پس از نزدیک به ۳۵ ماه فدراسیون کشتی ایران صاحب رئیس و پس از چیزی نزدیک به ۲۴ ماه، تیم ملی کشتی آزاد ایران صاحب سرمربی شد؛ اما شاید کسی گمان نمیکرد اجر صبر بزرگ کشتی ایران در این دو منصب بزرگ فقط یک نام باشد: رسول خادم!
به گزارش «تابناک»، وقتی رسول خادم رئیس فدراسیون کشتی شد، همه اهالی کشتی خوشحال شدند که بار دیگر مدیری از جنس کشتی و البته بیحاشیه در رأس این فدراسیون قرار گرفته و اوضاع و احوال این فدراسیون سامان یابد. چه اینکه به رغم موفقیتهای خوب کشتی در یکی دو سال اخیر، نبود سرمربی برای تیم ملی آزاد و رفتوآمد محمد بنا، مربی موفق فرنگی، نگرانیهایی را از آینده کشتی در ایران ایجاد کرده بود.
اما وقتی رسول خادم آمد و گفت باید از همه افراد در کشتی استفاده کرد و نگذاشت که فردی بیرون گود بماند و کشتی متکی به افرادی خاص شود، همه خوشحال شدند که روزهای آفتابی در انتظار کشتی ایران است، ولی رخدادهای بعدی نشان داد که چندان هم قرار نیست اوضاع بر این منوال پیش برود و پس از آنکه رئیس فدراسیون کشتی برای پست خزانهداری کمیته ملی المپیک اعلام آمادگی کرد، روز گذشته با نظر شورای فنی تیم ملی رئیس فدراسیون کشتی ایران، سرمربی تیم ملی شد تا رسول خادم مرد همهکاره فدراسیون شود.
همه فن حریف بودن البته از ویژگیهای مدیران دولت پیشین بود و در هشت سال گذشته سابقه داشته و ما کمکم داشتیم فراموش میکردیم که مدیرانی با چند پست حساس را ببینیم که رسول خادم به این شایعه که او تنها با افراد خاصی میتواند کار کند و به همه اعتماد ندارد، پایان داد و با «اصرار» شورای فنی تیم ملی، روز گذشته سرمربیگری تیم ملی کشتی آزاد را بر عهده گرفت. البته شورای فنی که شخص رسول خادم در چینش ترکیب آن کارآمد بود.
اکنون میتوان معنی اتفاقات چندین و چند وقت اخیر کشتی را فهمید. اینکه چرا فدراسیون کشتی از ساختمان خود به خانه کشتی نقل مکان کرد و یا چرا علیرضا حیدری به نائب رئیسی فدراسیون کشتی برگزیده شد.
به هر حال، اگر آقای رئیس فدراسیون بخواهد از خیابان ورزنده خودش را به تمرین تیم ملی برساند، کجا و اینکه چند پله پایین بیاید و از اتاق ریاست یکراست سر از کنار تشک کشتی در بیاورد، کجا!
از سوی دیگر، بیگمان علیرضا حیدری که خودش را در حد و اندازههای مربیگری تیم ملی میداند، پس از انتخاب رسول خادم به عنوان سرمربی، میتوانست به یکی از منتقدان بزرگ او تبدیل شود. اما حیدری چند روز پیش از این انتخاب پست حساس نائب رئیسی فدراسیون کشتی را پذیرفته و با توجه به مسئولیتهای خطیری چون جذب منابع مالی و سروسامان دادن به اوضاع اداری چندان وقتی برایش نمیماند که بخواهد به اوضاع شکایت کند. به این ترتیب هم خیال آقا رسول از سروسامان دادن اوضاع فدراسیون آسوده و هم یکی از مهمترین منتقدانش از دور خارج میشود.
جالب اینجاست که پیش از رسول خادم، طالقانی، امیر خادم، یزدانیخرم و خطیب که عهدهدار پست ریاست این فدراسیون بودند، به دلیل حجم بالای فعالیتهای آن نمیتوانستند حق مطلب را برای کشتی ادا کنند و همواره با انتقادات فراوانی روبهرو بودند. حالا ببینید که اوضاع و احوال رئیس فدراسیونی که شانس خزانهداری کمیته ملی المپیک را دارد و سرمربی تیم ملی هم شده، چه حجم فعالیتی پیش روی دارد. با این حال آیا نباید برای آینده کشتی نگران بود؟ تحولات اخیر در فدراسیون کشتی، افکار عمومی را به یاد دستور احمدینژاد به رئیس سازمان تربیت بدنی برای در دست گرفتن ریاست فدراسیون فوتبال میاندازد؛ تصمیمی که هیچ گاه عملیاتی نشد.
هرچند احمدینژاد شجاعت انجام هر کاری را داشت، نتوانست علیآبادی را قانع کند همزمان که رئیس سازمان تربیت بدنی است، ریاست فدراسیون فوتبال را نیز بر عهده بگیرد. شاید هم احمدینژاد خواست و علیآبادی هم قانع شد، ولی به دلایل دیگری این کار نشد؛ اما مشابه چنین تصمیمی، اکنون پس از دوران احمدینژاد رخ داده؛ جایی که در یکی از مهمترین فدراسیونهای ایران، رئیس فدراسیون، سرمربی تیم ملی هم شده است!