رهبر انقلاب در دیدار با اعضای ستاد بزرگداشت شیرعلیمردان خان بختیاری تأکید کردند: ظلم بزرگی است که انسان قبول کند شخصیتهای فداکاری هایی کردند و برجستگی ها و امتیازاتی از خودشان نشان دادند و چهره اینها مغفول بماند و فداکاری و مجاهدت اینها نادیده گرفته شود.
به گزارش «تابناک»، عصر امروز (شنبه) متن بیانات حضرت آیت الله خامنهای، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با اعضای ستاد نکوداشت شیر علیمردان خان بختیاری ـ که در ۲۶ اسفند ۱۳۹۲ برگزار شده بود ـ و در مراسمی که به منظور تجلیل از این شخصیّت قوم بختیاری در شهرستان مسجد سلیمان برگزار شد، با حضور آیت الله موسوی جزایری، نماینده ولی فقیه در استان خوزستان انتشار یافت.
رهبر معظم انقلاب در دیدار دست اندرکاران ستاد نکوداشت شیر علیمردان خان، معرفی و تجلیل از شخصیت های تاریخیِ برجسته، فداکار و مجاهد در میان اقوام ایرانی را که خالصانه و صادقانه علیه استبداد مبارزه کردهاند، کاری بسیار بجا و شایسته خواندند و تأکید کردند: آنچه در معرفی این شخصیتها اهمیت دارد، برجستهسازی جهتگیریها و عقاید و انگیزههای دینی در حرکتها و قیامهای ضد استبدادی است.
ایشان، تنوع اقوام و اقلیتها را یک ویژگی ممتاز برای ایران دانستند و با اشاره به همبستگی کامل اقوام ایرانی و وفاداری آنها به کشور افزودند: قوم بختیاری و لُرها، جزو بهترین و باوفاترین اقوام ایرانی هستند و به صفت صداقت، شجاعت، غیرت، صفا و پایداری بر عقاید اسلامی و شیعی شناخته میشوند.
حضرت آیت الله خامنهای با اشاره به گمنام ماندن بسیاری از شخصیت های برجستهٔ بختیاری نظیر مرحوم علیمردان خان و ضرورت شناسایی و معرفی این شخصیتها خاطرنشان کردند: ویژگی برجسته علیمردان خان، مبارزه علیه استبداد رضاخانی با الهام گرفتن از عقاید و احساسات دینی است.
شیرعلیمردان در سال ۱۲۷۲ شمسی متولد شد. پدرش علیقلیخان در بین طوایف زیادی از چهارلَنگ نفوذ داشت و در میان هفت لَنگها نیز جایگاه خاصی داشت. علیمردانخان در هفده سالگی به همراه سواران بختیاری و در کنار داییهای خود در تصرف تهران، شکست استبداد و فتح تهران و مقابله با طرفداران محمدعلی شاه در گوشه و کنار مملکت حضوری فعال داشت.
او همچنین نقش کارآمدی در مقابله با تجاوز انگلیس و روسیه به ایران داشت و در نهایت به مقابله با استبداد رضاخانی پرداخت و پس از مجاهدتهای فراوان به همراهی گروهی از بزرگان قوم بختیاری دستگیر شد.
علیمردانخان که برای آخرین بار در دوازدهم آذر ۱۳۱۳ و برای چندمین بار (جمعاً بیش از چهار سال زندان بود) به همراه شمار دیگری از خوانین دستگیر و هفدهم آذر ۱۳۱۳ تیرباران میشود. تاریخ اعدام وی را برخی اسفند ماه همان سال ذکر کردهاند. به همراه علیمردانخان، هفت تن از خوانین دیگر نیز اعدام شدند که عبارتند از: سردار فاتح، سردار اقبال، شکرالله خان ضرغام الدوله بویر احمدی، سرتیپ خان هژیر عشایر بویر احمدی، آقا گودرز احمد خسروی، امام قلیخان رستم ممسنی و حسینخان دره شوری.