تیم ملی والیبال کشورمان در حالی فردا برای حضور در جمع چهار تیم برتر لیگ جهانی و مبارزه در نیمه‌نهایی به مصاف برزیل می‌رود که این تنها موضوع مهم والیبال ایران نیست. در حاشیه دورنهایی لیگ جهانی والیبال در فلورانس اجلاسی هم برگزار می‌شود که یکی از موضوعات دستور کار آن بررسی وضعیت میزبانی‌هاست و تیم ملی کشورمان هم به‌عنوان یکی از اعضا باید مورد ارزیابی ناظران FIVB قرار گیرد.
به گزارش تابناک، ایران دومین دوره حضورش در لیگ جهانی را تجربه می‌کند و مثل دوره قبل موضوعات مهمی میزبانی ایران را برای دوره‌های پیش‌رو تهدید می‌کند. سال گذشته کیفیت پائین پخش تلویزیونی مسئولان را مجبور کرد برای حفظ میزبانی با صرف هزینه‌های قابل توجهی مسابقات لیگ جهانی در ایران را مانند سایر دنیا با کیفیت اچ‌دی پوشش دهند و به این ترتیب میزبانی را برای یک سال دیگر حفظ کنند اما برای سال جدید موضوع دیگری میزبانی سال آینده والیبال ایران را تهدید می‌کند و آن هم موضوع مهم حضور زنان در ورزشگاه‌هاست.
داستان حضور زنان در ورزشگاهها به سال ۱۳۹۱ باز می‌گردد. جایی که والیبال داشت با شکوفایی‌های آسیایی و جهانی‌اش جای در دل هواداران ایرانی باز می‌کرد. در آن زمان حضور زنان در ورزشگاه‌های والیبال مشکلی نداشت و برخلاف فوتبال که همیشه با آن مخالفت می‌شد در اینجا مشکلی وجود نداشت و غالبا طبقه دوم ورزشگاهها به زنان اختصاص پیدا می‌کرد. اما با پوشش گسترده این مسابقات و توجه همگانی به‌یکباره و از سال ۱۳۹۱ تصمیم برآن شد تا جلوی حضور بانوان در ورزشگاهها گرفته شود و به این ترتیب زنان ایرانی از دیدن اولین بازی‌های ایران در لیگ جهانی محروم شدند.
حضور زنان خارجی در کنار خبرنگاران و عوامل اجرایی زن موجب شد تا فدراسیون جهانی والیبال در دوره گذشته چندان به عدم حضور زنان در ورزشگاهها حساس نشود اما با گذشت یکسال و افزایش مطالبات زنان برای حضور در ورزشگاهها حالا ماجرا ابعاد تازه‌تری به خود گرفته است. تقریبا در همه شش بازی تیم ملی در این دوره لیگ جهانی در ورزشگاه آزادی زنان ایرانی برای حضور در ورزشگاه تلاش کردند و البته موفق نشدند. کار حتی جنبه‌های بین‌المللی هم پیدا کرد و برخی بازیکنان تیم ملی ایتالیا در ویدئویی از حضور زنان در ورزشگاهها حمایت کردند و در بازی ایران و لهستان زنان لهستانی با یک پارچه‌نوشته در ورزشگاه حاضر شدند که طی آن به عدم حضور بانوان در ورزشگاهها اعتراض کرده بودند.
فدراسیون والیبال دریک سال اخیر و در جریان این ماجرا تنها نقش یک ناظر را باز کرده و تنها سعی کرده با ترفندهایی ناظران لیگ جهانی را راضی نگهدارد و از بعضی از بانوان خبرنگار و عوامل اجرایی، به عنوان چند سمبل استفاده کرد تا نشان دهد که بانوان در ورزشگاه هستند. نمونه بارز این رفتار هم برمی‌گردد به زمانی که برای دو سه بازی آخر از بین تمام خانم‌های خبرنگاری که آی دی کارت داشتند، فقط برای تعداد محدودی مجوز صادر شد تا شاید این چند خانم در کنار چند منشی که کنار زمین نشسته بودند، فدراسیون را از خطر محرومیت احتمالی فراری دهند اما با قرار دادن این بحث در دستور جلسه کمیته فنی FIVB مشخص است که فدراسیون جهانی گول حضور صوری چند خانم را نخورده است و می‌خواهد این موضوع را به دقت بررسی کند.
به هر حال این روند و در دستور قرار گرفتن این موضوع، زنگ خطر را برای والیبال به صدا درآورده و مسئله‌ای که می‌توانست به به راحتی حل شود حالا به یک پاشنه آشیل برای والیبال‌مان بدل شده است، به گونه‌ای که بیشتر از آنکه نگران کار والیبالیست‌هایمان در بازی فردا باشیم باید نگران نتیجه جلسه کمیته فنی در فلورانس باشیم.
فقط تزویر ، دو رویی ، . . . تو این مملکت موج میزنه !!! 
