اهدای هدیه نوروزی ریاست جمهوری به سینماگران که به زعم برخی یک حرکت تبلیغی بوده و تصور می شد با عدم اقبال اهالی هنر هفتم مواجه شود، صبح امروز با استقبال سیلی اهالی این حوزه همراه شد تا مشخص شود برخلاف تصور عامه، سینماگران نیز به استثنای گروهی 10 درصدی، وضعیت مالی خوبی ندارند و حاضرند حتی برای هدایای کوچک ساعت ها با چشم پوشی بر ملاحظاتی همچون شان هنری شان، در صف های طولانی بایستند؛ اتفاقی که با حواشی فراوانی همراه بود و فضای ملتهبی تا وصول هدیه به سینماگران همراه شد.
به گزارش «تابناک»، در روزهای پیشین نیم تای پایین یکی از صفحات روزنامه های سینمایی، محل درج آگهی یک چهارم صفحه ای بود که از پرداخت هدیه و زمان بندی این پرداخت این هدیه برای هر صنف از صنوف سینمایی خبر می داد؛ هدیه دو میلیارد و چهارصد میلیونی که رئیس جمهور به مناسب نوروز به اهالی صنوف مختلف سینمایی اهدا کرده و در واقع ثمره تغییر و تحولات در ساختار سینمایی بود تا این حوزه که آنچنان با دولت همراهی نکرده، در آخرین ماه های دولت دهم با این مجموعه قرابت بیشتری بیابد.
عدد پاداش اما کوچک و در شان یک سینماگر نبود و تنها 600 هزار تومان در متن آگهی اعلام شده بود. منطق حکم می کرد غیبت عمده سینماگران در محل ساختمان جامعه صنفی تهیهکنندگان ثبت شود و حداقل از این پس چنین هدایایی برای اهالی سینما ارسال شود اما صبح امروز، سیلی از جمعیت برای دریافت همین هدیه ناقابل مقابل این ساختمان صف کشیدند و لحظه به لحظه به این جمعیت افزوده می شد؛ انگار به این قصد زود آمده بودند که پیش از آنکه عوام، چهره شان را در صف ببینند، هدیه را بگیرند و محل را ترک کنند.
این گروه از سینماگران هشت صبح برای دریافت هدیه شان در محل جامعه صنفی تهیهکنندگان ثبت نام کردند اما تا سه ساعت بعد، درهای دفتر این صنف باز نشد تا این رویه منجر به درگیری میان سینماگران و ساکنان سایر آپارتمان های تجاری- اداری واقع در مجتمع مذکور شود و در نهایت با حضور این سینماگران موفق به دریافت هدایایشان پیش از ظهر شدند. اتفاقاتی که شبیه اش در روزهای پایانی نوروز نیز درباره توزیع هدایای برخی صنوف دیگر رسانهای شده بود.
این بار اما فضا به شکلی بوده که شاید اگر این هدیه بیش از یک میلیون تومان بود، صف متقاضیان و تنش های محیطی غیرقابل کنترل و دارای هزینه فیزیکی نیز می شد. با این اوصاف مشخص نیست چرا هدایای اهالی صنوف سینمایی که مشخصاتشان ثبت شده، برایشان ارسال نشده و چنین شرایط غیرمحترمانه در نظر گرفته شده که در نهایت منجر به چنین حواشی شود؟
این فضای تاسف آور در حالی شکل گرفته که بر طبق باور عمومی، سینماگران جزو ثروتمندترین اقشار جامعه هستند اما واقعیت آن است که در یک برآورد ساده می توان دریافت حداکثر سی الی چهل درصد از اهالی سینما در کشورمان از توانایی مالی کافی برخوردارند و شاید حدود 10 درصد از این سی درصد توانسته اند به پشتوانه مالی قابل توجهی از قبل سینما و حواشی اش دست یابند و 60 تا 70 درصد سینماگران تا آخرین روزهای عمرشان از پشتوانه مالی جدی برخوردار نیستند و بسیاری شان در فقر جان می سپارند.
این وضعیت البته تازگی ندارد اما با افزایش هزینه ساخت پروژه های سینمایی و تلویزیونی و طبیعتاً کاهش تعداد این پروژه ها، زمینه لازم فراهم شده تا چنین صف هایی در سال های آتی طولانی تر شود و با این اوصاف انتظار می رود پیش از آنکه صنعت سینمای ایران، بیش از این هزینه آسیب های وارد به این حوزه را بدهد، شاهد اصلاح وضع موجود بود و ای کاش رئیس جمهور در این زمینه قید رفیق سینماگرش را می زد و در نامه ای به وزیر فرهنگ و ارشاد خواستار تغییر مدیریت سازمان سینمایی و بازنگری در سیاست های سینمایی می شد تا به جای هدایایی که تنها برای چند روز یا چند هفته، حلال موقت مشکلات اهالی ضعیف سینما خواهد بود، اتفاقی ریشه ای رخ نمیداد.