جمشید رضائی میرقائد: تاریخ صنعت نفت کشورمان همواره شاهد حوادث و اتفاقاتی بوده که تاثیر بسزایی بر سرنوشت کشوردر ابعاد گوناگون سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی داشته و بی شک بازگشت مجدد مهندس زنگنه به وزارت نفت و پس از آن توافقات برجام نویدبخش این بود که بکارگیری مدیران توانمند در کنار ایشان می تواند نارسایی های بدنه صنعت نفت کشور را ترمیم و موجب ارتقا سیستم و تجهیزات و همچنین شاهد شکوفایی بیش از پیش تولید نفت و گاز در کشور و خصوصا در میادین مشترک باشیم.
رصد و ارزیابی ضریب موفقیت مهندس نامدار زنگنه و مدیران آن خود موید موفقیت و رشد چشمگیر تولید نفت کشور می باشد و الحق سهم شرکت ملی حفاری ایران و مدیر عامل مقتدر آن جناب مهندس بهمنی در این میان ستودنی است که متاسفانه اخیرا مورد بی مهری قرار گرفته ، به اعتقاد نگارنده این بی مهری تا کنون به مذاق کشورهایی که همت به تاراج میادین مشترک نفت و گاز گمارده اند خوش آمده؛ لذا توجه به این نکته ضروری است که طمع ورزی و برداشت بی رویه کشورهای همسایه دارای میادین مشترک و هرج و مرج موجود در منطقه استراتژیک خاور میانه و بطور مشخص کشورهای حوزه خلیج فارس آینده میادین مشترک نفت و گاز را با تهدید و چالش جدی مواجه مینماید.
کوتاه سخن آنکه برای دستیابی به افزایش تولید از میادین مشترک و در چهارچوب اهداف اقتصاد مقاومتی، توقف مراحل واگذاری شرکت ملی حفاری ایران که اهمیتی راهبردی در تولید و استخراج نفت و گاز کشور داشته را باید جدی تلقی نماییم. در هر حال می بایست فرصت را مغتنم شمرده و با دوری جستن از مباحث و انتقادات بی اساس، از تضعیف مدیران لایق و کارآمدی همچون مهندس بهمنی به بهانه بازنشستگی اجتناب و به بدخواهان داخلی و خارجی این صنعت کلیدی، اجازه عرض اندام و تاراج میادین مشترک داده نشود.
