«اسکان رایگان»؛ شاید این عبارت به ظاهر بسیار انساندوستانه و از سر خیرخواهی به نظر برسد، ولی کافی است کمی پیرامون آن تحقیق کنیم تا دریابیم اسم رمز اتفاقی نامبارک است؛ اتفاقی نامبارک که به شدت در حال گسترش است و خدا میداند با رسیدن به گوش مسئولان چه واکنشهای نامبارک تری رقم خواهد زد.
به گزارش «تابناک»؛ از جمله نتایج توسعه زیرساختهای ارتباطی در کشورمان، افزایش شمار کسب و کارهای آنلاین و روز افزون شدن اقبال مردم به آنهاست، آنقدر که کمتر کسی را میتوان یافت که از کاربران برخی از این کسب و کارها نباشد و به واسطه نصب اپلیکیشنهای مختلف روی گوشی هوشمندش، بهره ای از این جهان جدید نبرد.
دنیای متنوعی که هرچقدر حسن و خوبی برایمان به ارمغان آورده، اشکال و آسیبهایی نیز به همراه داشته است؛ آسیبهایی که قصد داریم یک نمونه از آنها را بررسی کرده و واکنش احتمالی مسئولان به آن را در قالب یک ابهام مهم و کلیدی حدس بزنیم.
کافی است سری به مجموعههای دایر شده برای درج رایگان نیازمندیهای آنلاین زده یا در موتورهای جستوجوی اینترنتی عبارت «اسکان رایگان» را بجوییم تا با سیل آگهی هایی روبه رو شویم که برخی مردان برای دعوت بعضی زنان واجد شرایط (!) به زندگی با خودشان منتشر کردهاند!
آگهی هایی که نمونههای فراوانی از آنها را در زیر مجموعه عنوان «خیریه و کمک رسانی» در سایت دیوار میتوان یافت و اندک تأملی برای پی بردن به دلایل درجشان کافی است؛ آگهی هایی که به شکل عجیب در حال ازدیاد هستند و خدا میداند چه رهاورد شومی برای جامعه مان به دنبال خواهند داشت!
دعوت از زنان برای زندگی مشترک با مردان مجردی که خانه دارند، آن هم در پوشش کار خیر. کار خیری که ظاهرا متقاضیانش روز افزون است و قرار نیست به هم خانه شدن دو هم جنس منجر شود! اتفاقی که مجابمان میکند نه امر خیر در میان است و نه اسکان رایگان، بلکه اینها تنها دستاویزی هستند که به این آگهی ها صورت خوش میدهند.
این را میشود از مضامین مندرج در برخی از این آگهی ها نیز دریافت که به وضوح هدف زشت پنهان شده پشت این آگهی های خیریه را نشان میدهد. امثال آگهی هایی که افراد مرفه با عنوان اسکان رایگان درج کردهاند و امیدوارند به واسطه شان، یک خانم جوان، بی حاشیه و بی دردسر برای هم خانه شدن در ویلاها و خانه های لوکسشان بیابند!
وضعیتی نامطلوب که دست کم شمار زیاد آگهی های درج شده از این نوع، حکایت از رواج گسترده آن دارد و دور از انتظار نیست اگر بشنویم به سرعت در کشور در حال تکثیر است؛ اما تاکنون مورد توجه مسئولان قرار نگرفته است. درست مثل اتفاقی که به شیوع این نوع هم خانه شدن ها منجر شده و تاکنون دیده نشده است.
آفتی بزرگ که گریبان جامعه را گرفته و احتمالا به محض آگاه شدن مسئولان از آن، به برخوردهای قهری با مجموعه های درج این آگهی ها منجر خواهد شد که بی شباهت به پاک کردن صورت مسأله نیست. اتفاقی که نمونه های مشابه آن بارها در گذشته رخ داده و از فرط سطحی بودن، هیچ رهاورد بلندمدتی برای جامعه به ارمغان نیاورده است.
دورنمایی محتمل که مجابمان میکند پس از اشاره به این آفت بزرگ بروز کرده در دنیای مجازی، از خودمان بپرسیم راه مقابله با آن چیست؟ آیا میتوان با برچیدن بساط این دست آگهی ها، مدعی بهبود اوضاع شد یا باید عمیق تر به ماجرا نگریست و پیش از برخورد با منتشر کنندگان این نوع آگهی ها و مجموعه های نشر دهنده آنها، به سراغ نهادهای ناکارامدی که این وضع را رقم زدهاند، رفت؟
نهادهایی که برای تسهیل ازدواج، حمایت از کسب و کارها، ایجاد شغل، امور فرهنگی، پیشگیری از جرم و ده ها موضوع مرتبط و نیمه مرتبط بودجه میگیرند؛ اما به قدری کارایی شان کم است که جامعه مان پر شده از جوانانی که فرصت ازدواج و کسب درآمد ندارند و تن به هم خانه شدن با جنس مخالف، بی رعایت هیچ اصل شرعی و عرفی میدهند!