طولانی ترین آزمایش جهان با عنوان چکیدن قطره های قیر به مرحله نهایی خود رسید.
به گزارش ایرنا و به نقل از ˈپاپ ساینسˈ ˈآزمایش چکیدن قیرˈ عنوان طولانی ترین آزمایش جهان را به خود اختصاص داده است.
این آزمایش از سال 1927 توسط "توماس پارنل” فیزیکدان در دانشگاه کوئینزلند استرالیا آغاز شده است.
وی این آزمایش را به منظور اثبات اینکه قیری مشتق شده از ذغال سنگ، ماده ای به شدت شکننده که می توان آن را با چکش به چند قطعه تقسیم کرد، در واقع مایعی به شدت چسبنده است، آغاز کرد. این ماده در دمای اتاق با سرعتی بسیار پایین جاری می شود.
پارنل این قیر را ذوب کرده و درون قیفی شیشه ای ریخته و آن را برای سه سال به حال خود گذاشت تا سرد شود. سپس قیف را بالای ظرفی پیاله مانند آویزان کرده و به انتظار نشست.
هشت سال بعد یک قطره از قیر به درون ظرف چکید. 9 سال پس از آن قطره ای دیگر به درون ظرف افتاد. پارنل قطره دوم را به ثبت رساند اما به اندازه ای عمر نکرد که بتواند چکیدن قطره سوم را در سال 1954 ببیند. پس از آن آزمایش وی به گوشه ای از آزمایشگاه خاک گرفته اش در بخش فیزیک دانشگاه منتقل شده و به فراموشی سپرده شد.
در سال 1961 با پیوستن "جان مینستوم” به بخش فیزیک این دانشگاه این آزمایش دوباره دیده شد و وی از دانشگاه درخواست کرد آن را به نمایش درآورد اما مورد توجه قرار نگرفت با این همه در سال 1975 وی توانست بخش فیزیک دانشگاه را راضی کند تا این آزمایش را برای عموم به نمایش بگذارد.
علت طراحی این آزمایش نشان دادن این موضوع است که جامدات نیز می توانند در شرایط خاص مانندمایعات جریان داشته باشند.
پروفسور ˈآندرو وایتˈ مسوول فعلی پروژه ˈآزمایش چکیدن قیرˈ گفت: از زمان آغاز آزمایش در سال 1927 تا سال 1988 تنها هفت قطره و از سال 1988 میلادی تا سال 2014 هر 13 سال یک قطره چکید.
فرآیند انجام آزمایش چکیدن قیر به کمک سه وب کم آنلاین از طریق وب سایت www.theninthwatch.com قابل رویت است.
تا کنون 25 هزار نفر از 158 کشور دنیا به طور رسمی برای پایش این آزمایش ثبت نام کرده اند و نام افرادی که در لحظه جدا شدن هر قطره، در حال تماشای فرایند این آزمایش باشند در همکاران این آزمایش ثبت می شود.
به گفته پروفسور وایت لحظه واقعی چکیدن قطره به کمک آنالیز سرعت آن با استفاده از فیلم های ضبط شده مشخص شده و به کاربران اطلاع داده می شود.
