اگر اقتصاد درست نشد، بر سر روحانی فریاد بکشید!

دیشب آقای روحانی در صد‌و‌یکمین روز دولت یازدهم، گزارش صد روزه عملکرد دولت خود را از طریق مصاحبهٔ با صدا و سیما به مردم ارائه کرد که‌‌ گزارش آن در رسانه‌ها با واکنش‌های مثبت و منفی بسیاری روبه‌رو شد‌. در همین زمینه، «تابناک» در گفت‌و‌گو با صادق زیباکلام، از تحلیلگران مسائل سیاسی و منتقدان دولت گذشته، عملکرد ۱۰۰ روزه دولت را مورد پرسش قرار داده که در ادامه متن کامل آن را می‌خوانید.

زیبا کلام در پاسخ به این ‌که عملکرد دولت یازدهم را چگونه ارزیابی می‌کنید، گفت: من فکر می‌کنم آقای روحانی تمام تلاش خودش را در این صد روز بر ‌مسأله هسته‌ای متمرکز کرده بود. علت هم این است که دولت ایشان تشخیص داده بود، که اگر نتواند روابط خود را با خارج حل و فصل کند و موضوع هسته ای همچنان ادامه پیدا کند، رکودی که کشور در دو سال گذشته به آن دچار است برطرف نخواهد شد. از سوی دیگر شرایط  ورشکستگی و بی ثباتی اقتصادی  ادامه و افزایش پیدا می کند.

اکنون که خدا را شکر، مذاکرات به نتیجه رسید و توافق ژنو منعقد شد، به گمان من از هم‌اکنون به بعد، انتظار و توقعات جامعه از دولت روحانی در خصوص مسائل سیاسی و مسائل توسعه‌ای ‌افزایش بسیاری پیدا خواهد کرد.
احساس خیلی‌ها در جامعه این است که آقای روحانی ‌برای برخی از اقدامات خیزی برداشته است، ولی متوقف شد.

من دوباره توجه دولت را به اصل ۱۱۳قانون اساسی، جلب می‌کنم.‌ در این اصل، نخستین مسئولیتی که بر عهده رئیس جمهور (فرد دوم نظام) می‌گذارد، این است‌ که آیا قانون اساسی درست اجرا می‌شود یا خیر؟

هنگامی که همچنان مشکلات ‌‌‌دولت گذشته هست،‌ نشان‌دهنده این است که آقای روحانی به این اصل توجه نمی‌کند که مصداق بارز نقض قانون اساسی است. چگونه می‌شود گفت برخی امور ‌به رئیس جمهور مربوط نمی‌شود؟‌ البته ما درک می‌کنیم که عزم و ارده آقای روحانی به تنهایی کافی نیست. می‌دانیم که ایشان باید از دیگر قوا کمک بگیرند و هماهنگ شوند. این‌ها قابل فهم و پذیرش است. این چیزی که غیر قبول است، این احساس است‌ که اصلا آقای روحانی مسائل اساسی کشور را فراموش کردند. این احساس بدی است که در سطح جامعه شکل گرفته است.


‌به نظر من، آقای روحانی باید نشان ‌دهند که مسائل اساسی را فراموش نکرده‌اند و به دنبال حل مشکلات هستند. این نظر درست نیست که من فراموش کردم. ما می‌دانیم کار سخت و دشواری است. سایر قوا باید با مشارکت، ‌کاری شبیه مذاکرات انجام دهند تا مشکلات اعم از سیاسی و اقتصادی حل شود. باید بگویم تا کنون ایشان اقدام عملی در اجرای این خواسته مردم نکرده‌اند.

با توجه به توافق ‌ژنو امید زیادی داریم که تحریم‌ها کاسته شود و با برنامه ریزی‌های متوازنی که دولت آقای روحانی می‌کند، موضوعات اقتصادی و سیاسی بهبود نسبی پیدا کند. البته باید گفت، بزرگ‌ترین دغدغه مسأله توسعه سیاسی است که در دولت آقای روحانی اولویت بالایی ندارد.

این سوال را می‌پرسم که آیا ما اصلی در قانون اساسی داریم که بگوید اگر کسی می‌خواهد در دانشگاه تحصیل کند، باید نظرش با جریان سیاسی حاکم یکی باشد؟ آیا مجلس قانونی داشته که هر کس مخالف و منتقد یک جریان سیاسی است باید از دانشگاه اخراج شود؟
بنابراین تمام ستاره دار بودن‌ها که ظرف چهار سال گذشته صورت گرفت، غیر قانونی بوده است، اما متأسفانه مجلس هم در این امور دخالت نکرد.

این دولت نه چاقو دارد، نه قیچی و نه کمباین‌. آقایانی که می‌گویند ایشان این گونه حرکت می‌کند، باید مصادیق آن را مشخص کنند. مثلا بگویند، روحانی در وزارت کشور، علوم، کشاورزی، ارشاد و... افراد انقلابی، تحصیل کرده، متدین و متعهد را چون در دولت آقای احمدی‌نژاد منصوب شده بودند، کنار گذاشته است، من می‌پذیرم. همینطوری که نمی‌شود گفت ایشان داسی یا کمباینی عمل کرده است.  بنده هر چه می‌گویم برای آن سند دارم.
ما یک میلیون بشکه نفت می‌فروشیم ولی یک ریال پول آن را نمی‌توانیم به کشور برگردانیم. ۳۳ میلیارد در دست چینی‌ها، ۸ میلیارد دست ژاپن، ۹ میلیارد در کره جنوبی.
 
مگر تحریم شوخی است. مگر تحریم را می‌شود با شعار آثارش را منتفی کرد. مگر با شعار وضع تحریم درست می‌شود و دلار‌هایمان بر‌می‌گردد.

چند روز پیش، معاون وزیر صنایع به آذربایجان غربی رفته بود. ایشان می‌گوید ۵۲ درصد از واحد‌های تولیدی در سطح کشور یا تعطیل شدند و یا زیر نصف ظرفیت تولیدی در حال کار هستند. این‌ها واقعیت اقتصادی کشور است. خدا را شکر، خداوند تفضل کرد و بن بست هسته‌ای فعلا تا اندازه‌ای حل شد و ما باید منتظر آینده باشیم.

اگر در آینده تحریم‌ها اجازه دهند اقتصاد نفس بکشد، اگر ‌نکشید، شما باید یقه آقای روحانی را بگیرد. بگویید که مشکل ورود ارز، مواد اولیه، قطعات ماشین آلات و... تمام شد. اکنون مشکل کجاست؟ آن موقع می‌شود بر سر روحانی فریاد کشید. با توجه به آنکه آثار تحریم‌ها درحال منتفی شدن است، پس چرا وضع اقتصادی درست نشده است؟
گروه‌های اصلاح طلب و اصولگرا با معقول و منطقی کردن درخواست‌ها از دولت می‌توانند بهترین کمک را کنند.

من به دولت دکتر روحانی در زمینه سیاست خارجی نمره ۲۰ می‌دهم، ولی متأسفانه در امور سیاسی نمره مردودی تک رقمی می‌دهم. در زمینه اقتصادی نیز، هنوز تاریخ امتحان دولت فرا نرسیده است. پس از حل مسأله تحریم‌هاست که می‌شود ‌آهسته به ارزیابی اقتصادی دولت، پرداخت.