انتخابات ریاست جمهوری است و شاید به زحمتش بیارزد که برخی شال و کلاه کنند، تا خیابان فاطمی خود را برسانند، مدارکی را پر کنند، با قیافههایی شناخته و ناشناخته در مقابل نور دوربینهای عکاسان و تصویربرداران ژستی بگیرند، خودی نشان دهند، فیلم و تصویرشان دست به دست بچرخد و دست آخر، شب هم با افتخار به اهل خانواده، بگویند که امشب تلویزیون آنان را نشان خواهد داد؛ نمونه ای از فیلم این گونه افراد را ببینید و قضاوت کنید!
به گزارش «تابناک»، نامنویسی از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری از سهشنبه صبح آغاز شد و بعدازظهر هم با نامنویسی بیش از 65 نفر پایان یافت. در میان این 65 نفر، نزدیک شش نفر آنان از چهرههای مطرح بودند؛ چهرههایی که حتی در اینکه برخی از آنان هم رجل سیاسی باشند، شک و تردیدهایی است!
با این اوصاف تکلیف شصت نفر نامنویسی کننده روز نخست، از روز روشنتر است. تازه چهار روز دیگر هم مانده و مشخص نیست این وضع به کجا خواهد رسید!
وجود شرایط حداقلی برای نامنویسی در انتخابات ریاست جمهوری در مرحله نخست، هم مخالفانی دارد و هم موافقانی.
موافق این شرایط حداقلی و فراهم بودن عرصه برای ورود عموم مردم را نشان دهنده حد اعلای دمکراسی در کشور میدانند؛ فرایندی که در آن قانون مانع نامنویسی افراد نمیشود و همه میتوانند نامنویسی ابتدایی کرده و وارد عرصه بررسی صلاحیتهای تخصصیتر شوند.
مخالفان بر این باورند که شرایط حداقلی و بسیار باز که برای نامنویسی افراد برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری گنجانده شده، باعث میشود افراد زیادی که صلاحیتهای مورد نظر قانون و شورای نگهبان را ندارند، نامنویسی کنند و وقت نهادهای حیاتی کشور همچون شورای نگهبان و وزارت کشور را میگیرند و از سویی، باعث پدید آمدن جوسازیهایی در مورد انتخابات در ایران میشوند؛ جوسازیهایی که به صورت فیلم و کلیپ در شبکههای اجتماعی یا دست به دست میچرخد و در بخشهایی باعث تمسخر انتخابات میشوند.
شاید بتوان گفت با احترام به موافقان، حرف مخالفان منطق بیشتری داشته باشد، چرا که طبیعتا افرادی بسیاری که نامنویسی میکنند، در مراحل بررسی تخصصی غربالگری میشوند؛ اما برخی نمایشها و شوهایی که برخی از کاندیداهای نامنویسی کننده در هنگام نامنویسی اجرا میکنند، در بخشهایی باعث وهن انتخابات میشود. شاید نمونههایی از این موارد برای آگاهی بخشی و در حد یک تلنگر برای همه کفایت کند.
طبیعتا همه افرادی که صلاحیتهای عمومی را دارند، بر پایه قانون کنونی حق نامنویسی دارند، ولی نباید به گونهای باشد که ناظر بیرونی سطح کاندیداهایی که قرار است یک کشور به بزرگی ایران را اداره کنند، سطحی بیرون از عرف و استاندارد جهانی ببینند.