در تجمع کارکنان و کارگران معادن شرکت البرز شرقی مقابل نهاد ریاست جمهوری، یکی از معترضان تلاش کرد با سوزاندن خود به دیدار رئیس جمهور نایل آید.
به گزارش «تابناک»، در این تجمع که ظهر امروز با حضور حدود 50 نفر از کارکنان و کارگران معادن شرکت البرز شرقی برگزار شد، معترضان خواستار پرداخت مطالبات دولت به این شرکت، آن هم در اسرع وقت شدند تا شاید به این وسیله مانع از انحلال و تعطیلی بزرگترین معدن زغال سنگ کشورمان شوند.
مهرداد غلامیان، معاون مالی اداری این شرکت که در جمع معترضان حضور داشت، با اشاره به مشکلاتی که طی دو سال گذشته برای مجموعه شان ایجاد شده، گفت: این شرکت در حال غرق شدن است و راه نجاتی برای آن به جز کمک دولت نیست. ما امروز مقابل درب ریاست جمهوری جمع شده‌ایم تا یک نفر به داد ما برسد، اما تاکنون هیچ‌کس توجهی به درخواست‌های ما نداشته است.
وی افزود: تاکنون هیچ پاسخی از سوی نهاد ریاست جمهوری دریافت نکرده‌ایم، فقط به ما اعلام کرده‌اند که یک گزارش به آنها ارائه کنیم، اما باید بگوییم با گزارش و نامه‌نگاری کار معدن البرز شرقی حل نخواهد شد.
این معدن پرسابقه از آن رو در شرف تعطیلی قرار گرفته که در ابتدای سال ۹۳ بر اساس اصل 44 واگذار شده است؛ واگذاری که جمعیت معترض گرد آمده مقابل مرکز ارتباطات مردمی ریاست جمهوری در خیابان پاستور (تهران) آن را غیرکارشناسی، غیراصولی و با بی‌تدبیری می‌دانند. به ویژه اینکه این شرکت در فرایند واگذاری دستخوش تفکیک و هر پاره از آن به یک نهاد مستقل واگذار شده است.
بر این اساس معترضان خواستار تجمیع این شرکت برای بار دیگر هستند و از دولت می‌خواهند با تزریق منابع مالی به شرکت، مانع از در هم پاشیدن آن شوند، چراکه اوضاع مالی شرکت البرز شرقی به قدری وخیم شده که حتی قادر به پرداخت حقوق کارکنان و کارگران خود نیز نیست و از مهرماه امسال ـ که در آن نیمی از حقوق پرسنل پرداخت شد ـ تا کنون نتوانسته به تعهد پرداخت حقوق پرسنل خود عمل کند.
معاون مالی اداری شرکت البرز شرقی با تأکید بر این موضوع افزود: البته موضوع مهم‌تر، عدم پرداخت مطالبات پیمانکاران است، به گونه ای که پرداختی‌های پیمانکاران حدود ۷ ماه به تأخیر افتاده، این باعث شده که آنها نیز عملا به تعطیلی کشیده شوند. در حالی که 50 درصد کار شرکت توسط پیمانکاران در بخش‌های حمل و نقل، حمل زغال، سوخت و... انجام می‌شود.
این در حالی است که به باور معترضان، سازمان خصوصی سازی به عنوان متولی واگذاری این شرکت و شرکت ذوب‌آهن اصفهان به عنوان بهره بردارِ زغال سنگ های استخراجی این شرکت، هم می‌توانند و هم می‌بایست که در این خصوص قبول مسئولیت کرده و برای نجات این شرکت از تعطیلی و انحلال، پیش قدم شوند.
البته این همه ماجرای امروز نبود، چون کارگران معترض انتظار داشتند در نتیجه حضورشان مقابل نهاد ریاست جمهوری و در دست داشتن بنرها و کاغذ نوشته هایی مبنی بر تقاضای کمک از رئیس جمهور، دست کم دیداری با دست اندرکاران این نهاد داشته باشند؛ اما این گونه نشد. رویکردی که استیصال برخی معترضان را به همراه داشت و موجب شد، یکی از ایشان دست به خود سوزی بزند.
جوانی سی ساله که یکی از پرسنل معترض شرکت البرز شرقی بود، وقتی با بی تفاوتی مسئولان مرکز ارتباطات مردمی ریاست جمهوری مواجه شد، تلاش کرد با آغشته کردن لباس های خود به بنزین، مقابل این نهاد خودسوزی کرده و به این واسطه به دیدار حسن روحانی، رئیس جمهور یا همکاران وی نائل آید که با دخالت مأموران حاضر در محل، در انجام این کار ناکام ماند.
عجیب اینکه این اتفاق مقابل مرکزی رخ داد که «مرکز ارتباطات مردمی» نام دارد؛ مرکزی که اقدام خودسوزی مقابل آن هم نمی‌تواند منجر به دیدار با مسئولانش شود. بماند که نمی‌دانیم اگر ارتباطی هم حاصل می‌شد، چگونه می‌توانست به تحقق خواسته معترضان یا رهایی بزرگترین تولید کننده زغال سنگ در کشور از انحلال و تعطیلی منجر شود و اصولا چرا معترضان به جای برگزاری تجمع اعتراضی خود مقابل نهادهایی همچون «وزارت صنعت، معدن و تجارت»، ترجیح دادند که با بالاترین مقام اجرایی کشور درددل کنند؟
