محمود خوردبین در روز تولدش از بزرگترین حسرتش بابت عدم حضور در دربی سال ۵۲ می گوید.
به گزارش تابناک ورزشی، محمود خوردبین پر است از خاطرات تلخ و شیرین در پرسپولیس. او از روزهای سختی که گذارنده و حسرت هایی که دارد صحبت می کند.
از چه سالی دقیقا وارد پرسپولیس شدید؟
دقیقا سال 1347 بود که به پرسپولیس آمدم و از آن زمان به این طرف فقط در پرسپولیس بودم و به هیچ تیم دیگری در هیچ سمتی نرفتم.
بهترین خاطره شما از این سال‌هایی که در پرسپولیس بودید چیست؟
قطعا همه سال‌های حضور من در پرسپولیس برایم خاطره است چراکه سراسر ورزش خاطره است حتی برد و باخت‌ها هم خاطره است اما باید بگویم بهترین خاطراتم برای زمانی است که خودم گل می‌زدم و پرسپولیس برنده می‌شد. البته خاطره دیگری هم دارم و آن این است که بعد از گل حامد کاویانپور به الهلال عربستان ناخودآگاه بغضم ترکید و گریه خوشحالی کردم.
بدترین خاطره شما از سال‌هایی که در پرسپولیس بودید کدام است؟
به هر حال همیشه باخت‌ها ناراحت‌کننده بوده اما یک بازی یادم می‌آید که ما عقب بودیم و در یک صحنه من با دروازه‌بان حریف تک به تک شدم و حتی ضربه خلاف جهت دروازه‌بان هم زدم اما از بدشانسی من توپ به نوک پای دروازه‌بان خورد و گل نشد. این صحنه آنقدر حال من را بد کرد که هیچ چیزی از آن بازی یادم نمی‌آید و فقط می‌دانم که 20 دقیقه آخر بازی تعویض شده بودم.
یک حسرت بزرگ برای شما همیشه وجود داشته و آن اینکه با وجود سابقه‌ای نزدیک به 50 سال در پرسپولیس اما در دربی معروف به شش‌تایی‌ها شما حضور نداشتید.
بله این یک حسرت بزرگ و همیشگی برای من است. من سرباز بودم و در شهر شیراز خدمت می‌کردم که فرمانده ما آن زمان برادر بهرام افشارزاده بود که الان سردار و از زحمت‌کشان جمهوری اسلامی است. او آن زمان به حسین کلانی مرخصی داد تا به تهران بیاید و در دربی بازی کند اما به من مرخصی نداد و من همیشه حسرت آن بازی را می‌خورم. البته هنوز هم با هم در ارتباط هستیم حتی حدود سه هفته پیش بود که او را دیدم و گفتم که به همه اعلام کردم که شما نگذاشتید در آن بازی باشم!
