به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اینکه نامزدهای انتخاباتی با استفاده از چه شیوهای خود را به ملت شناساندن موضوعی است که در 9 دوره انتخابات مجلس و 4 دوره انتخابات خبرگان مورد بررسی قرار گرفته است؛ شاید آن چه تبلیغات این دوره از انتخابات را با ادوار گذشته متمایز می کند استفاده از روشهای نوین به خصوص شبکه اجتماعی تلگرام است که بررسی این شیوه تبلیغاتی در کنار روشهای سنتی خالی از لطف نیست.
اینکه کدام شیوه توانسته بیشترین اثربخشی را برای کاندیداها از حوزههای انتخابیه اقصی نقاط کشور داشته باشد، موضوعی است که باید بعد از پیروزی کاندیداها به آن پاسخ داد اما آن چه مسلم است در این دوره جریانهای سیاسی به خصوص در شهرهای بزرگ تلاشهای بسیاری برای حضور پرقدرت در انتخابات کردهاند.
تبلیغات انتخاباتی کاندیداها در هفته گذشته به روشهای سنتی اعم از چسباندن پوستر و نصب بنر تا پخش تراکت و روشهای مدرن همچون راه اندازی کانال در شبکه اجتماعی تلگرام انجام شده است که برخی از این نوع تبلغات حتی دست مایه طنز در بین مردم شد که در زیر به بررسی اجمالی این روشها پرداخته شده است:
توزیع و پخش تراکت: معمولا در این روش سنتی افراد از ستادهای مختلف به توزیع تراکتهای انتخاباتی افراد با مضمون ویژگیهای آنها می پردازند که این شیوه حداقل در این دوره از انتخابات کمرنگ بوده است، به طوری که برخی از کاندیداها مجبور به استخدام تراکت پخش کن شدند و برخی دیگر از هوادارن هم به صورت خودجوش در خیابانها و بدون هماهنگی به توزیع تراکت می پردازند.
چسباندن پوستر: طبق تجارب کسب شده در انتخاباتهای قبلی و برای حفظ زیبایی شهر محلهایی برای چسباندن پوستر و تراکت تعیین شده است که البته در روزهای آخر تبلیغات کار به چسباندن این تبلیغات بر روی دیوارهای عمومی و منازل مسکونی، گاردریلهای اتوبان و حتی سطل آشغال کشیده شد، شاید در کنار تمامی این کارها استفاده از افرادی برای پوشاندن کاور مزین به پوسترهای افراد و چرخیدن این افراد در سطح شهر نیز جالب باشد.
نصب بنر: شیوهای به نسبت جدیدتر از راههای قبلی که در این شیوه معمولا کاندیداهایی با سطح درآمد بیشتر از آن استفاده میکنند و عکسهای خود به همراه رزومه و شعارهای تبلیغاتی را روی بنر نصب می کنند، البته بنرهایی نیز در مقابل ستادهای انتخاباتی در برخی حوزه های انتخابیه با این سوال« من رای میدهم زیرا..» و با هدف افزایش مشارکت نصب شده است که مردم پاسخ هایی روی آن نوشتهاند.
برگزاری میتینگها و جلسات سخنرانی: در این روش کاندیداها به همراه حامیانشان جلسات و همایشهای پرشوری را برگزار می کنند تا میزان اقبال مردمی به خود و جریان هایشان را نشان دهند.
دیدارهای چهره به چهره: این روش تبلیغاتی در شهرستانهای کوچک از طریق حضور در مجالس ختم و عروسی و منازل مردم و محلات و حتی کوچه ها خلاصه می شود و در شهرهای بزرگ به حضور در اماکن عمومی همچون بازار و مترو و حتی اتوبوس منتهی میشود.
استفاده از پیام صوتی در تلفنهای ثابت و همراه: در این روش تماسهایی با مردم گرفته می شود و صدای ضبط شدهای به معرفی کاندیداها می پردازد.
پیامکهای تبلیغاتی: در این روش هم از مردم برای حضور در همایش های تبلیغاتی استفاده میشود و هم از مردم می خواهند تا به فردی و حتی لیستی رای دهند، اما پیامک های جالبی هم وجود دارد که از جمله آن میتوان به این جمله اشاره کرد: « سعادت گرچه کمرنگ است رفاقت همچنان باقی است....از باب برادری و رفاقت»
استفاده از شبکههای اجتماعی: تلگرام شبکهای اجتماعی مطلوب برای بیشتر کاندیداهاست که با ایجاد کانالهای مختلف به معرفی خود و برنامه هایشان می پردازند، همچنین عکسهایی از خود در کنار برخی مسوولان، هنرمندان و ورزشکاران و به طور کلی افراد مشهور و محبوب بین مردم منتشر میکنند.
با نگاهی به تمامی این شیوهها، بررسی شعارهای تبلیغاتی کاندیداها برای شناساندن اولویت خود به مردم حاکی از دغدغه های جامعه است که نامزدهای انتخاباتی با دست گذاشتن روی آن ها به دنبال جلب نظر مردم هستند.
برخی از آنها در این شعارهای متداول از معیشت، امنیت، پیشرفت، همبستگی، اتحاد، امید، آرامش، رونق اقتصادی، اشتغال، توسعه، همدلی و تعامل و ارتقای حقوق شهروندی استفاده کردهاند.
برخی دیگر از کاندیداها از شعارهای منحصر به فرد استفاده کردهاند که از جمله آن میتوان به این شعارها اشاره کرد:«جای مردان سیاست بنشانیم درخت»،«به حرکت سلام کن»،«من یک حقوقدان هستم...»،«هموطن رای تو پشتوانه من برای تحقق وعدههایم»، «آشنا داند زبان آشنا را»، «ادعا نمیکنم، قول الکی نمیدهم، خالی نمیبندم، نباید به دروغ مردم را سرکار گذاشت»،«بین مردم باشیم فراتر از جناحهای سیاسی»،« دیگر نباید خفت».
تمامی این تلاش ها و تبلیغات برای انتخاب 290 نفر برای به دست گرفتن سکان قطار قانونگذاری کشور و 88 نفر برای کرسیهای مجلس خبرگان است که امید میرود در نهایت انتخابهایی در جهت منافع و مصالح ملت و کشور انجام شود.