بر اساس به روزترین فهرست طلایه‌داران علم، 228 پژوهشگر ایرانی در زمره پژوهشگران یک درصد برتر جهان قرار گرفته‌اند؛ اتفاقی شایسته تقدیر که نویدبخش روزهای خوشی در آینده علمی کشورمان است.
به گزارش «تابناک»؛ در جدیدترین فهرستی که پایگاه استنادی طلایه داران علم تامسون رویترز (ISI-ESI) منتشر کرده، نام 228 دانشمند ایرانی در زمره طلایه داران علم در جهان به چشم می‌خورد که از این تعداد ۱۳۹ دانشمند برتر کشور متعلق به دانشگاه های وابسته به وزارت علوم هستند، دانشگاه های صنعتی هم ۴۰ تن از نخبگان علمی کشور را پرورش داده‌اند و سهم دانشگاه های علوم پزشکی ۳۷ نفر است.
بر اساس این فهرست که از دیرباز منتشر و هر دو ماه یک بار بنا بر آخرین تحولات در شبکه علم بین الملل روزآمد میشود، پژوهشگاه ها و مراکز تحقیقاتی کشورمان نیز سه تن از دانشمندان برتر بین المللی را به خود اختصاص داده‌اند و سهم دانشگاه آزاد اسلامی هم در این فهرست ۹ نفر است.
نگاهی جزئی‌تر به این فهرست، حکایت از آن دارد که دانشگاه تهران با ۳۶ تن دارای بیشترین تعداد دانشمند برتر در میان دانشگاه های کشور است و پس از آن دانشگاههای تربیت مدرس و صنعتی شریف به ترتیب با ۱۸ و ۱۶ نفر در رتبه های بعدی قرار دارند.
برای مشاهده فهرست کامل پژوهشگران برگزیده ایرانی، به اینجا بروید
دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز با ۱۸ محقق و دانشمند در رده های بالای این فهرست قرار دارند. دانشگاه های علم و صنعت ایران، شیراز و صنعتی اصفهان هر یک با هشت دانشمند، دانشگاه های شهید بهشتی و صنعتی امیرکبیر هر کدام با ۷ دانشمند در رتبه های بعدی دانشمندان برتر بین المللی قرار دارند.
در میان دانشگاه های دیگر نقاط کشور، دانشگاه فردوسی مشهد با ۶ نفر، تبریز با ۵ نفر، دانشگاه های اصفهان، بوعلی سینا، کاشان، رازی، صنعتی نوشیروانی بابل، علوم پزشکی اصفهان، مازندران، علوم پزشکی بقیه الله (عج) هر کدام با ۴ نفر در رده دانشمندان برتر بین المللی دارند.
می‌توان به این موارد، فهرست دیگر دانشگاه ها و پژوهشگاه‌های کشورمان را که برخی پژوهشگران برتر در آنها مشغول به فعالیت هستند را هم افزود؛ اما چرا از میان انبوه پژوهشگران کشورمان، تنها شماری شان در این فهرست قرار می‌گیرند و ملاک انتخاب پژوهشگران برتر جهان چیست؟
در پاسخ به این پرسش، باید به فاکتور مهمی در ارزیابی ها اشاره کنیم که «مرجعیت علمی» خوانده میشود؛ شاخصی که بنا بر تعداد ارجاعات صورت گرفته به پژوهش‌های پژوهشگران تعیین میشود؛ یعنی ارجاعات یا استنادها بیانگر میزان استفاده از نتایج پژوهش‌های منتشره هستند و هر چقدر تعداد استنادهای صورت گرفته به پژوهش های یک محقق بیشتر باشد، کیفیت پژوهش‌های وی بالاتر ارزیابی شده و نشان از این دارد که پژوهش های وی از طرف جامعه علمی بیشتر پذیرفته شده‌اند.
بنابراین، ISI برای انتخاب دانشمندان یک درصد برتر دنیا، تعداد استنادهای صورت گرفته به پژوهش های محققان در ده سال اخیر را شمارش کرده و این محققان را در ۲۲ رشته موضوعی طبقه بندی میکند. سپس این محققان براساس تعداد استنادهای دریافتی به صورت نزولی مرتب سازی و یک درصد برتر از هر رشته به عنوان دانشمندان برتر انتخاب می‌شوند.
روندی که اگر کمی در آن دقیق شویم، بیشتر پی به اهمیت موضوع خواهیم برد و درخواهیم یافت که قرار گرفتن 228 محقق، پژوهشگر و دانشمند ایرانی در فهرست پژوهشگران یک درصد برتر جهان، چه اتفاق مهمی است و چه دورنمای خوبی برای آینده کشورمان ترسیم میکند.
ولی این موفقیت به قیمت تباه شدن زندگی جوانان ایرانی در مقطع دکترا تموم میشه. ای کاش یه فکری هم برای این قشر می کردند 
