حسن خياطي در سرمقاله جمهوری اسلامی نوشت:
دستگاه قضايي فرانسه با چراغ سبز دولت اين كشور اتهامات مربوط به تروريسم 9 نفر از اعضاي گروهك تروريستي منافقين را كه در پي حمله 11 سال پيش آنها به مراكز سياسي جمهوري اسلامي ايران بازداشت شده بودند ملغي اعلام كرد و با مختومه نمودن اين پرونده، بار ديگر نمايش مضحكي از حقوق بشر غربي و ادعاي مبارزه با تروريسم به اجرا گذاشت.
11 سال پيش "مريم قجر عضدانلو" همسر رسمي موسي خياباني و زن تشكيلاتي مسعود رجوي سركرده منافقين، در ميان 150 نفري بود كه در حمله پليس فرانسه به مقر اين گروهك در منطقه "اور سور اواز" حومه پاريس بازداشت شدند. وي و 16 نفر ديگر از اعضاي منافقين به برنامه‌ريزي اقدامات تروريستي و تأمين مالي فعاليت‌هاي تروريستي متهم شدند اما طولي نكشيد كه او با وساطت مقامات غربي حامي گروهك منافقين آزاد شد و اتهامات اقامه شده عليه وي ملغي گرديد. با اينحال پرونده‌اي عليه 9 نفر از اعضاي اين گروهك در دستگاه قضايي فرانسه گشوده شد كه تا چند روز قبل اين پرونده مفتوح بود بدون آنكه اقدام مؤثري عليه متهمان آن بعمل آيد. "پير دبوسكت فلوريان" رئيس اطلاعات فرانسه در زمان بازداشت دسته جمعي منافقين، هدف از اين اقدام را مقابله با حملات تروريستي اين گروهك به مراكز متعلق به جمهوري اسلامي ايران در اروپا و مناطق ديگر اعلام نموده و افزوده بود: "اعضاي اين گروه بعد از آنكه توان نظامي خود را به خاطر خلع سلاح در عراق از دست دادند مقر خود را در "اور سور اواز" به مركز عملياتي تروريسم مبدل ساختند."
صدور حكم آزادي اعضاي اين گروهك، تروريستي توسط دستگاه قضائي فرانسه درحالي صورت گرفت كه همزمان با آن جنگنده‌هاي ارتش فرانسه در قالب ائتلاف تحت رهبري دولت آمريكا و با بهانه مبارزه عليه تروريسم براي اولين بار مواضع گروهك تروريستي - تكفيري داعش در خاك عراق را بمباران كردند! رفتارهاي دوگانه مقامات غرب با موضوع تروريسم پيش از اين نيز سابقه داشته و آنها تروريست‌ها را به "تروريست‌هاي خوب" و "تروريست‌هاي بد" تقسيم مي‌كنند. به عبارت روشن‌تر اگر جنايتكاران براساس منافع آنان حركت كنند و كشتارها و ساير اعمال تروريستي خود را با هدف تأمين منافع غرب همسو نمايند، اين تروريسم، "تروريسم خوب" است و چنانچه همان تروريست‌ها ذره‌اي از چارچوب تعيين شده عدول نمايند و اعمال آنان حتي به سمت احتمال به خطر انداختن منافع غرب گرايش پيدا كند، آنها "تروريست‌هاي بد" محسوب مي‌شوند كه بايد طبق نظر غربي‌ها مجازات شوند. به عبارت ديگر، جنايت‌هاي تروريست‌ها عليه مردم ساير كشورها اشكالي ندارد مگر اينكه منافع غرب را به خطر بيندازد.
بازي دوگانه غرب با واژه "تروريسم" به قدري مضحك شده كه حتي صداي معدود نمايندگان معتدل مجلس فرانسه را هم درآورده است. چندي پيش 4 نفر از نمايندگان عضو كميسيون امور خارجه ملي فرانسه از ساير اعضاي مجلس و مقامات دولت كشورشان خواستند از گروهك تروريستي منافقين به شدت دوري نمايند. فيليپ كوشه، ژاك ميارد، "اليزابت گيگو و آلن مارسود چهار نماينده‌اي بودند كه در پي مشاهده اصرار و دعوت مكرر اعضاي گروهك منافقين از سوي مقامات كشور فرانسه براي حضور در برنامه‌هاي مختلف دولتي، هشدار دادند مقامات فرانسه بايد نهايت احتياط را درباره اعضاي اين گروه تروريستي به عمل آورند. آنها متذكر شدند: "مي دانيم كه گروهك مجاهدين خلق امكانات و ارتباط قوي و بسيار زيادي در فرانسه دارند ولي اين نكات به هيچ وجه نماد جايگاه آنها در ايران نيست. ما بايد توجه داشته باشيم كه مجاهدين گروهي بسيار خشن بوده و از همين رو در ايران بسيار بي‌اعتبار هستند."
با اين حال، دولتمردان فرانسوي كه وجه مشترك آنها با گروهك تروريستي تحت حمايتشان همان "نفاق" موجود در اعمال و رفتار آنهاست، همچنان به حمايت از اين گروهك تروريستي ادامه مي‌دهند، درحالي كه ادعاي "مهد دمكراسي" بودن كشورشان گوش فلك را كر كرده است. چگونه ممكن است دولتمردان يك كشور به مبارزه با تروريسم اعتقاد واقعي داشته باشند و در عين حال، از سويي به جنگ با يك گروه تروريستي بروند و جنگنده‌هاي خود را براي بمباران آنها در خاك كشور ديگري اعزام كنند، اما از سوي ديگر گروهك تروريستي ديگري را زير چترحمايتي خود بگيرند و بدون درنظر گرفتن سابقه جنايات آنها عليه مردم مسلمان ايران و حتي مسلمانان و غيرمسلمانان كشورهاي ديگر، دست آنها را براي هرگونه فعاليتي باز بگذارند و در معدود دفعاتي نيز كه كار آنها به دادگاه كشيده شده با جانبداري كامل به كمك آنان بشتابند؟
اين رفتار دوگانه، همانگونه كه از ساير دولت‌هاي حامي گروهك‌هاي تروريستي منافقين، داعش، طالبان، القاعده و... پذيرفته نبوده، قطعاً از دولتمردان فرانسه نيز پذيرفتني نيست و اذهان عمومي در قضاوت عليه اينگونه رفتارها بي‌تفاوت نخواهد بود. دنيا هنوز فراموش نكرده است كه منافقين دستشان به خون بيش از 17 هزار نفر از زنان و مردان ايران اسلامي آغشته است. آنها صدها ترور،انفجار، بمب‌گذاري و... كه همگي براساس حقوق بين‌المللي مورد ادعاي مقامات غرب جنايت محسوب مي‌شوند در حق مردم ايران انجام داده‌اند، بسياري از مسئولان عالي رتبه نظام اسلامي ايران را در انفجارها و ترورهايي نظير انفجار حزب جمهوري اسلامي كه منجر به شهادت شهيد مظلوم آيت‌الله بهشتي و بيش از 72 تن از مسئولان عاليرتبه نظام و نمايندگان مجلس گرديد، انفجار دفتر نخست وزيري كه شهادت رئيس‌جمهور و نخست‌وزير كشورمان را در پي داشت، ترور نافرجام حضرت آيت‌الله خامنه‌اي، ترور شهيد صياد شيرازي و ترور صدها نفر از كاركنان و خدمتگزاران نظام و حتي مردم عادي، ترور ائمه جمعه و جماعات، بمب‌گذاري در زيارتگاه‌ها و به شهادت رساندن جمع زيادي از زائران، همكاري با رژيم بعث صدام حسين و كشتار و شكنجه اسراي ايراني دربند رژيم صدام، اعدام دسته جمعي مردم به جرم هواداري از نظام اسلامي، همكاري با رژيم آل سعود در كشتار حجاج ايراني، همكاري با ساير گروه‌هاي تروريستي شامل جندالشيطان، جيش العدل، پژاك، القاعده و شركت در اقدامات جنايتكارانه آنان، همكاري با سازمان‌هاي جاسوسي صهيونيستي و غربي در ترور دانشمندان ايراني و اكنون حمايت از گروه‌هاي تروريستي - تكفيري داعش و جبهه النصره در عراق و سوريه و بسياري موارد ديگر را در پرونده خود دارند.
اين نيز از شگفتي‌هاي دنياي امروز است كه دولت‌هايي داعيه مبارزه با تروريسم را دارند و در عين حال از اين همه جنايت چشم پوشي مي‌كنند و نه تنها افرادي را كه چنين رونده سنگيني از جرم و جنايت در پرونده خود دارند تبرئه مي‌كنند بلكه به طور مستمر اجازه مي‌دهند آنها در كميته‌هاي كنگره، سنا و مجالس ملي آنها حضور فعال داشته باشند و در عين حال مدعي حقوق بشر و مبارزه با تروريسم هم باشند!
دولتمردان فرانسوي بدانند اكنون زماني نيست كه آنها بتوانند اهداف خود را تحت پوشش شعارهاي روشنفكري و ساختارهاي باصطلاح دمكراتيك به خورد جهانيان بدهند. اگر آنها واقعاً به موضوع "حقوق بشر" اعتقاد دارند چرا سازماني را كه دستش به خون هزاران نفر از افراد بيگناه در كشورهاي مختلف آلوده است، از فهرست گروه‌هاي تروريستي حذف و از آنها حمايت مي‌كنند؟ اين سازمان هنوز هم داراي ظرفيت و تمايل ارتكاب اقدامات تروريستي است و حاميان غربي آنها با حمايت‌هاي بي‌دريغ خود از اين افراد نشان مي‌دهند كه هيچ اعتقادي به مبارزه با تروريسم ندارند و در واقع ريشه فعاليت اينگونه گروه‌ها در اقصي نقاط جهان در همين حمايت‌ها نهفته است.
