زينب صناعي در جوانآنلاين نوشت:
درست ۹۵ روز
تا انتخابات رياست جمهوري سال آينده باقي مانده است و در اين اندك زمان
رئيسجمهور كشورمان هر روز افكار عمومي را با موضوعاتي جديد روبه رو
ميكند؛ سوژههايي در نوع خود متفاوت و بسيار جديد كه شايد در اين چند
سالهي رياست جمهوري احمدينژاد كمتر از وي ديده شده است.
در روزهاي
اخير اتفاقاتي افتاد كه افكارعمومي به ويژه همان بيست و چند ميليوني كه با
رايشان احمدي نژاد را رئيس جمهور كشور كردند، نيز انگشت حيرت بر دهان
نهاده و از اين بيپرواييها شايد پشيمان شده و حتي لب گزيدند.
احمدينژادي
كه زماني پله ترقي خود را هيئات مذهبي قرار داده بود و با نزديكي به
مداحان اهل بيت(ع) سعي در جلب نظر مردم متدين كشورمان داشت و با شعار عدالت
طلبي و مبارزه با فساد پا در ميدان سياست نهاد حالا هوگو چاوز رهبر
كمونيست و مشروبخوار ونزوئلا را يكي از ۳۱۳ يار امام زمان(عج) ميداند كه
در زمان ظهور آن موعود يگانه رجعت خواهد كرد و به همراه حضرت مسيح(ع) در
ركاب آن حضرت حضور خواهند داشت.
حالا رئيس جمهور تنها حكومت شيعه
در جهان مادر چاوز را به گونهاي در بغل ميگيرد و صورت به صورت دلدارياش
ميدهد به گونهاي كه حتي با واكنش ميرتاج الديني معاون پارلماني رئيس
جمهور در مجلس كه چندين بار روي دست او ميزند مواجه ميشود و شايد به نوعي
تنها از مكتب ايراني مد نظر خود دفاع كرده و به مكتب والاي اسلام بيحرمتي
ميكند.
در كجاي اسلام و شئونات مملكت اسلامي ما آمده است كه رئيس
جمهور ايران اسلامي اينچنين با يك زن غريبه نامسلمان ابراز همدردي كرده و
دست بر شانه وي گذاشته، صورت به صورت شود. مگر در زمان اداي آيين سوگند
رياست جمهوري ايشان اينگونه قسم نخوردهاند كه "من به عنوان رئیس جمهور در
پیشگاه قرآن کریم و در برابر ملت ایران به خداوند قادر متعال سوگند یاد می
کنم که پاسدار مذهب رسمی و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی کشور باشم و
همه استعداد و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسوولیت هایی که بر عهده
گرفتهام، به کار گیرم و خود را وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور، ترویج دین
و اخلاق، پشتیبانی از حق و گسترش عدالت سازم و از هرگونه خودکامگی
بپرهیزم"؟! متاسفانه احمدينژاد پس از خاتمي دومين رئيسجمهوري است كه بر
خلاف آئين اسلام با زنان نامحرم مصافحه ميكند.
البته قضاياي اين
روزهاي اخير تنها به اينجا ختم نميشود چرا كه اعلام عزاي عمومي از طرف
هيئت دولت نيز به مناسبت درگذشت چاوز در جاي خود جاي بسي تامل دارد و به
نظر ميرسد رئيس جمهوري در اين باره نيز زياده روي كرده است چرا كه اگر
چاوز حتي براي كشور خودش و يا جهان آزادمردي بوده است اما كشور ما
بزرگمرداني همچون حضرت آيت الله حاج آقا مجتبي تهراني(ره) و حضرت آيتالله
خوشوقت(ره) را در روزهاي اخير از دست داده و جاي خالي اين مراجع معظم
تقليد بيش از پيش احساس ميشود، افرادي كه رهبر معظم انقلاب به واسطه شان و
رتبه اخلاقي و معرفتيشان براي هر كدام پيام تسليت صادر كرده و نماز ميت
را شخصا خود به جا آوردند. جاي سوال دارد كه اعلام عزاي عمومي فقط بايد
براي مرگ رئيسجمهور كشور دوست و برادر ونزوئلا باشد يا شخصيتهاي داخلي
نبايد از اين حيث برخوردار باشند و آيا داغ از دست دادن چاوز بيشتر از، از
دست دادن اين مراجع تقليد و معلمان اخلاق بوده است؟!
براستي
رفتارهاي اخير رئيسجمهور كه جو و فضاي افكار عمومي را به هم ريخته است،
نشانه چيست؟! انگار امروز بيشتر از گذشته ميتوان به مسئله مخالفت
احمدينژاد با مسائلي همچون گشت ارشاد پي برد!