خوانده می‌‌شوید؛

در روز عاشورا، میان کاروان حسین (ع) بودیم یا در لشکر یزید؟

اکنون با خود خلوت کرده و تصور کنید، به سال دهم محرم سال شصت و یک هجری شمسی بازگشته‌ایم و یا تاریخ در حال تکرار است. قرار است این لحظات کاروان حسین و لشکر یزید در نقطه‌ای از جهان (به مثابه کُلُّ أرضٍ کَربَلا) رو در رو شوند. کدام انتخاب را انجام می‌دهیم؟
کد خبر: ۷۳۴۶۷۴
|
۰۹ مهر ۱۳۹۶ - ۱۳:۳۹ 01 October 2017
|
34653 بازدید
|
اگر روز عاشورا بودیم، در لشکر حسین (ع) بودیم؟
 
همه ما دلبستگی‌ها و وابستگی‌هایی داریم؛ پدر و مادر، همسر و فرزندان، کسب و کار، موقعیت اجتماعی، موقعیت علمی و بعضاً موقعیت سیاسی. اگر تاریخ تکرار شود و یا به دهم محرم 61 هجری قمری مصادف با 20 مهر 59 هجری شمسی بازگردیم و در بزنگاه انتخاب مسیر قرار بگیریم چه مسیری را در پیش می‌گرفتیم؟
 
ایستادن در کنار حسین به علی (ع) که قدرت ظاهری نداشت، قطعاً به کشته شدن در صحنه کربلا منتهی می‌شد؛ اما این تنها تاوان نبود. بستگان‌تان یا برای انعامی اندک به قدر چند سکه زر یا کشته می‌شدند و یا همچون بازماندگان اندک از خاندان حسین (ع) به بند اسارت کشیده می‌شدند و در بیابان‌های عراق و شام، شهر به شهر توسط مردمان وفادار به حاکم ظالم مورد اذیت و آزار قرار می‌گرفتند.
 
در مقابل، جنگیدن با حسین (ع)، می‌توانست حاصلی بیش از چند سکه صله داشته باشد و منافع عظیم از بیت المال و حکم والی گری شهرهای بزرگ را در پی داشت. چه بسا آینده خاندانتان نیز تأمین می‌شد. شاید حتی چشمی به منافع نداشتید و صرفاً در این صف برای مصونیت بیشتر بودید. هرچند این راه مسیر اشقیاست، وقتی در دوران کنونی با این همه ابزارهای رسانه‌ای سنجش حق، بسیاری دشوار اشتباه می‌شوند و یا برق سکه‌های زرین آنها را از انتخاب حق بازمی‌دارد، اساساً چه تضمینی وجود داشت که راه حسین (ع) را به عنوان مسیر حق درک کنیم؟
 
راه سوم نیز کناره گیری از حادثه و سکوت بود. تردید در انتخاب یکی از دو مسیر، درک عاقبت همراهی با لشکر یزیدیان و یا ترس از نابودی موجودیت تان، می‌تواند راه ظاهراً میانه‌ای را پیش رویمان قرار دهد و آن هم سکوت و نظاره گیریِ صرف وقایع است.
 
اکنون با خود خلوت کرده و تصور کنید، به سال دهم محرم سال شصت و یک هجری شمسی بازگشته‌ایم و یا تاریخ در حال تکرار شدن است. قرار است این لحظات کاروان حسین و لشکر یزید در نقطه‌ای از جهان (به مثابه کُلُّ أرضٍ کَربَلا) رو در رو شوند. کدام انتخاب را انجام می‌دهیم؟
 
با کاروان حسین (ع) بودید؟
 
در میان لشکریان یزید بودید؟
 
سکوت می‌کردید؟
 
پرسش دیگر آنکه اگر تا امروز ظلم را در ابعاد بسیار کوچک تر (حتی در حد تضییع حقوق یک کارمند) دیده‌اید، با ملاحظات فوق الاشاره، چه کرده‌اید؟
 
به مقابله برخاسته‌اید؟
 
با ظلم همراه شده‌اید؟
 
سکوت کرده‌اید؟
اشتراک گذاری
تور پاییز ۱۴۰۳ صفحه خبر
بلیط هواپیما
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۱۱
در انتظار بررسی: ۳۰
انتشار یافته: ۸۷
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۴:۲۵ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
فکر می کنم خیلی از ما که امروز برای امام حسین عزاداری می کنیم، اگر حتی در موقعیت مشابهی قرار بگیریم که خطر مرگ نداشته باشه، سکوت می کنیم
پاسخ ها
ناشناس
| United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland |
۱۵:۰۵ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
کاش فقط سکوت کنیم!
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۷:۱۰ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
فکر میکنید پس کی گزارش ها عاشورا و مقتل ها رو نوشته؟ یا جزو لشکر یزید بودند یا جزو تماشاچی ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۰:۰۵ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۰
چگونه در مقابل دستگاه تبلیغاتی یزید می توانستیم بسمت ناحق نرویم؟!
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۴:۲۸ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
فاسد دارای پارتی نمی تواند در لشگر حسین باشد.
پاسخ ها
ناشناس
| Poland |
۱۵:۰۷ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
جواب سوال رو بده. کدوم طرف بودی؟
شهاب
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۸:۳۳ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
حساب کنید از آن همه به ظاهر مسلمان مثل ما 72 نفر طرفدار حق بودند حال ما هم بهتر از آنان نیست...
ناشناس
|
United States of America
|
۱۴:۳۱ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
اگر انسانی حرام خوار باشیم قطعا در مقابل امام می ایستیم .
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۳۶ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
خیلی از لشکریان یزید حلال زاده، از پدران مومن و دارای روزی حلال، قاری یا حافظ قرآن و حتی مفتی بودند. به همین دلیل بسیاری تردید کردند و حسین تنها ماند. اگر انقدر که شما میگید دو طرف حق و باطل بودنش تابلو بود، شاید کاروان امام حسین بسیار گسترده تر از اینها بود
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۳۸ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
اتفاقاً در روز عاشورا، باطل در لباس حق ظاهر شد که در چند ساعت کار رو تموم کرد
ناشناس
| Spain |
۱۴:۵۶ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
فقط حرام خوار؟ خیلی ها به خاطر آفیت طلبی و آسیب ندیدن همراه شدند یا سکوت کردند
حمیدخان
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۵:۳۴ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
املای عافیت طلبی صحیح است
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۳:۱۲ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
خیلی از لشکریان یزید حلال زاده، از پدران مومن و دارای روزی حلال، قاری یا حافظ قرآن و حتی مفتی بودند.
؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اینو مطمئنی یا از خودت میبافی
؟؟؟
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۳:۱۴ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
در ظهر عاشورا وقتی ابا عبدالله علیه السلام برای نماز خواندن، اذان می گفتند فکر نکنید در آن طرف کسی نماز نمی خواند. آن ها هم نماز می خواندند! برخی از این افراد به ابا عبدالله علیه السلام می گویند که نماز شما قبول نیست!

و حبیب به آن ها می گوید:

« نماز شما قبول است؟! » درگیری می شود .حبیب به شهادت می رسد. حضرت حبیب پیش از نماز ظهر ابا عبدالله به شهادت رسیدند.
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۳:۱۵ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
شمر و بسیاری دیگر که آن طرف ایستاده اند، آدم هایی هستند که پیشانی پینه بسته داشتند. بسیاری از آن ها اهل تهجد بودند.تعدادی از این افراد با پیغمبر ص هم دیده شده اند.
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۳:۱۷ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
عمر سعد حافظ و قاری قرآن بود. اگر به همین سادگی بود که خیلی ها سمت حسین (ع) رو می گرفتند.
ناشناس
|
United States of America
|
۱۴:۳۱ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
یک بار وسط خیابون منو خفت کردند. خیابون هم شلوغ بود اما اکثراً با فاصله رد شدند و چند نفر ایستادند و نگاه کردند. اون تصویر از مردم هیچ وقت از ذهنم پاک نمیشه و الان که این سوال رو پرسیدید، اومدم جلوی چشمم
حمید کلباسی
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۴:۴۰ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
این سئوال را باید از افرادی پرسید که دری به تخته خورده و به آب و علفی رسیده اند اما معرفت شیر را هم ندارند که اگر سیر شدند، مابقی آنرا برای دیگران بگذارند. اینها مانند شغال آنقدر میخورند که بترکند و باقیمانده غذا را پوزه مال میکنند
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۴۹ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
مهم نیست در چه جایگاهی هستیم. این سوال را باید از همه پرسید. مگر همه آنهایی که در صحنه کربلا بودند حاکمان اقوام بودند؟ بسیاری با تعاریف امروز جزو طبقه متوسط و بسیار فقیر بودند. همین فقر باعث شد به خاطر سکه ای حسین را با سنگ بزنند. کسی که نیزه یا ششمیر نداشت و با هیچ به جنگ آمده بود، یعنی مفلس بود
حمید کلباسی
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۵۵ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
اگر همینها که با سنگ به جنگ سید الشهدا(ع) آمدند از امکان و تجهیزات جنگی برخوردار بودند روی شمر و ابن ملجم را سیاه میکردند . در طول تاریخ اسلام از صاحبان زر و زور و تزویر لطمه خورده ایم یا مفسان بازی خورده آنان ؟د
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۴:۴۷ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
من دو هفته پیش موبایلمو از دستم دزدیدند داد زدم اما همه نگاه کردند
پاسخ ها
چارک میرزا
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۵:۰۱ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
باید اول داد میزدی بعدا موبایل می خریدی
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۵:۰۲ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
مردی که حاضر نیستند با چهار تا دزد خرده پا درگیر بشند، در صورتی که می دونند قربانی بعد از بین خودشون هست؛ چطور توقع داریم همه منافع شون رو به خطر بندازند و در لشکر امام حسین کشته بشند؟
چارک میرزا
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۵:۰۶ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
برقرای امنیت به عهده پلیس است نه مردم عادی ، کسیکه عرضه ندارد از اموال خود نگهداری کند بهتر است افاضه کلام هم نفرماید!ی
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۵:۱۷ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
آقای چارک میرزا! فرض کن داره زنی رو وسط خیابون به زور سوار ماشین میکنند تا بدزدند و بهش تعرض کنند. شبیه این اتفاق افتاده. باید به واسطه اسلحه نگاه کنیم و بگیم وظیفه پلیسه یا از مظلوم دفاع کنیم؟

اگر باز هم بگی وظیفه پلیسه، مطمئن میشم اگر روز عاشورا بودی، در بهترین حالت تماشاچی بودی
چارک میرزا
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۵:۲۲ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
چقدر اصرار بیهوده در ادامه یک بحث بیهوده داری! خودت که عشق موبایل هستی با دزد مسلح درگیر می شدی
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۵:۴۳ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
چارک میرزا، جواب ندادی؟ به دفاع از زن مسلمون می رفتی یا نگاه می کردی ببرنش و بهش تعرض کنند؟ سخته؟ نه؟
چارک میرزا
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۵:۴۶ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
خودت چی؟ یک سوزن به خودت بزن یک جوالدوز به دیگران
ناشناس
| China |
۱۶:۱۰ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
دزدی موبایل و دزدی زن برای تعرض! عجب ...! اصلا اینا چه ربطی به هم دارن؟
علی
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۶:۲۴ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
چه فرقی میکنه؟ مثلاً الان یک زنی رو دارند می دزدند یا روی زمین می کشند تا کیفش رو ببرند، مردم در هر دو حالت درگیر میشند و از ناموس ملت دفاع میکنند؟ نمیکنند دیگه. با همین استدلال های شما
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۴:۴۷ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
دقت کنید امام را کسانی کشتند که گفتند بیا امام ما باش،
ناشناس
|
China
|
۱۴:۴۸ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
لقمه ی حرام باعث عاشورا شد. مردمی که دانسته امام را شهید کردند.
پاسخ ها
ناشناس
| Poland |
۱۵:۰۸ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
ما معمولاً با طرح حرام خور بودن، می خواهیم به خودمون بگیم چون ما حلال لقمه هستیم در نتیجه در لشکر حسین بودیم، در حالی که لزوماً چنین نیست. بسیاری از حلال لقمه ها هم در لشکر یزید بودند
ناشناس
| China |
۱۶:۰۵ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
وقتی که زمان اتمام حجت امام با لشگریان یزید صحبت های امام کارگر نشد امام فرمودند که شکم هایتان از لقمه ی حرام پر شده است. ای کاش نمونه ای از ادعایتان هم می آوردید.
محمد طاها
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۰:۵۵ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۰
بسیاری از مردم ما همین حالا به حرام خواری عادت کرده اند اما خودشان قبول ندارند که حرام خوارند. کسی که با دوز و کلک جنس یا مالی را می فروشد. معلمی که کم کاری میکند در تدریس، کارمندی که وقت کافی برای ارباب رجوع نمی گذارد، روزنامه نگاری که تیتر های جنجالی میزند تا روزنامه اش را بفروشد همه در حال حرام خواری هستند و خود قبول ندارند. امام بی جهت نفرمودند شکم هایتان از لقمه ی حرام پر شده است
ناشناس
|
United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
|
۱۴:۵۴ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
بهترین مطلبی که این چند ساله خوندم همین بود. چی کار می کردیم؟ هان؟
ناشناس
|
Spain
|
۱۴:۵۹ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
همه ما خیلی راحت می گیم معلومه لشکر امام حسین اما اکثرمون وقتی چند هزار نفر با شمشیر و نیزه آماده کشتن مون شدند، یا اصلا سمت لشکر امام حسین نمی ریم یا وقتی خیلی جدی شد، شبانه و وقتی چراغ خاموش شد فرار میکنیم. واقعیت تلخه. زمان یکی از امام های بعد، به ایشون گفتند که چرا قیام نمی کنی مثل امام حسین، به غلامش گفت برو توی تنور. غلام بدون سوال رفت توی تنور و در تنور رو گذاشت. بهش گفتند بیا بیرون و تا امام نگفت بیرون نیومد. امام گفت اگر چند نفر مثل این وفادار داشتم که به حرفم ایمان داشتند قیام می کردم. اینه
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۳:۱۷ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۹
مامون رقّى - كه يكى از دوستان امام جعفر صادق(ع) است - حكايت مي‌كند:
در منزل آن حضرت بودم كه شخصى به نام سهل بن حسن خراسانى وارد شد و سلام كرد و پس از آن كه نشست، با حالت اعتراض به حضرت اظهار داشت: ياابن رسول اللّه! شما بيش از حدّ عطوفت و مهربانى داريد، شما اهل بيت امامت و ولايت هستيد، چه چيز مانع شده است كه قيام نمى كنيد و حقّ خود را از غاصبين و ظالمين باز پس نمى گيريد، با اين كه بيش از يك صد هزار شمشير زن آماده جهاد و فداكارى در ركاب شما هستند؟ !
امام صادق(ع) فرمود: آرام باش، خدا حقّ تو را نگه دارد و سپس به يكى از پيش خدمتان خود فرمود: تنور را آتش كن.
همين كه آتش تنور روشن شد و شعله هاى آتش زبانه كشيد، امام عليه السلام به آن شخص خراسانى خطاب كرد: برخيز و برو داخل تنور آتش ‍ بنشين.
سهل خراسانى گفت: اى سرور و مولايم! مرا در آتش، عذاب مگردان و مرا مورد عفو و بخشش خويش قرار بده، خداوند شما را مورد رحمت واسعه خويش قرار دهد.
در همين لحظات شخص ديگرى به نام هارون مكّى - در حالى كه كفش هاى خود را به دست گرفته بود - وارد شد و سلام كرد.
حضرت امام صادق(ع)، پس از جواب سلام، به او فرمود: اى هارون! كفش هايت را زمين بگذار و حركت كن برو درون تنور آتش و بنشين.
هارون مكّى كفش هاى خود را بر زمين نهاد و بدون چون و چرا و بهانه اى، داخل تنور رفت و در ميان شعله هاى آتش نشست.
آن گاه امام (ع) با سهل خراسانى مشغول مذاكره و صحبت شد و پيرامون وضعيّت فرهنگى، اقتصادى، اجتماعى و ديگر جوانب شهر و مردم خراسان مطالبى را مطرح نمود مثل آن كه مدّت‌ها در خراسان بوده و تازه از آن جا آمده است.
پس از گذشت ساعتى، حضرت فرمود: اى سهل! بلند شو، برو ببين در تنور چه خبر است.
همين كه سهل كنار تنور آمد، ديد هارون مكّى چهار زانو روى آتش‌ها نشسته است، پس از آن امام(ع) به هارون اشاره نمود و فرمود: بلند شو بيا؛ و هارون هم از تنور بيرون آمد.
بعد از آن، حضرت خطاب به سهل خراسانى كرد و اظهار داشت: در خراسان شما چند نفر مخلص مانند اين شخص - هارون كه مطيع ما مى باشد - پيدا مى شود؟
سهل پاسخ داد: هيچ، نه به خدا سوگند! حتّى يك نفر هم اين چنين وجود ندارد.
امام جعفر صادق(ع) فرمود: اى سهل! ما خود مى دانيم كه در چه زمانى خروج و قيام نمائيم؛ و آن زمان موقعى خواهد بود، كه حدّاقلّ پنج نفر هم دست، مطيع و مخلص ما يافت شوند، در ضمن بدان كه ما خود آگاه به تمام آن مسائل بوده و هستيم.
برچسب منتخب
# مهاجران افغان # حمله ایران به اسرائیل # قیمت دلار # سوریه # دمشق # الجولانی
الی گشت
قیمت امروز آهن آلات
نظرسنجی
تحولات اخیر سوریه و سقوط بشار اسد چه پیامدهایی دارد؟