حواشی پیش آمده برای صدور پروانه نمایش دو فیلم سینمایی، یکی از نقاط ضعف در روند صدور مجوزهای ساخت و نمایش فیلم‌های سینمایی را مشخص کرده است؛ ضعفی که از دو پاره بودن شوراهای پروانه ساخت و نمایش نشأت می‌گیرد و اهمیت یکپارچه بودن این شوراها را یادآور می‌شود تا مسئولیت هر فیلم سینمایی از تولید تا اکران بر عهده یک گروه واحد در حوزه نظارت باشد.
به گزارش «تابناک»؛ عدم صدور پروانه نمایش و توقیف «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» تازه‌ترین فیلم عبدالرضا کاهانی و حواشی مشابه درباره یک فیلم دیگر، یکی از نقاط ضعف اساسی در روند صدور مجوزهای تولید و نمایش آثار سینمایی را آشکار ساخته که دوگانگی متولیان صدور پروانه ساخت و صدور پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی و عدم تعهد این دو متولی نسبت به یکدیگر است که باعث می‌شود یک فیلم پروانه ساخت دریافت کند اما پروانه نمایش نگیرد.
در واقع در شرایط کنونی، «شورای پروانه ساخت»، مجوز ساخت یک فیلم سینمایی را با تیکه بر سیناپس (طرح اولیه داستان که بدون دیالوگ در چند خط یا چند صفحه روند کلی یک فیلم را به تصویر می‌کشد) صادر و فیلمساز با تکیه بر سناریوی کامل، فیلمش را خلق میکند و بعد پایان مراحل پس از تولید، به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای دریافت مجوز اکران ارائه میکند.
این بار نوبت «شورای پروانه نمایش» است تا پس از بازبینی فیلم درباره صدور مجوز اکران فیلم و یا اصلاحات لازم برای صدور پروانه تصمیم‌گیری کند. «شورای پروانه نمایش» هیچ تعهدی ندارد که به فیلم‌های دارای مجوز «شورای پروانه ساخت»، پروانه نمایش و اکران دهد. به تعبیر دیگر، این احتمال را نمیتوان رد کرد که فیلمی حتی با خواندن سناریوی کامل، پروانه ساخت دریافت کرده باشد؛ اما در نهایت «شورای پروانه نمایش» به این فیلم مجوز ندهد.
طناز طباطبایی در صحنه‌ای از فیلم توقیفی عبدالرضا کاهانیشاید در مواردی مشکل از جزئیاتی باشد که در سناریو نمی‌گنجد اما اثر نهایی را دگرگون می‌سازد، زیرا فیلم‌های سینمایی متشکل از مجموعه‌ای از تصاویر است و دکوپاژ، پوشش و حالات و رفتار بازیگران است و پس از پایان ساخت یک اثر سینمایی ممکن است با فیلم سینمایی مواجه باشیم که هرچند مطابق با سناریو ساخته شده، به واسطه نوع تصویرسازی کارگردان، پوشش کاراکتر‌ها و حتی لحن و مدل رفتار بازیگران در سکانس‌های مختلف، فیلم امکان دریافت پروانه نمایش را نداشته باشد.
این دقیقاً اتفاقی است که درباره «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» و یک فیلم دیگر رخ داده و به نظر می‌رسد اتفاقی اجتناب ناپذیر باشد. البته حتی ممکن بود فیلمی این حواشی را نیز نداشته باشد و به زعم اعضای «شورای پروانه ساخت» مستحق دریافت پروانه نمایش بود؛ اما با نگاه اعضای «شورای پروانه نمایش»، صدور پروانه نمایش برای همان فیلم ممکن نباشد.
البته برای اینکه نظریات این دو شورا یکدست باشد و همچنین فیلم تولیدشده با سیناپس یا سناریو تطبیق داده شود و روند یکدستی شکل بگیرد، سه عضو «شورای پروانه ساخت»، در «شورای پروانه نمایش» نیز عضویت دارند اما اتفاقات اخیر نشان می‌دهد، این موضوع کفایت نمی‌کند و باید در این زمینه تدبیر جدی تری به کار برد.
شاید علاوه بر لزوم ترمیم این مجموعه و استفاده از چهره‌های فعال‌تر، باید در پی ادغام دو شورای «پروانه ساخت» و «پروانه نمایش» بود و از دل این ادغام شورای «پروانه‌های نمایش و ساخت» شکل بگیرد که مجوزهای لازم برای یک فیلم سینمایی از تولید تا اکران در سازمان سینمایی توسط یک گروه واحد صادر شود و روند یکپارچه‌ای در نظارت نیز رقم بخورد.
فکر نمیکنم، راه حل این مشکل ادغام این دو شورا باشد، شما تصور کنید الان ادغامند،باز هم از روی طرح اولیه، نمیتوان محصول نهایی را قضاوت کرد.