌ها گذشته، در آن زمان ـ و البته هم‌اکنون ـ اسرائیلی‌ها در حالت آماده باش برای جنگی احتمالی با ایران بودند؛ بنابراین، اولمرت نمی‌خواست با ایجاد جنجال پیرامون موفقیت در یک عملیات کم دامنه و از نظر جغرافیایی نزدیک، در میان افکار عمومی انتظار پیروزی در عملیاتی گسترده و پیچیده در مقابل ایران را ایجاد کند.
به این ترتیب و بر پایه تحلیل رویترز، اکنون نیز منطقی مشابه سال ۲۰۰۷، موجب شده بنیامین نتانیاهو، کابینه وی و مقامات نظامی رژیم اسرائیل درباره تجاوز اخیر به سوریه سکوت کنند. در حال حاضر، اولویت اصلی رژیم اسرائیل، برنامه هسته‌ای ایران است و این رژیم نمی‌خواهد خود را با منازعات دیگری درگیر کند.
در پایان باید گفت، رژیم اسرائیل خواهان ازسرگیری درگیری‌ها با حزب الله هم نیست. روسیه، مهم‌ترین متحد بشار اسد نیز تجاوز اسرائیلی‌ها را کاری ناپذیرفته خوانده است و به این ترتیب، مجموعه این عوامل، موجب شده که مقامات این رژیم تاکنون درباره اقدام اخیر خود سکوت کنند. 
