نه سالها قضاوت و حضور در جایگاه دادستانی تهران و نه داشتن مدرک دکترای حقوق و تدریس در دانشگاه، هیچ کدام نمیتواند فردی را به آن درجه برساند که بدون خواندن یک پرونده راجع به آن اظهار نظر کند، مگر آنکه آن فرد، «مرتضوی» باشد!
به گزارش «تابناک»، با پایان یافتن ششمین نشست دادگاه کهریزک، اعلام شد که سعید مرتضوی، متهم ردیف نخست پرونده خواستار فرصتی شده تا با در اختیار گرفتن پرونده، آن را بخواند تا بتواند پاسخگوی نماینده دادستان باشد؛ موضوعی که طرح آن در ششمین نشست یک دادگاه ـ که متهم ردیف دوم پرونده و برخی دیگر گمان میکردند آخرین نشست آن باشد ـ به غایت عجیب مینماید.
میرمجید طاهری از وکلای شاکیان پرونده که با حضور در جمع خبرنگاران از درخواست مهلت مرتضوی گفته بود، در این باره میگوید: «این پرونده چندین هزار صفحه دارد و با توجه به اینکه پیشتر در دادگاه نظامی مطرح بوده، ما نسبت به جزییات آن اشراف کامل داریم؛ اما اینکه آقای مرتضوی پس از گذشت شش جلسه از دادگاه فرصت خواسته تا دوباره پرونده را بخواند، برای ما هم عجیب است. به نظر میرسد که دفاعیات مرتضوی چندان مستدل نیست».
با توجه به اذعان وکیل خانواده مرحوم روح الامینی به حجم انبوه پرونده، شاید این گونه به نظر برسد که درخواست متهم برای مهلت گرفتن از دادگاه برای خواندن پرونده، طبیعی باشد، ولی روی غیر طبیعیِ این درخواست زمانی آشکار خواهد شد که بدانیم عمده وقت دومین نشست و تمام فرصت سومین نشست دادگاه به ارائه دفاعیات مرتضوی اختصاص یافته و پذیرفته نخواهد بود که فردی همچون وی، این حجم دفاعیات را بدون مطالعه پرونده آماده و ارائه کرده باشد!
هماکنون کافی است، لایحه عریض و طویل و چهل و چند صفحهای این متهم در دفاع از کیفرخواست یک صفحهای صادره برای سه متهم پرونده را به یاد بیاوریم که به رغم غیرقانونی بودن انتشار آن (به دلیل برگزاری دادگاه به صورت غیرعلنی)، در برخی خبرگزاریهای دولتی منتشر شد تا معلوم شود، دادستان سابق برای برائت از سه اتهام وارده به خود، حتی از تاختن به وکلای متهمان نیز فروگذار نکرده است؛ آیا با این تفاسیر باور کردنی خواهد بود که وی پرونده را به هر دلیلی نخوانده باشد؟!
البته ممکن است مرتضوی مدعی شود به دلیل حجیم بودن پرونده درخواست مطالعه دوباره آن را مطرح کرده که در این صورت، هم درخواست استمهال وی شبههبرانگیز خواهد بود و هم میتوان از ایشان پرسید که کدام بخش پرونده برای ایشان نامکشوف مانده؛ محتویات پرونده تا پیش از آغاز جلسات دادگاه که بر اساس آن لایحه دفاعیاتش را تنظیم کرده یا برگهایی که در این شش جلسه بر آن افزوده شده و از قضا خود ایشان با حضور در تمامی نشستها در جریان همه جزییات آن بوده و در پایان هر جلسه پای آنها را امضا کرده است؟
شاید هم علت این درخواست دادستان سابق تهران ـ که مدرک دکترای حقوق داشته و در کسوت استاد دانشگاه مشغول به تربیت حقوقدان است ـ آن باشد که مرتضوی تا پیش از آغاز جلسات محاکمه، فرض را بر آن گذاشته بوده که با محاکمهای ساده (اگر نگوییم پیش پا افتاده!) روبهرو خواهد بود که احتمالا در همان نشستهای اول به ختم دادرسی منجر شده و حکم سختی برای وی در بر نخواهد داشت؛ اما اکنون که با عزم دادگاه در رسیدگی جدی به پرونده روبهرو شده است، خود را در معرض یکی از جدیترین محکهای قضایی یافته که باید برای ختم به خیر کردن آن، پرونده را دقیقتر بازبینی کرده و حتی مشورت بگیرد.
این شائبه هنگامی قوت میگیرد که بدانیم مرتضوی پیش از آغاز نخستین نشست دادگاه اعلام کرده بود که وکیل نخواهد داشت، چراکه احتمالا گمان نمیکرد نیازی به گرفتن وکیل، مطالعه پرونده و یا دیگر ملزومات حضور در دادگاه داشته باشد.
اما جالبتر اینجاست که همین فرد در پایان نشست پنجم، وضع را آن گونه میبیند که در جمع خبرنگاران حضور یافته و ضمن انکار برخی سخنانش ـ که فایل صوتی آن موجود است ـ از روند دادگاه ابراز نارضایتی کرده و دادگاه افکار عمومی را بسیار مهم توصیف میکند؛ گویی دیگر امیدی به رأی موافق دادگاه با نقطه نظرات خود نداشته و میخواهد افکار عمومی را به نفع خود اقناع کند!
اما نکته دیگری که طرح درخواست استمهال متهم به ذهن خواهد رساند، به مراتب از تمامی نکات قبلی مهمتر است و آن هم چیزی نیست، جز این نکته که متهم از طومار لایحه دفاعیهای که ارائه کرده، رضایت نداشته باشد، چراکه مگر میشود متهم در لایحه دفاعیهاش بارها و بارها به جزییات پرونده مطرح در دادگاه نظامی ارجاع داده و حتی برخی مقامات دادسرای انتظامی قضات را تلویحا متهم کرده باشد؛ اما امروز خواستار فرصت مطالعه پرونده باشد؟ آیا آن همه استناد به محتویات پرونده اتفاقی بوده یا درخواست استمهال مصداق آن ضربلمثل معروف است که «از این ستون به آن ستون فرج است»؟!
شاید هم علت طرح این درخواست عجیب ـ که میتواند سایه سنگینی بر اشراف قاضی و دادستان سابق بر قوانین و روند بررسی حقوقی یک پرونده حقوقی بیندازد ـ چیزی نباشد جز این نکته که لایحه دفاعیه مرتضوی توسط خود وی تنظیم و انشا نشده باشد؛ ابهامی که برای پاسخگویی به آن کافی است، مرتضوی در پایان نشست امروز ترک محل با ترفندهای عجیب و غریبی که چند نمونه آن تاکنون رخ داده را به حضور در جمع خبرنگاران رسانههای گوناگون ـ همانهایی که دریچه دید افکار عمومی به ماجرا هستند ـ ترجیح ندهد!