در حالی که مذاکرات هستهای پس از ده سال در ژنو، سرانجام منجر به طرح اقدام مشترک شد، همچنان برخی از تندروهای غربی درصدد ایجاد شوک و انتشار گزارشهایی هستند که فضای توافق و حل و فصل مسالمتآمیز پرونده هستهای ایران را برهم بزنند.
به گزارش «تابناک»، در جدیدترین تحلیل، «متیو کرونیگ» در «فارین افرز»، مطلبی را منتشر کرده است، با این مضمون که هنوز فرصت برای حمله به ایران وجود دارد!
وی مینویسد، خیلی چیزها نسبت به دو سال پیش که من نوشتم، «الان موقع حمله به ایران است» تغییر کرده، ولی به هر حال بعید است دیپلماسی به خنثی کردن تهدید برنامه هستهای ایران بینجامد. حل و فصل مسالمتآمیز موضوع هستهای ایران، هنوز هم بهترین گزینه است؛ اما دلیل کمی وجود دارد که به این باور کمک کند.
این بدان معناست که ایالات متحده بین دو گزینه باید انتخاب کند؛ یا ایران را بمباران کند یا اجازه دهد ایران بمب بسازد. این موضوع به یک معمای بزرگ برای امریکا تبدیل شده است.
نویسنده ادامه میدهد: بمباران محدود تأسیسات هستهای ایران، قطعا بهتر از هر گونه تلاش برای مهار یک ایران مسلح به سلاح هستهای است. در واقع مذاکرات موفق ایران و ۵+۱ نیز شانس قابل توجهی برای حل و فصل این موضوع به وجود نیاورده است.
موضوع مهم اینجاست که ایران در مذاکرات خواهان حق «غنیسازی اورانیوم» است، حال آنکه در قطعنامههای سازمان ملل به صراحت آمده که ایران باید غنیسازی خود را تعلیق کند؛ بنابراین، هر معاملهای که به ایران اجازه ادامه غنیسازی اورانیوم را بدهد، نمیتواند توافق جامعی در نظر گرفته شود.
در ادامه این فرد مدعی شده که هماکنون این گونه برآورد میشود که ایران بین دو یا سه ماه دیگر به بمب هستهای دست یابد؛ معاملهای که غنیسازی ایران را محدود کند، شاید این زمان را به شش ماه افزایش دهد. این موضوعات نشان میدهد که بهترین حالت، همان حرفی بود که من دو سال پیش مبتنی بر اینکه الان زمان حمله به ایران است، را تأیید میکند.
وی میافزاید: فضای جدید تنشزدایی بین دولتهای ایران و آمریکا، راهاندازی یک عملیات نظامی علیه ایران را از لحاظ سیاسی غیرعملی میکند. در واقع، برخی از این حالات میتواند یک حمله را آغاز کند:
۱ ـ شکست خوردن مذاکرات دیپلماتیک: مثلا در صورتی که کنگره امریکا علیه ایران تحریمهای جدید تصویب کند.
۲ ـ در صورتی که دیپلماتها نتوانند به یک توافق جامع پس از این توافقنامه موقت دست یابند.
۳ ـ اگر تهران به توافقی که اجازه غنیسازی به ایران ندهد موافقت نکند، در این صورت ایران این معامله را برای دستیابی به بمب هستهای نقض خواهد کرد.
۴ ـ حتی اگر ایران کاملا متوقف شود، تنها برای مدت زمان محدود خواهد بود، به گونهای که در توافقنامه ژنو نیز به صراحت آمده و حتی توافق نامه جامع نیز برای مدت معینی خواهد بود.
برخی از تحلیلگران بر این باورند که ایرانیها بیشترین زمان برای این دوران را سه تا پنج سال میدانند؛ البته برخی از کارشناسان غربی، طول این دوران را بین ده تا بیست سال میدانند. به هر حال ایران پس از این دوران میتواند به فعالیتهای خود بدون نقض قوانین بپردازد.
همچنین «متیو کرونیگ» مینویسد، فعلا هر گونه بحث از حمله آمریکا به ایران، برای جلب مخالفان در ایالات متحده است؛ اما کاخ سفید اشتباه میکند اگر به استدلال و اعتراض اخلاقی طرفداران حمله به ایران توجه نکند!
هماکنون زمان حمله به ایران برای جلوگیری از گسترش سلاحهای هستهای است. پرسش سیاستمداران این است که آیا استفاده از نیروی نظامی برای موفقیت، یک فرصت و برترین گزینه در دسترس نیست؟ حمله ایالات متحده، در زمان راهاندازی، میتواند امکانات کلیدی هستهای ایران را از بین ببرد.
وی در پایان مینویسد: اکنون باید همه امیدوار باشد که روند دیپلماتیک به راه حل رضایت بخش برسد؛ اما اگر تلاشها به بنبست رسید، هیچ کس نباید خود را درباره اتفاقات آینده فریب دهد.