کاش شهردار برای یک روز روی ویلچر بنشیند

حافظی در ادامه گفت: در حقیقت خارج شدن این افراد از منزل برایشان حکم پیشگیری از مشکلات بعدی را دارد. اینجاست که اگر می‌گوییم و می‌دانیم پیشگیری بهتر از درمان است، باید زمینه‌ای فراهم آوریم که جانبازان و معلولان بتوانند در سطح شهر رفت و آمد کنند‌‌ و البته ترددشان راحت باشد تا تداوم بیابد.

رئیس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران افزود: این موضوع را می‌توان جور دیگر هم بیان کرد و گفت، شهر ما وقتی شهری سالم، جامع و کامل خواهد بود که یک فرد ویلچر‌نشین بتواند از منزل خود به هر نقطه از شهر که خواست، بدون آنکه از کمک دیگران استفاده نماید، سفر کرده و بازگردد، که متأسفانه اکنون اینچنین نیست، زیرا شهر در خدمت رسانی به ایشان ناتوان است.

عضو شورای راهبردی معلولان در ادامه پیشنهاد جالب توجهی برای پی بردن مسئولان به معلویت شهر ارائه کرد و گفت: از آقای شهردار می‌خواهم که نه یک هفته، بلکه تنها یک روز روی ویلچر بنشیند و در سطح شهر رفت‌و‌آمد کرده و به کارهای روزانه خود برسد تا ببینیم آیا چنین امکانی خواهد یافت یا خیر؟ بد نیست از شهرداران مناطق بخواهیم یک روز در سال روی ویلچر بنشینند و به کارهای خود رسیدگی کنند تا دریابند ‌اوضاع شهر چگونه است و چقدر در رفع مشکلات موفق کار کرده‌اند.

وی افزود: مشکلاتی که احتمالا این مدیران شهری با آن روبه‌رو خواهند بود، در حالی قابل توجه و بغرنج به نظر می‌رسد که این افراد راننده و خودرو‌ دارند و حتی برای رفت و آمد به دفتر خود در محل کار نیز از آسانسور بهره می‌گیرند، حال آنکه جانبازان و معلولان از چنین امکاناتی محرومند و خود را مقابل شهری که معلول است، تنها می‌بینند؛ یعنی مشکلات شهر گریبانگیرشان می‌شود.

حافظی در ادامه‌ به‌کارگیری چنین پیشنهادی را برای کسب تجربه مفید خواند و گفت: نه تنها تجربه کردن چنین کاری بد نخواهد بود، بلکه ممکن است به فراهم آوردن زیرساخت‌های لازم برای زندگی جانبازان و معلولان در سطح شهر منجر شده و شرایطی فراهم آورد که شهر بتواند وظایف خود در استفاده از همه ظرفیت‌های جامعه را به انجام رسانده و پذیرای افراد ویلچر نشین باشد.

وی در پایان گفت: شاید با به‌کارگیری چنین راهکاری بتوان امید داشت که پس از گذشت سالیان متمادی از پایان جنگ، شهر و مدیریت شهری از معلولیت رهایی یافته و میزبان خوبی برای جانبازان و معلولان باشد؛ بماند که بر این باوریم ‌شهرمان نه تنها برای جانبازان و معلولان مناسب نیست، بلکه در ارائه خدمت به سالمندان نیز ناتوان است!