اخيرا در محافل سياسي اصلاح طلب ايده اي با عنوان نواصلاح طلبي مطرح شده که واکنش هايي در پي داشته است.
روزنامه خراسان در اين ارتباط با محمد جواد حق شناس استاد دانشگاه و عضو شوراي مرکزي حزب اعتماد ملي گفت و گو کرده و از وي درباره ريشه ها و دلايل بيان اين اصطلاح و معناي آن پرسيده است.
آقاي دکتر! ابتدا توضيح مي دهيد که ايده نواصلاح طلبي چيست ؟ببينيد قبل از ارائه تعريف نواصلاح طلبي بايد گريزي به اصلاح طلبي داشت ، اصلاح طلبي به نگرشي اطلاق مي شود که پي گير تحولات و تغيير در فضاي سياسي خاص بدون هزينه هاي جدي است اصلاح طلبي در رفتار و شيوه از طرق شناخته شده قانوني و گفتمان تغييرات را دنبال مي کند. مبناي اصلاح طلبي بعد از انقلاب اسلامي و در سال 76 با روي کار آمدن دولت اصلاحات شکل گرفت. به عبارت ديگر بسياري مبناي اوليه اصلاح طلبي در جمهوري اسلامي را برنامه هاي آقاي خاتمي در دوران تبليغات مي دانند. در اين برهه عده اي براين باور هستند که شايد اين نگاه - با توجه به آورده ها و تلاش هايي که در 8 سال (76-84) داشته و بازگشتي که به نوعي با روي کارآمدن اصول گرايان و دولت افراط گراي دکتر احمدي نژاد به خصوص در 8 ساله رياست جمهوري وي شکل گرفت- نتواند پاسخ گوي نيازهاي جامعه باشد از اين رو ديدگاهي با عنوان "نواصلاح طلبي " را مطرح کردند به اين معنا که اصلاح طلبي نياز به پوست اندازي هم در برخي اهداف و آرمان ها و هم در شيوه پي گيري امور و نهايتا در شخصيت هايي که مي توانند به عنوان خون تازه در رگهاي اصلاحات عمل کنند دارد .
آيا اين ايده در ميان اصلاح طلبان طرفدار دارد؟چون اصلاح طلبي به عنوان يک خواسته و تفکر تمايل به رايج بودن و حرف جديد داشتن دارد و قصد دارد با طرح چنين ايده هايي فضايي را براي تحقق خواسته هاي خود فراهم کند اين ديدگاه طرفداران خاص خود را خواهد داشت.
تا به حال چقدر از ايده استقبال شده است؟اين ايده توسط برخي از چهره هاي اصلاح طلب يا کساني که در حوزه نظري اين موضوع را دنبال مي کنند مطرح شده امابه نظر من نياز به باز شدن اين ايده ، تبيين وارايه دلايل و وجوه بيان اين مسئله و اينکه آيا اين ديدگاه مي تواند کمکي به پيشبرد اهداف اصلاح طلبان داشته باشد و در عين حال ديدن نگاه هاي منتقد اين ديدگاه چه در ميان جريان اصلاح طلبي و چه در ميان جريان فکري گفتمان اصول گرايان ضروري است، اين ايده بايد نقد شده ، تست شود و مورد بررسي قرار بگيرد.
آيا اين ايده نشان از نوعي انشعاب در ميان اصلاح طلبان است؟من اين را انشعاب نمي دانم چراکه انشعاب يک عمل سياسي است اما اين ديدگاه در حوزه گفتمان و ايده پردازي است از اين رو اطلاق انشعاب به اين ايده درست نيست.
پيشتر آقاي عارف بيان کرده که نواصلاح طلبي را قبول ندارد اين در حالي است که او اخيرا اعلام کرده در تلاش هستيم که جوانان وارد عرصه انتخابات مجلس شوند در حالي که يکي از مولفه هاي نواصلاح طلبي ورود چهره هاي جوان به عرصه هاي مختلف است؟معني چهره هاي نو و نسل جوان صرفا به معني سن خاصي نيست. فرض کنيد درمقطعي چهره هاي خاصي به عنوان نماد جريان اصلاح طلبي بودند و ممکن است در مقطعي چهره هاي جديد ببينيم. نسل هاي جديد آمده اند که همان ايده ها را در قالب جديد و فهم جديد ارائه بدهند.
آيا در آينده شاهد حضور بيشتر و پررنگ تر نواصلاح طلبان خواهيم بود؟به نظرم با توجه به اينکه در سال آينده وارد عرصه انتخابات خواهيم شد در ماه هاي آينده شاهد حضور بيشتر طراحان اين ايده براي تبيين آن و طرفداران ، مخالفان و منتقدان نواصلاح طلبي خواهيم بود.
آيا اين ايده در ميان بدنه اصلاح طلبان هم مطرح شده است؟در حال حاضر که فقط در حوزه فکري اصلاح طلبي مطرح است تا بدنه سياسي و سياستمداران و احزاب اصلاح طلب.
