اسفند سال 94، مرد 70 ساله‌ای به نام «نصرت» پای پیاده و با چهره‌ای آشفته به کلانتری تهرانپارس رفت.
به گزارش روزنامه ایران، وی به مأموران گفت: «صبح دیروز هنگام خروج از پارکینگ آپارتمانم در شمال شهر مردی با عنوان مأمور اداره آگاهی سد راهم شد و ادعا کرد که با خودروی من یک جسد جابه‌جا شده است. در حالی که با شنیدن این حرف شوکه شده بودم، از من خواست برای بازجویی به اداره آگاهی بروم. اما در بین راه متوجه شدم که مأمور نیست و قصد ربودنم را دارد. بعد هم با تهدید اسلحه - پلاستیکی - مرا به داخل خانه‌ای در تهرانپارس برد و سپس با خانواده‌ام تماس گرفت و درخواست 8 میلیارد تومان کرد تا رهایم کند. در حالی که لحظه‌های نفسگیری را پشت‌سر می‌گذاشتم، ناگهان متوجه شدم گروگانگیر خواب است، من هم از فرصت استفاده و فرار کردم. با اعلام شکایت مرد 70 ساله، بلافاصله تیمی از مأموران اداره آگاهی به محل نگهداری گروگان مراجعه و مرد 50 ساله را دستگیر کردند. او نیز در بازجویی‌ها به آدم‌ربایی اعتراف کرد و گفت: من 90 میلیون تومان بدهکار بودم و از وقتی این مرد پولدار را در باشگاه بدنسازی دیدم، فکر ربودنش به سرم زد.
متهم در شعبه دوم دادگاه کیفری به ریاست قاضی زالی و با حضور قاضی اسلامی - مستشار - پای میز محاکمه ایستاد و با اظهار پشیمانی تقاضای عفو و بخشش کرد. این در حالی بود که شاکی خواستار اشد مجازاتش بود. سپس قضات وارد شور شدند و او را به 18 سال زندان محکوم کردند.
