وزنهبرداری ایران در اواخر دهه نود و آغاز سال 2000 میلادی، چهرههای جدیدی به خود میدید. ایوانف خون جدیدی به این رشته ورزشی تزریق کرده بود و بعد از سالها توانستیم در المپیک، در رشتهای غیر از کشتی مدال بگیریم. در همین سالها بود که چهرههای جوان وزنهبرداری ایران داشتند، همپای ستارههای کشتی و فوتبال در جمع مردم محبوبیت پیدا میکردند. یکی از این ستارهها، محمدعلی فلاحتینژاد بود که درخششاش در رقابتهای جهانی ونکوور کانادا، هیچگاه از یاد ورزش دوستان ایرانی نمیرود؛ قهرمانی که خیلی زود به خط و پایان رسید.
به گزارش «تابناک»، رقابتهای جهانی ونکوور در سال 2003 یکی از آن رقابتهای جهانی بود که به شدت مورد توجه ایرانیها بود. ظهور دو ستاره جوان در المپیک سال 2000 و کسب دو مدال طلا در آن رقابتها، موجب شده بود تا وزنهبرداری در آن سالها، محبوبیتی همپای فوتبال در میان ورزشدوستان ایرانی پیدا کند و رقابتهای جهانیاش به صورت ویژه از تلویزیون ایران پخش شود.
هرچند وزنهبرداری ایران غالبا در وزنهای پایین، شانس چندانی در رقابتهای جهانی ندارد، آن سال با حضور محمدرضا برخواه، وزنهبرداری خوش استیل ایرانی در دسته 77 کیلو یکی از شانسهای مدال طلا بود. اما یک مصدومیت دردناک برای برخواه در هنگام اجرای حرکت یکضرب موجب شد تا دست او از مدال دور بماند و آرنج دست چپ کاملا تأییده شدهاش به عکس خبری یک بیشتر خبرگزاریها بدل شود.
محمدعلی فلاحتینژاد در آن زمان شهرت چندانی نداشت و کمتر کسی روی مدال او حساب میکرد. او دومین وزنهبردار تیم ملی در دسته 77 کیلو بود؛ اما در عین ناباوری با یک ظهور تاریخی در ونکوور، توانست با مهار وزنههای 155 کیلویی در یک ضرب و 202.5 کیلویی در دو ضرب و نهایتا ثبت عدد 357.5 برای مجموع حرکات مدال طلای رقابتهای جهانی 2003 در ونکوور را به دست بیاورد تا مدالش در کنار مدال طلای حسین رضازاده تنها رهآورد وزنهبرداری ایران از این رقابتها باشد.
فلاحتینژاد قبل از مسابقات جهانی در پیکارهای قهرمانی آسیایی ٢٠٠٣ هم به روی تخته رفت و بهترین رکوردهای خود را در این میدان ثبت کرد. او در حرکت یکضرب ١٥٥ کیلوگرم زد. در دوضرب ٢٠٨ کیلوگرم و در مجموع رکوردش ٣٦٣ کیلوگرم شد و عنوان نایبقهرمانی این رقابتها را به دست آورد.
وی تا مدتها رکورد دوضرب آسیا را در اختیار داشت که بعد از سالها شکسته شد؛ اما درحالحاضر همچنان رکورد ملی دسته ٧٧ کیلوگرم در حرکت دوضرب متعلق به فلاحتینژاد است. فلاحتینژاد خیلی زود به کادر فنی تیم ملی ایران اضافه شد و در زمان مربیگری کوروش باقری در کادر فنی تیم ملی حضور داشت.
به گفته بسیاری از کارشناسان وزنه برداری فلاحتی نژاد، نقش ویژه ای در پیشرفت کیانوش رستمی و بهداد سلیمی که قهرمانان کنونی وزنه برداری محسوب می شوند، ایفا کرد.
فلاحتینژاد پس از تیم ملی ایران چند سالی را هم در تیمهای ملی عراق مربیگری کرد و با تیمهای ملی برخی ردههای سنی این کشور در رقابتهای المپیک کشورهای عربی، رقابتهای مقدماتی المپیک ٢٠١٢ لندن و مسابقات نوجوانان جهان حضور داشت.
این قهرمان دوست داشتنی دنیای وزنهبرداری یک ماه پیش به دلیل عفونت کلیه و کبد در بیمارستان بستری شد که این مشکل در نهایت با نارسایی کبد و اختلالات تنفسی او همراه شد. او روزهای اخیر را به دلیل وخامت حالش در آیسییو بود. فلاحتینژاد روز گذشته درگذشت و امروز با بدرقه خانواده و دوستانش به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی.