لابهلای اخبار فراوانی که از زلزله دردناک و مهیب غرب کشورمان مخابره میشود، حکایت «کوئیک» بسیار قابل تامل است؛ حکایت روستایی که به تازگی در ابعاد ملی دیده شده اما اکنون به شرایطی مبتلاست که گویی قرار نیست دیده شود!
به گزارش «تابناک»، چند ماه پیش زمانی که یکی از خودروسازان مشهور وطنی از محصولی جدید رونمایی کرد و وعده ارائه آن به بازار در آبان ماه را داد، بحثی در گرفت که به نوعی تازگی داشت؛ بحث پیرامون نام محصول جدید که برخی از مسئولان معتقد بودند فرنگیست و میبایست تغییر کند.
از آنجا بود که «کوئیک» با گوش ایرانیان آشنا شد؛ این در حالی است که وقتی نامه اعتراض غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی به انتخاب این نام برای یک خودرو منتشر شد و پای نقض صریح قانون «منع بهکارگیری اسامی، عناوین و اصطلاحات بیگانه» به ماجرا باز شد، برخی گمان میکردند که «کوئیک» رفتنی ست و نامی جدید برای محصول جدید خودروساز وطنی برگزیده خواهد شد.
اتفاقی که با واکنش خودروساز و انتشار چند مستند برای اثبات ایرانی بودن این نام مواجه شد تا همگان دریابند که «کوئیک» نام روستایی واقع در غرب کشورمان است!استدلالی توانست نام خودرو جدید را از تغییر مصون کرده و سایه اعمال قانون «منع به کارگیری عناوین و اصطلاحات بیگانه» را از سر خودروساز وطنی دور نماید.
اما بشنوید از روستایی که نامش به این خودرو سنجاق شده،
برای اهالی این روستا، دست کم در روزهای اخیر هیچ اهمیتی ندارد چراکه ایشان فعلا مشغولیت های بزرگتری دارند؛ مشغولیت هایی از جنس تامین سرپناه و آب و غذا برای ادامه حیات و فرار از سوز و سرمای شب های پاییز.
چند روزی است که اهالی روستای کوئیک در دل داغدارند و در سر فکری جز رفع و رجوع مایحتاج اولیه زندگی، فکر نمیپرورانند چراکه زلزله به بهار زندگی شان زده و دست برخی شان را از دنیا کوتاه کرده است. زلزلهای که هر طرف را نگاه کنی، هنوز زنده و کامل مقابل اهالی کوئیک ایستاده و با آوارهای دست نخورده و زجه و زاری روستانشینان، عرض اندام میکند.
مصیبتی که با پس لرزه هایش نمیگذارد کسی فراموشش کرده و برای دمی نفس به راحتی بکشد، که اگر این هم شود، داغ عزیزان از دست رفته مانع از آرامش اهالی میشود. مردمانی اهل کوئیک که وجودشان، وجود این روستا را موجب شده و وجود روستایشان، نام آن خودرو را خاص کرده و مانع از تغییرش بر اساس قوانین شده اما به قدر دریافت آب خوردن و غذای گرم هم توسط خودروسازان دیده نشده اند.
روستانشینانی که فعلا حنجره ای برای سخن گفتن ندارند، چراکه چند روزی است عزادارند، مویه میکنند، بر صورت خنج میکشند و فکر و ذکرشان نه فلان خودرو یا حتی اموال از دست رفته شان در زلزله، که امکانات اولیه ای است که اگر نرسند، مجبورند دقایق و ثانیه های شب را گرسنه و در سرما تا صبح بشمارند و انتظار طلوع فردا را برای گرم شدن بکشند!
کوییک عرصه مسئولیت اجتماعی سایپا شد
واقعیت این است که ایران یکی از ١۰ کانون حادثه خیز در جهان است، از ۴٣ نوع حادثه شناخته شده در جهان، ٣٣ نوع آن را در ایران شاهد بوده یا خواهیم بود. معنای دیگر این جمله چنین است که خطر هر لحظه در کمین شهروندان ایران است و هر آینه باید منتظر خبرهای تلخی، چون حادثه اخیر زلزله کرمانشاه باشیم.
یکی از شئون فعالیت شرکتها و سازمانهای بزرگ توجه ویژه به بحثی تحت عنوان «مسئولیتهای اجتماعی» است. عنصری که میتواند به عنوان یکی از عوامل مهم توسعه پایدار مطرح شود. زیرا در برگیرنده اصولی است که شناخت، تحقق و حتی درک آنها، آیندهای روشن و بهتر را به ارمغان میآورد و ندانستن آنها، نابودی محیط زیست و حتی بشریت را به دنبال دارد.
مسئولیت اجتماعی، تعهد تصمیمگیران برای اقداماتی است که علاوه بر تأمین منافع خود، موجبات بهبود رفاه جامعه را نیز فراهم میآورد. در این تعریف، چندین عنصر وجود دارد: اولاً، مسئولیت اجتماعی، یک تعهد است که مؤسسات باید در قبال آن پاسخگو باشند. ثانیاً، مؤسسات مسئولند از آلودهکردن محیط زیست، اعمال تبعیض در امور استخدامی، بی توجهی به تأمین نیازهای خود و تولید کردن محصولات زیان آور که به سلامت جامعه لطمه میزنند، بپرهیزند و سرانجام، سازمانها باید با اختصاص منابع مالی و با اقداماتی از قبیل: کمک به فرهنگ کشور و مؤسسات فرهنگی و بهبود کیفیت زندگی، در بهبود رفاه اجتماعی بکوشند. در نهایت، مقصود از مسئولیت اجتماعی این است که، چون سازمانها تأثیر عمدهای بر اجتماع دارند، لاجرم چگونگی فعالیت آنها باید به گونهای باشد که در اثر آن زیانی به جامعه نرسد و در صورت رسیدن زیان، سازمانهای مربوطه ملزم به جبران آن باشند.
بر این اساس مسئولیت اجتماعی هر سازمان برگرفته از چهارعامل زیر است:
۱. سازمانها موظف هستند نیازهای اقتصادی جامعه را برطرف کنند، کالا و خدمات مورد نیاز آنان را برآورده و انواع گروههای مردم را از فعالیت خود بهرهمند نمایند.
۲. سازمانها وظیفه دارند به بهداشت و ایمنی کارکنان و مشتریان خود توجه نمایند، فعالیت آنها محیطزیست را آلوده نکند، از معاملات صوری اجتناب کرده، به دنبال انحصار نباشند و هیچگونه تبعیض اعم از تبعیض قومی، مذهبی و جنسیتی قائل نشوند.
۳. سازمانها باید خود را ملزم به رعایت اخلاق کسب و کار بدانند و اصولی همچون: صداقت، انصاف و احترام را سر لوحه کار خود قرار دهند.
۴. سازمانها باید در انجام فعالیتهای بشر دوستانه مشارکت داشته باشند، یعنی مشارکت سازمان در انواع فعالیتهایی که به کاهش کنترل معضلات اجتماعی میانجامد و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.
آخرین عامل یعنی «مشارکت در فعالیتهای بشر دوستانه» سازمانها را وادار میکند که این سازمانها به ویژه در مواقع اضطراری به کمک و امداد رسانی به مردم بشتابند. در واقع این شرکتها با انجام اینگونه اقدامات میخواهند این پیام را منتقل کنند که: همانطور ما در شرایط معمولی از قِبل مردم و مشتریان ارتزاق کردهایم، باید در شرایط سخت و دشوار نیز در کنار آنها باشیم. در حادثه اخیر زلزله استان کرمانشاه ما شاهد تعهد برخی از سازمانها و شرکتها به موضوع مسئولیتهای اجتماعی بودیم؛ که نشان میداد سازمانهای ایرانی نیز به نوبه خود در این مسیر گامهای مهمی برداشتهاند به به عنوان مثال: اقدامات شرکت اپراتوری رایگان کردن مکالمات تلفنی منطقه غرب کشور، اقدامات خودروسازان و امداد رسانی سریع و به موقع آنها.
«کوییک» عرصه مسئولیتهای اجتماعی سایپا
انتخاب نام کوییک توسط سایپا بسیار هوشمندانه بوده است. واژهای انتخاب شده واژهای کاملا ایرانی است که در تلفظ انگلیسی معنای سریع و چابک هم میدهد.
امروزه متاسفانه کوییک آسیب دیده است، برنامهریزی گروه خودروسازی سایپا به منظور مشارکت فعالانه در بازسازی روستای کوییک و اعزام هئیتی به منظور دلجویی از مردم این روستا و برنامهریزی چگونگی مشارکت این شرکت در بازسازی «کوییک» نمونه بارزی از تعهد این شرکت به مسئولیتهای اجتماعی خود است. تصمیم سایپا به مشارکت در بازسازی این روستای قدیمی چند پیام مهم در پی داشت، یکی توجه این سازمان به موضوع مسئولیتهای اجتماعی بود؛ دیگر آنکه سایپا خواسته این پیام را بدهد که «اگر نام محصولش را از این روستا گرفته؛ متعهد است که نهایت سعی خود را در مراقبت از این روستا مبذول نماید» و در انتها خواسته با این اقدام پیام دهد که برای قدمت ایران زمین احترام قائل است.