همزمان با سفر رئیس جمهور کشورمان به مالزی در جنوب شرقی آسیا، خبر میرسد که واردات یکی از محصولات مشهور و البته هراسآور این سرزمین به کشورمان به ایران، افزایشی دو برابری را تجربه کرده است؛ آن هم محصولی که هنوز نامش بر اندام خیلی از هموطنانمان رعشه میاندازد!
به گزارش «تابناک»، در فاصله بیش از دو سال از اظهار نگرانی وزیر بهداشت از افزودن روغن پالم به محصولات لبنی در برخی کارخانه های تولید این محصولات و در حالی که هنوز نگرانی شماری از هموطنانمان از این بابت راحت نشده، خبر میرسد که واردات این محصول به کشورمان در یک سال اخیر رشد دو برابری را تجربه کرده است.
بر اساس این خبر که همزمان با سفر رئیس جمهور کشورمان به مالزی، بزرگترین تولیدکننده این نوع روغن در جهان منتشر شد، آمار تجارت خارجی کشورمان در شش ماه گذشته حکایت از آن دارد، روغن پالم یکی از 20 قلم عمده کالا به کشور است و واردات آن به کشور به نسبت مدت مشابه، 91 درصد رشد داشته است.
اتفاقی که میتواند کابوس آن دسته از هموطنانمان باشد که پس از افشاگری وزیر بهداشت در خصوص افزودن این روغن به لبنیات، چشم انتظار معرفی عاملان این اتفاق، رسوایی کارخانه های متخلف و البته محاکمه تمامی افراد دخیل در رقم خوردن این اتفاق عجیب بودند، اما هرگز در این باره خبری نشنیدند.
این نگرانی ها به حدی جدی است که میبینیم برخی تولیدکنندگان با سوءاستفاده از آن، «بدون پالم» بودن را مزیتی برای محصولات خود بر میشمارند و حتی در تبلیغات تلویزیونی بر آن تأکید دارند تا بلکه به این روش، بر میزان فروش محصولاتشان بیفزایند.
البته برای دولتمردان مدت هاست که ماجرای پالم و افشاگری وزیر بهداشت گذشته، تا جایی که میبینیم رئیس جمهور کشورمان در سفر اخیر خود به مالزی، در پاسخ به اینکه چه نظری درباره پالم دارد، میگوید: «مالزیاییها از این روغن استفاده میکنند و سلامتی آنان نیز خوب است، برای تبیین ویژگیهای این روغن از لحاظ سلامتی، ما منتظر سفر هیأتی از طرف مالزی به ایران هستیم».
اظهار نظری که اگر دو سال پیشتر بیان میشد، معنای دیگری مییافت و میتوانست برخی ابهامات به وجود آمده در پرونده افزودن این روغن به لبنیات را پاسخ دهد، اما این گونه نشد، تا مختومه شدن آن پرونده به رازی مبهم برای عموم تبدیل شود و پرسش های فراوانی پیرامون آن در ذهن جامعه بماند.
همه این ها در حالی است که میدانیم روغن پالم به مانند دیگر روغن های گیاهی، دارای محاسن و معایبی است. محاسنی مانند تهی بودن از کلسترول که خاص این روغن گیاهی هم نیست، یا نرخ ارزان، یا فاقد بو و طعم آزاردهنده و... و معایبی مانند حاوی اسید چرب و ترانس بودن که جزو چربیهای مضر محسوب میشوند و از عوامل اصلی افزایش بیماریهای قلبی و عروقی هستند.
ترکیبی خاص که البته به ترسناکی آنچه برخی از هموطنانمان فکر میکنند هم نیست که اگر بود، روغن پالم پرمصرف ترین روغن گیاهی در جهان نمیشد. با این ملاحظه که پرمصرف بودن این محصول، دلیلی بر غیرمضر بودن آن نیست، ولی دست کم معیاری برای اثبات قرار نگرفتن آن در رده محصولات خطرناک به دست میدهد.
پس چرا افزایش واردات این محصول به کشورمان نگران کننده است؟ این پرسشی است که تعمق در آن مسائل زیادی را یادآوری خواهد کرد؛ از جمله مبهم ماندن ماجرای افشاگری وزیر بهداشت، تأکید شدید وی و همکارانش بر مضر بودن این روغن، وعده ایشان به پیگیری قضایی متخلفان و افزایش واردات این محصول به کشور، در دوره ای که هنوز این مسئولان در رأس کار هستند.
اشکالی که زمانی پر رنگ تر میشود که میبینیم رئیس جمهور کشورمان تلویحا از در دستور کار قرار داشتن واردات این محصول سخن میگوید، حال آنکه هنوز کمتر کسی پیدا میشود محل مصرف این روغن در کشورمان را بداند. آیا پالم های وارداتی در قوطی های بسته بندی روغن به مردم فروخته میشوند و روی آنها درج نمیشود که روغن پالم هستند؟ آیا در صنایع غذایی به مصرف میرسند یا...؟
ابهامات و سؤالات فراوانی که ظاهرا کسی تمایلی به پاسخ گویی به آنها ندارد و بنابراین، عجیب نیست که میبینیم هنوز شمار زیادی از هموطنانمان، مصرف پالم را مساوی با ابتلا به انواع سرطان ها میدانند؛ اما چنین نظری درباره مصرف دیگر روغن ها ـ که زیانبار بودنشان، کم از پالم نیست ـ ندارند!