مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران گفت: از نیمه شب امشب (شنبه 21 مرداد) تا بامداد روز یکشنبه (22 مرداد ماه) آسمان سراسر ایران شهاب باران میشود.
به گزارش ایرنا، مهندس مسعود عتیقی افزود: نیمه شب شنبه 21 مرداد ساعت 23:30 دقیقه اوج بارش شهابی «پرساووشی» است که برخی به غلط با حدف حرف «پ» فارسی آن را «برساووشی» تلفظ میکنند.
وی با اشاره به اینکه این شهاب باران تا لحطه روشنایی آسمان در بامداد روز بعد ادامه خواهد داشت،گفت: با این وجود کوژ ماه کاهنده با نور نسبتا زیاد حتی در خارج از شهرها مزاحم رصد اکثر شهابهای این بارش بوده و تنها آذرگویهای آن و برخی شهابهای پرنور از این بارش در مناطق به دور از آلودگی هوا و در بخشهایی از آسمان که از مکان قرارگیری ماه دور است مشاهده خواهند شد.
عتیقی از جمله ویژگیهای این بارش را شهابهای بسیار درخشانی عنوان کرد که حتی تا مدتی رد نور آنها پس از عبور در آسمان دیده میشود و از آنها به عنوان آذر گوی یا آتش گوی یاد شده است.
وی با اشاره به دنباله دار «سویفت تات» به عنوان عامل این بارش شهابی گفت: این دنبالهدار هر 133 سال یک بار خورشید را دور میزند و از سری دنبالهدارهای میان دوره محسوب میشود.
آخرین بار در سال 1371 دنباله دار مذکور از کمترین فاصله با خورشید عبور کرد و دیدار بعدی آن با خورشید سال 1304 خورشیدی خواهد بود. قطر این دنبالهدار 26 کیلومتر و سرعت شهابهای این بارش در برخورد با جو زمین 59 کیلومتر بر ثانیه است.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران گفت: ماه با فاز 81 درصد از سمت 85 درجه (افق شرقی) در ساعت 22:51 دقیقه مورخ 21 مرداد طلوع خواهد کرد و اثرات گرانشی سیاره غول پیکر برجیس بر ذرات مداری بر جا مانده دنبالهدار سویفت تاتل عامل اصلی این بارش است.
عتیقی میزان بارش ساعتی سمت الراسی (ZHR) این بارش را میان 80 تا 150 شهاب عنوان کرد و گفت: نور مزاحم ماه عامل بسیار مهمی در عدم مشاهده بسیاری از شهابهای این بارش خواهد بود؛ کانون این بارش صورت فلکی پرساووش (برنده سر دیو) است که در این شبها حدود نیمه شب از افق شمال شرق آسمان طلوع میکند.
وی ادامه داد: بدیهی است شهابها در اطراف این صورت فلکی دیده خواهند شد و نباید متوقع بود که الزاما انها از درون کانون بارش که همان صورت پرساووش است خارج شوند بلکه در اطراف کانون بارش و گاهی اوقات بسیار دورتر شهابهای این بارش دیده میشوند که از امتداد خلاف جهت حرکت آنها رصدگران به کانون بارش میرسند.
عتیقی گفت: میزان جابجایی هر شهاب در آسمان، تعیین حد قدری شهابها، صورت فلکی مورد مشاهده در مسیر شهاب، تعداد آذرگویها و شمارش تعداد شهابهای این بارش از جمله کارهای علمی است که علاقمندان برای تهیه گزارش از این بارش و اساسا هر بارش شهابی انجام میدهند. عکاسی از بارش شهابی ترجیحا با لنز زاویه باز و با مدت زمان نوردهی دلخواه توصیه میشود به نحویکه پس از عبور یک شهاب از مقابل لنز دوربین به عکاسی پایان دهیم.
وی ادامه داد : تهیه اسکیس و یا همان ترسیم با دست آزاد از شهابهای مشاهده شده از دیگر فعالیتهای آماتورهای ستاره شناسی در اقصی نقاط جهان است.
عتیقی خاطر نشان کرد: مشاهده شهابها برای چشم انسان هیچ گونه خطری ندارند و شهابها در حقیقت ذرات میلیمتری و میکرومتری بسیار ریزی هستند که در فاصله 100 تا 150 کیلومتری از سطح زمین در برخورد با جو، اتمهای جو را برانگیخته نموده و نور فلورسانس از خود ایجاد میکنند و این ذرات هرگز به زمین نمیرسند. رصد بارشهای شهابی نیاز به تلسکوپ و ابزار رصدی ندارد و کلیه علاقمندان از سراسر کشور تنها با چشم غیر مسلح میتوانند این پدیده نجومی را مشاهده کنند.