رامبد جوان و گروهش این روزها روی مجموعه «گوشه دل تهرون» کار می‌کنند که روز 29 اسفند روی آنتن شبکه تهران خواهد رفت.
به گزارش خبرآنلاین، «گوشه دل تهرون» از ساعت 10 صبح در قسمت‌های 25 دقیقه‌ای به مدت 13 ساعت روی آنتن خواهد بود و به نوعی ویژه‌برنامه تحویل سال شبکه تهران محسوب می‌شود.
این مجموعه روایتگر قصه یک خانواده پرجمعیت است و بازیگرانی چون سعید چنگیزیان، فرزین صابونی، فریبا کامران، بهرام شاه‌محمد‌لو، راضیه برومند، آفرین عبیسی، امید روحانی، خسرو پسیانی، ناهید مسلمی، میثم میرزایی در آن ایفای نقش می‌کنند.
رامبد جوان کارگردان، جواد فرحانی تهیه‌کننده، فواد صفاریان‌پور مشاور کارگردان و رضا نمازی تصویربردار با حضور در کافه خبر درمورد چگونگی ساخت و اجرای مجموعه «گوشه دل تهرون» صحبت کردند که در ادامه می‌خوانید:
«گوشه دل تهرون» قرارست در یک روز روی آنتن شبکه تهران برود. قطعا ادامه‌دار شدن مجموعه‌ای با این پتانسیل می‌تواند اتفاق خوبی برای تلویزیون باشد. آیا طرحی برای ادامه کار دارید؟
جواد فرحانی تهیه‌کننده: ما برای ادامه‌دار شدن این مجموعه اعلام آمادگی کرده‌ایم و منتظر نظر مدیران تلویزیون هستیم. از طرفی مجموعه «گوشه دل تهرون» 18 بازیگر دارد. افراد زیادی با ما در این پروژه همکاری می‌کنند و تکلیف این اتفاق باید زود‌تر مشخص شود. به نظر من مردم تلویزیون تماشا می‌کند و از برنامه‌های خوب آن هم استقبال می‌کنند. با اینکه در این چند سال شرایط مالی تلویزیون خیلی مساعد نبوده، اما کارهای خوب هم ساخته شده و مخاطبش را داشته است. نمونه‌اش «پایتخت» که سری دوم و سوم آن هم ساخته شد و هر بار هم پربیننده می‌شود.
ادامه‌دار شدن سریال‌ها در چند فصل نکته‌ای است که جای بحث زیادی دارد، چرا که بعضی سریال‌ها بعد از ساخت فصل‌های بعدی مخاطب خود را از دست می‌دهند و دچار افت کیفی می‌شوند. برخی دیگر نیز مخاطبانشان را حفظ می‌کنند. تعدادی از کاربران ما هم از آقای جوان سئوال کرده‌اند که چرا سریال «مسافران 2» را نمی‌سازند؟ آقای جوان نظر شما نسبت به ادامه دار شدن سریال‌ها در چند فصل چیست؟
رامبدجوان کارگردان: به نظرم ادامه‌دار شدن سریال‌ها اتفاق خوبی است. در ایران و خارج از ایران سریال‌هایی هستند که در چند فصل ساخته شده‌اند و گروهی با هم تلاش می‌کنند اثر خوبی به مخاطب ارائه بدهند. وقتی یک سریال بعد از آنکه در چند قسمت توانست با مخاطبش ارتباط برقرار کرد و موتورش روشن شد و به اصطلاح قلابش به تماشاچی گیر کرد، بهتر است بگذاریم ادامه پیدا کند. ما کاری را می‌سازیم و وقتی با مردم ارتباط برقرار کرد همه چیز تمام می‌شود. ماجرای ساخت سریال سری دوم «مسافران» می‌توانست خیلی راحت اتفاق بیفتد، اما اتفاقاتی در این حین می‌افتد و همه چیز سخت پیش می‌رود. مثلا یک مدیر آن‌قدر ایرادهای عجیب و غریب می‌گیرد که هم خودش و هم سازنده ترجیح می‌دهند دیگر ادامه ندهند، اما به هرحال در شبکه تهران «گوشه دل تهرون» را کار کردیم.
مدیران مربوطه از مدیر شبکه تا مدیر گروه‌ها متوجه شدند این کار امکان ادامه دارد. در نتیجه با ما وارد گفت‌و‌گو و مذاکره شدند که مجموعه را ادامه بدهیم. ما هم چون کار را دوست داریم و فکر می‌کنیم ادامه دادنش منافع خوبی برای تماشاچی خواهد داشت، به این معنی که می‌توانیم زمان قابل توجهی روی آنتن باشیم و تماشاچی با علاقه بتواند کار را دنبال کند، استقبال کردیم. ما چه می‌خواهیم غیر از اینکه مخاطب یک سریال را دوست داشته باشد و حرفهای خوبی در مجموعه بزنیم؟ اینکه قصه تعریف کنیم و فرهنگ‌سازی ظریفی هم اتفاق بیفتد. این چیزی است که برای مخاطبان تلویزیون لازم است. در «گوشه دل تهرون» عنصر اصلی قصه خانواده است؛ نکته‌ای که بسیار مهم است و دلواپسی‌های مهمی در مورد آن در تمام دنیا وجود دارد، اینکه بتوانی خانواده را حفظ کنی. این سریال روی امنیتی که می‌شود از خانواده بدست آورد، تاکید می‌کند. این نکته‌ای است که می‌تواند برای شکل دادن به روابط خانوادگی آدم‌ها یا حفظ کردن آن به خوبی فرهنگ‌سازی کند.
فرحانی: نکته دیگری در ادامه‌دار شدن سریال وجود دارد. اینکه سریالی مثل «گوشه دل تهرون» که تولید می‌شود چقدر برای ساخت آن هزینه شده و در حال حاضر چقدر برای دیده شدن آن زمان و انرژی صرف می‌شود. تلویزیون برای آشنایی مردم با این سریال و دیده شدن آن تلاش می‌کند، پس تلویزیون چند قدم در جذب مخاطب جلو افتاده است و می‌تواند ادامه مسیر را با توجه به اینکه مردم از این مجموعه شناخت پیدا کرده‌اند، طی کند.
آقای صفاریان‌پور از فضای این مجموعه و ویژگی‌هایی که در کار اعمال شده صحبت کنید. پیش بینی خود شما در مورد برقراری ارتباط این مجموعه با مخاطب چیست؟
فواد صفاریان‌پور مشاور پروژه: معمولا شکل برنامه‌سازی تلویزیون در مناسبت‌هایش به این شکل است که یک مهمانی برگزار شود و افرادی از چهره‌های هنری، ورزشی و... مهمان برنامه می‌شوند، اما کاری که ما انجام دادیم با روال همیشگی ویژه برنامه‌های تلویزیون تفاوت دارد. نمی‌دانم موفق خواهد بود یا خیر. احتمال موفقیتش زیاد است، اما یقین دارم «گوشه دل تهرون» کار متفاوت و بدیعی است. مردم در طول روز شاهد سریالی هستند که بسیار شیرین است، نمی‌گویم کمدی و خنده دار است. شما می‌توانید در معاشرت خانواده‌ای قرار بگیریدکه نمونه خوبی ازیک خانواده ایرانی است و این جذاب است که شما یک سریال ۱۲ قسمتی را در طول یک روز تماشا کنید.
نکته بعد این است که در روز تحویل سال همه مخاطبان گذرای تلویزیون هستند. خاصیت سریال این است که هر کس می‌تواند برداشت خودش از آن را داشته باشد و این امکان را دارد که در هر قسمت مجموعه با آن همراه شود و متوجه قسمت‌های قبل هم بشود. در عین حال شاهد آیتم‌های جذاب مثل گزارش‌هایی که با حال و احوال یا به بهانه نوروز و بهار گرفته شده، هستیم. در عین حال بخش‌ها و آیتم‌های ماجراجویانه رامبد جوان را خواهیم داشت و آیتم‌های موسیقی هم وجود دارد. خوشبختانه تیمی که در این کار دور هم جمع شدند، مسئولانه کار کردند.
جوان: این انگیزه واقعا در همه اعضای گروه بود، از جمله آقای نمازی که تصویربرداری کار را بر عهده داشت. من و رضا نمازی از «خانه سبز» تا به امروز همدیگر را می‌شناسیم و با هم کار کردیم. رضا هم معتقد است که گروه خوبی در کنار هم جمع شدند. گروهی که بد‌اخلاقی در آن نیست، همه با انرژی کار می‌کنند. روزی 12 یا 13 ساعت کار کردن بسیار سخت است که بچه‌ها در این پروژه این کار را انجام دادند.
آقای نمازی در مورد چگونگی تصویربرداری این کار صحبت می‌کنید؟
رضا نمازی تصویربردار: رامبدجوان در این مجموعه دو دوربین را به خدمت گرفته، اما ما تصاویر را سویچ نمی‌کنیم و با دکوپاژ سخت و ویژه آقای جوان پیش می‌رویم. سکانس‌های پی در پی و سیال داریم که فکر می‌کنم برای تماشاچی جذابیت خواهد داشت.
آقای فرحانی، شتابی که برای تولید این مجموعه و رساندن آن به جدول پخش تحویل سال شبکه تهران وجود دارد باعث نشد از بسیاری از فاکتورهایی که در ذهن داشتید، فاصله بگیرید؟
فرحانی: ما همه تلاشمان را کردیم و در حد توانمان هر چیزی در ذهن داشتیم، عملی کردیم. همه ما به روز پنجشنبه و پخش آن فکر می‌کنیم. این کار بسیار سخت و پیچیده بود و مدیران شبکه تهران همراهی زیادی با ما کردند. 70 نفر در این پروژه همکاری کردند که همگی از افراد حرفهای انتخاب شدند. سعی کردیم استاندارد و کیفیت را در کار لحاظ کنیم. من از انجام کار لذت بردم و از نتیجه کار راضی هستم. امیدوارم مردم هم از دیدنش لذت ببرند.
