دانشمندان اسکاتلندی در جدیدترین مطالعه خود نشان دادند دوزبانهها باهوشتر از تکزبانهها نیستند.
به گزارش ایسنا، این موضوع که دوزبانهبودن افراد را باهوشتر میکند، طی سالهای اخیر کانون توجه بسیاری از تحقیقات علمی بوده و هماکنون محققان مدعیاند باهوشتر بودن دوزبانهها صرفا یک افسانه است.
دانشمندان در آزمایشهای خود هیچ مدرکی دال بر امتیاز شناختی افراد دو زبانه نسبت به تکزبانهها نیافتند.
کارشناسان زبانشناسی دانشگاه ابرتای دوندی در اسکاتلند در پژوهش خود به دنبال کشف دلیل باهوشتر بودن دوزبانهها بودند.
آنها کنترل شناختی را در گروهی از افراد دارای گویش انگلیسی دوندیایی و گویش استاندارد انگلیسی اسکاتلندی و همچنین در دو گروه تکزبانه و دوزبانه بررسی کردند.
دانشمندان از آزمایشی موسوم به «اثر سیمون» استفاده کردند که روانشناسان را قادر به بررسی کنترل مهاری و زمان واکنش فرد میکند. نوع خاصی از اثر سیمون شامل قراردادن شرکتکننده در مقابل صفحه رایانه و یک پنل دارای دو دگمه است که وی باید فشار دهد. به شرکتکننده گفته میشود چنانچه مولفه قرمزرنگی روی صفحه میبیند، دگمه راست را فشار دهد و با دیدن مولفه سبزرنگ دگمه سمت چپ را فشار دهد.
محققان دریافتند افراد دوزبانه در مقایسه با تکزبانهها یا اشخاص دارای توانایی صحبتکردن با گویش و زبان استاندارد اسکاتلندی، مسئولیت شناختی را بهتر انجام ندادند و این که هیچ تفاوتی در عملکرد آنها وجود نداشت.
در واقع، گروههای دوزبانه (دوزبانههای انگلیسی یا دوزبانههای آسیایی) هیچ امتیاز شناختی نسبت به دیگران نداشتند و این یکی از چندین مطالعهای است که باهوشتر بودن دوزبانهها را رد میکند.
«ورا کمپ»، استاد روانشناسی یادگیری زبان در دانشگاه ابرتای اسکاتلند، تعصب انتشاراتی را یکی از عوامل رواج افسانه باهوشتربودن دوزبانهها دانست و این که چنین باوری میتواند در سیاستهای تحصیلی انحراف ایجاد کند.