باید از جایی شروع کرد و ایده ها را جدی گرفت. درست مثل کاری که این راننده تاکسی کرده و چه بسا از خیلی از ایدههای مفصل برای یاری به محرومان و نیازمندان، کاربردیتر به نظر میرسد.
به گزارش «تابناک»؛ اگر تا یکی دو دهه پیش، تنها دو سه نهاد محدود برای کمک به نیازمندان وجود داشت که راه ارتباطی یاریگران و نیازمندان به شمار میآمد، اکنون با انبوه نهادها، انجمنها، گروه ها و مؤسسات مواجهیم که هدف از تأسیسشان، گرفتن دست محرومان و نیازمندان است اما متأسفانه به دلایل فراوان، اعتماد عمومی نسبت به عملکردشان کم شده است.
این را میشود با یک پرس و جوی ساده میان اطرافیانمان دریابیم یا برای پی بردن به آن، به فهرست بلند بالای مجموعه های خیریه نگاهی بیندازیم که هرچند برخیشان فعالیت در شاخهای خاص را هدفگذاری کردهاند، خوب میدانیم یکی از دلایل کلیدی تأسیسشان، عملکرد ناخوب نهادهای فعال در این عرصه از قدیم بوده است. امثال کمیته امداد که اگرچه هنوز فعالیتشان مایه خیرهای زیادی است، بسیاری از مردم ترجیح دادهاند کمک های نقدی و غیر نقدی شان را برای رساندن به مستمندان و افراد کم بضاعت به نهادهایی غیر از این کمیته بسپارند.
وضعیتی که در رقم خوردن آن، مؤلفه های فراوانی نقش دارند؛ از جمله بوروکراسی هایی که مانع از یاری رسانی شهروندان توانمند به افراد نیازمند میشود و از این روی، روز به روز بر شمار مؤسسات خیریه افزوده میشود و علاوه بر آن، راه های کمک رسانی به افراد کم بضاعت نیز بیشتر میشود. مثل استفاده از قابلیت پرداخت آنلاین وجوهات یا حتی استفاده از سامانه های هوشمند تلفنی. شیوه هایی که بعید است درباره شان نشنیده یا به کمک آنها، در یاری رساندن به نیازمندان مشارکت نکرده باشیم.
این در حالی است که به رغم متنوع شدن گزینه های ارتباط افراد خیر با نیازمندان و گوناگونی شیوه های کمک رسانی، باز شمار زیادی از هموطنانمان از دریافت کمک های مردمی محرومند و به سختی روزگار میگذرانند. اتفاقی ناخوشایند و حتی دردناک که نشانگر وجود خلأیی در این زمینه است؛ اما برای رفع این خلأ چه باید کرد؟
شاید پاسخ به این پرسش چندان راحت نباشد؛ اما یک شهروند مسئول برای آن پاسخی یافته و به کار بسته که بسیار جالب توجه است. شهروندی که در کسوت راننده تاکسی مشغول به کار است و احتمالا پس از آنکه با موارد زیادی از افراد متقاضی یاری رساندن به مردم و همچنین نیازمندان مواجه شده، ایده ای به ذهنش رسیده که آن را اجرایی کرده است؛ ایدهای جالب توجه که در عین سادگی، کارآمد به نظر میرسد و میتواند به شکل گیری ارتباطی منجر شود که انبوه نهادهای خیریه در دایر کردنش دچار مشکل و ضعف هستند.
این راننده که از شواهد پیداست در کار روزانه به دنبال فرصتی برای یاری رساندن به قشرهای کم بضاعتتر جامعه (مانند سربازان وظیفه که درآمدی ندارند و احتمالا به دلیل دوری از خانواده، ضرورت هزینه کردن بخشی از پول توجیبیشان برای اموری مانند رفت و آمد به شهرستان و... دست و بال خیلی هایشان تنگتر از دیگر جوانان است) میگردد، طرح جالبی هم برای مرتبط کردن نیازمندان و افراد خیر دارد.
به این صورت که نوشتهای در تاکسی خود نصب و روی آن شماره تلفن خودش را درج کرده تا نیازمندان و افراد خواهان کمک به ایشان، با فرستادن یک پیامک به آن، به واسطه این راننده با یکدیگر مرتبط شوند. نمونهای خاص از استارتآپ خیریه که هرچند ممکن است اشکالاتی به آن وارد باشد، بی شک حسن هایش بیشتر است. راه ارتباطی ویژه ای که یک راننده تاکسی با بضاعت خود دایر کرده و کمتر نهاد خیریهای در دایر کردن آن موفق است.