گره کور در پرونده قتل مرد دامدار
با گذشت پنج سال از کشته شدن مرد دامدار در ورامین، گره کور این پرونده باز نشد. دو برادر که متهم هستند این مرد را با ضربه‌های چاقو به قتل رسانده‌اند، دیروز برای دومین‌بار در جلسه محاکمه منکر اتهامات خود شدند.
به گزارش فرهیختگان، رسیدگی به این پرونده از سوم بهمن سال 88 به دنبال پیداشدن جنازه یک مرد ناشناس در خودرویش در حاشیه روستای گل‌عباس در دستور کار پلیس ورامین قرار گرفت. جنازه قربانی برای شناسایی هویتش به پزشکی قانونی فرستاده شد. در این بین یک زن جوان به اداره آگاهی ورامین رفت و از ناپدید شدن شوهر 31 ساله‌اش به نام «مرتضی»خبر داد.
این زن گفت: «شوهرم دامدار است. او ساعتی پیش با من تماس گرفت و گفت دو برادر به نام‌های «بهرام» و «فضل‌الله» او را با چاقو زخمی کرده‌اند. شوهرم به سختی صحبت می‌کرد. تماس شوهرم قبل از اینکه بتواند حرف دیگری به زبان بیاورد، قطع شد. حالا می‌ترسم بلایی سرش آمده باشد.» نشانی‌هایی که این زن از شوهرش به پلیس داد با جنازه مرد ناشناس مطابقت داشت. به این ترتیب زن جوان به سردخانه پزشکی قانونی رفت و جنازه همسرش را شناسایی کرد و به این ترتیب ردیابی عاملان جنایت آغاز شد.
به دنبال اطلاعاتی که زن جوان به پلیس داد، دو برادر32 و 27 ساله که هر دو دامدارند بازداشت شدند، اما ادعا کردند بی‌گناه هستند.
در نخستین نشست رسیدگی به این ماجرا که دهم اسفند 92 در شعبه 71 برگزار شد دو برادر خود را بی‌گناه خواندند و مدعی شدند از نحوه کشته شدن مرتضی بی‌خبرند. سپس هیات قضایی ادامه جلسه را برای تکمیل تحقیقات به بعد موکول کرد. در تازه‌ترین نشست رسیدگی به این ماجرا که دیروز به ریاست قاضی «عزیزمحمدی» و با حضور چهار قاضی مستشار تشکیل شد نماینده دادستان کیفرخواست را خواند و با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده برای بهرام حکم قصاص و برای فضل‌الله به اتهام معاونت در قتل اشد مجازات خواست.
سپس اولیای‌دم در جایگاه ویژه ایستادند و برای عاملان جنایت تقاضای کیفر کردند. نوبت دفاع به بهرام که رسید حرف‌های قبلی خود را تکرار کرد و گفت: «باور کنید من خصومتی با مرتضی نداشتم و از نحوه قتل او بی‌اطلاع هستم.»
فضل‌الله نیز خود را بی‌گناه خواند و گفت: «من مرتضی را ندیده بودم و نمی‌دانم چطور کشته شده است.»
در پایان این جلسه هیات قضایی با اعلام تنفس وارد شور شد تا رای صادر کند.
به گزارش فرهیختگان، رسیدگی به این پرونده از سوم بهمن سال 88 به دنبال پیداشدن جنازه یک مرد ناشناس در خودرویش در حاشیه روستای گل‌عباس در دستور کار پلیس ورامین قرار گرفت. جنازه قربانی برای شناسایی هویتش به پزشکی قانونی فرستاده شد. در این بین یک زن جوان به اداره آگاهی ورامین رفت و از ناپدید شدن شوهر 31 ساله‌اش به نام «مرتضی»خبر داد.
این زن گفت: «شوهرم دامدار است. او ساعتی پیش با من تماس گرفت و گفت دو برادر به نام‌های «بهرام» و «فضل‌الله» او را با چاقو زخمی کرده‌اند. شوهرم به سختی صحبت می‌کرد. تماس شوهرم قبل از اینکه بتواند حرف دیگری به زبان بیاورد، قطع شد. حالا می‌ترسم بلایی سرش آمده باشد.» نشانی‌هایی که این زن از شوهرش به پلیس داد با جنازه مرد ناشناس مطابقت داشت. به این ترتیب زن جوان به سردخانه پزشکی قانونی رفت و جنازه همسرش را شناسایی کرد و به این ترتیب ردیابی عاملان جنایت آغاز شد.
به دنبال اطلاعاتی که زن جوان به پلیس داد، دو برادر32 و 27 ساله که هر دو دامدارند بازداشت شدند، اما ادعا کردند بی‌گناه هستند.
در نخستین نشست رسیدگی به این ماجرا که دهم اسفند 92 در شعبه 71 برگزار شد دو برادر خود را بی‌گناه خواندند و مدعی شدند از نحوه کشته شدن مرتضی بی‌خبرند. سپس هیات قضایی ادامه جلسه را برای تکمیل تحقیقات به بعد موکول کرد. در تازه‌ترین نشست رسیدگی به این ماجرا که دیروز به ریاست قاضی «عزیزمحمدی» و با حضور چهار قاضی مستشار تشکیل شد نماینده دادستان کیفرخواست را خواند و با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده برای بهرام حکم قصاص و برای فضل‌الله به اتهام معاونت در قتل اشد مجازات خواست.
سپس اولیای‌دم در جایگاه ویژه ایستادند و برای عاملان جنایت تقاضای کیفر کردند. نوبت دفاع به بهرام که رسید حرف‌های قبلی خود را تکرار کرد و گفت: «باور کنید من خصومتی با مرتضی نداشتم و از نحوه قتل او بی‌اطلاع هستم.»
فضل‌الله نیز خود را بی‌گناه خواند و گفت: «من مرتضی را ندیده بودم و نمی‌دانم چطور کشته شده است.»
در پایان این جلسه هیات قضایی با اعلام تنفس وارد شور شد تا رای صادر کند.
