هرچند این ادعای عیسی سحرخیز، مدیرکل مطبوعات داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ابتدای دولت اصلاحات که «خیلی از اصلاحطلبان برخلاف اول انقلاب دیگر علاقهای به آقای خمینی ندارند» ، با واکنش خاص حمیدرضا جلاییپور و پس از آن پاسخ تکمیلی مجید انصاری همراه شد، ادامه سکوت اصلاحطلبان و گام زدن در مسیری که نه تأیید سخن سحرخیز و نه تکذیب آن است، برای آنها هزینه بیشتری خواهد داشت.
به گزارش «تابناک»، در شرایطی که اصلاحطلبان تجربه آسیبهای پرشمار ناشی از تندرویهای بخشهایی از نیروهای منتسب به این جریان فکری و سیاسی در سالهای گذشته را از سر گذرانده و شرایط سختی برای بازگشت کامل به فضای سیاسی رسمی کشور را پیش روی دارند، سخنان سحرخیز، یکی از نیروهای قدیمی این جناح درباره نسبت اصلاحطلبان و بنیانگذار نظام و روشن نشدن نسبت سایر اصلاحطلبان با نظرات بیان شده توسط وی، میتواند راه را برای فعالیت اصلاحطلبان ناهموارتر هم بکند.
در میان سخنان سحرخیز درباره نسبت اصلاحطلبان و امام خمینی (ره)، دو ادعای قابل توجه وجود دارد؛ یک ادعا اینکه «خیلی از اصلاحطلبان بر خلاف اول انقلاب، دیگر علاقهای به آقای خمینی ندارند».
این گزاره حتی اگر با مخالفت برخی از اصلاحطلبان همراه نمیشد، قبل از تحقیق و بررسی ادعایی بود که نه قابل تأیید و نه قابل تکذیب بود. همان گونه که سحرخیز نیز خود اعتراف کرده است، مجموعه جریان اصلاحطلبی طیف سیاسی وسیعی است که البته سحرخیز میتواند از افکار و عقاید بخشی از آنها آگاه باشد و به صرف مشاهده چنین ادعایی از جانب وی در حلقه یا گروهی کوچک نمیتوان آن را به «خیلی از اصلاحطلبان» تسری داد.
این البته نمیتواند نافی نیاز به اعلام موضع صریح اصلاحطلبان باشد، به ویژه اصلاحطلبانی که قصد بازیگری سیاسی دارند و تقید به راه بنیانگذار انقلاب اسلامی، پیششرط قانونی اجازه فعالیت قانونی برای آنها خواهد بود.
دومین ادعای مطرح از سوی سحرخیز آنجایی است که به گونهای دیگر از سوی جلاییپور در گفتوگو با سایت جماران تکرار و با واکنش تند مجید انصاری، دبیر اجرایی مجمع روحانیون مبارز و معاون پارلمانی دولت روحانی نیز مواجه شد.
سحرخیز در توصیف بخشی از اصلاحطلبان اظهار داشته که «بعضیها جمهوری اسلامی را در پکیج قدیمیاش میپذیرند و آیتالله خمینی را در قالب یک قدیس و معصوم که خطایی نکرده و نمیکند، نگاه میکنند و نسبت به او تعصب دارند» و این سخن تا حدی تداعیکننده بحثهایی است که احترام به امام (ره) را از زاویه فقاهت و مرجعیت تعریف کرده و نقش و جایگاه حکومتی، ایدئولوژیک و سیاسی آن را کمرنگ فرض کرده و یا قصد عبور از آن را دارند.
همین بحث به گونهای دیگر با تفکیک بین امام قانونمدار و امام انقلابی از سوی جلاییپور در گفتوگو با جماران تکرار و با واکنش سخت انصاری مواجه شد. انصاری با ناشیانه خواندن سخنان جلاییپور در این باره گفته است: «چرا سعی میشود بین اصول و اصلاحات تباین القا شود؟ بدتر از این دفاعهای ناشیانهای است که این روزها در واکنش به این صحبتها در رسانهها صورت گرفته. انقلابیگری امام را در مقابل قانونگرایی ایشان قرار دادهاند. این چه منطقی است»؟
به عبارت دیگر، سخنان جلاییپور نه تنها در رفع مشکل ناشی از سخنان سحرخیز به اصلاحطلبان کمکی نکرده، بلکه باب جدیدی را نیز باز کرد و آن عبارت است از ارائه تفاسیری از نقش، جایگاه و سلوک سیاسی بنیانگذار انقلاب اسلامی و اولین رهبر جمهوری اسلامی که نه تنها دیگران به راحتی قادر به اثبات اشتباه و یا حداقل ناقص بودن آن هستند، بلکه مجید انصاری اصلاحطلب نیز آن را ناشیانه میداند.
به عبارت دیگر، اصلاحطلبان اکنون نه تنها با ضرورت رد کردن ادعاهای سحرخیز مواجه هستند، بلکه باید توضیح دهند که آیا فقط تفسیر ناقص و بخشی جلاییپور از امام خمینی (ره) را قبول دارند یا اینکه تفسیر آنها از ولی فقیه و رهبر انقلاب آن چیزی است که در قانون اساسی و راه امام آمده است.