به گزارش «تابناک»؛ با هر لرزشی که زمین زیر پای هموطنانمان در منطقهای از جغرافیای میهنمان رخ می دهد، این سؤال در ذهن اهالی پرشمار تهران مرور میشود که چه زمانی نوبت به تهران خواهد رسید و با وقوع زلزله در تهران، چه چیزی از پایتخت کشورمان خواهد ماند؟
پرسشی که برخی پاسخ آن را فاجعه ای بزرگ میدانند؛ فاجعه ای در ابعاد جهانی که از هر نظر خواهد توانست جهانیان را مبهوت نماید؛ زلزله در شهری که از جمله متراکم ترین نقاط جمعیتی کره زمین است، زیرساخت هایش فرسوده است و سازه هایی فرسوده تر آن را شکل داده و حتی بی زلزله نیز اوضاع نگران کننده ای دارد.
شهری که نه تنها حومه های آن، که در بخش های پراکنده اما پرشماری در بدنه آن هم حاشیه نشینی رواج دارد، با معضل ترافیک دست به گریبان است، آلودگی هوا هر روز شیشه عمر ساکنانش را سر میکشد و فقر شمار زیادی از ساکنانش را میتوان با گشت و گذار کوتاهی در خیابان هایش به وضوح نظاره گر بود و رنج کشید.
با این تفاسیر، عجیب نیست اگر بگوییم زلزله بزرگترین دغدغه اهالی این دیار خواهد بود. بزرگترین دغدغه مردمانی که اکثریت قریب به اتفاقشان اهل شهرهای دیگر هستند و به دلایل فراوان سکونت در تهران را برگزیده اند و از این روی، اگر روزی زلزله به این شهر سر بزند، ملتی را عزادار خواهد کرد؛ ملتی که شماری از مردمانش حتی ساکن ایران نیستند
شاید همین دورنمای تاریک بود که موجب شد چندین سال پیش، سلسله اقدامات پیشگیرانه در دستور کار مسئولان قرار گرفته و سوله های مدیریت بحران در برخی نقاط پایتخت سر بر آورند. سوله هایی برای مواقع بحرانی که منظور از بحران در آنها، بیش و پیش از هرچیزی، زلزله است؛ زلزله احتمالی در تهران!
اقداماتی که متأسفانه تداوم نیافت و به ساخت چند سوله محدود ماند تا نتواند نگرانی از وقوع زلزله در تهران را مهار کند؛ نگرانی که هر بار جایی از کشورمان میلرزد و خسارات جانی و مالی به هموطنانمان تحمیل میکند، شعلهورتر میشود و جدی تر بروز و نمود مییابد؛ آنقدر که میخواهیم از مدیران شهری تهران و دیگر مسئولان کشورمان بپرسیم تهران در قیاس با سرپل ذهاب چقدر در مقابل زلزله ایمن شده یا برای بحرانی که پس از این دست وقایع رخ خواهد داد آمادگی دارد؟
سؤالی که شهردار تهران به آن پاسخ عجیبی داده است. نجفی که چندماهی است بر کرسی شهرداری تهران تکیه زده، در پاسخ به پرسشی در مورد آمادگی تهران در مقابله با حوادث غیرمترقبه مثل زلزله میگوید: «زلزله، طبیعت زمین است و نباید از آن ترسید، بلکه باید کاری کنیم که ریسک این حادثه تا حد امکان کاهش یابد. طبیعتا ایجاد ساختمانهای بهتر و فراهم کردن امکانات برای شرایط بعد از وقوع حادثه و مدیریت بحران تهران از جمله موضوعات حیاتی است.»
وی در ادامه میافزاید: «مدیریت بحران تهران از برخی جهات در شرایط مناسبی قرار دارد و جای نگرانی نیست. در بخش آموزش و سخت افزاری آمادگی داریم. البته مدیریت و پیشگیری باید محور قرار گیرد که نظام مهندسی بخشی از مقوله پیشگیری به حساب میآید و البته این موضوع در حیطه شهرداری تهران نیست.»
بله، زلزله طبیعت زمین است و با تکیه بر این پاسخ شعاری، شهردار تهران از زلزله نمیترسد. شهردار همچنین نگران هم نیست، چون بر این باور است آمادگی نسبی در مقابل زلزله در تهران در سایه اقداماتی مانند اختصاص فضای ویژه برای مواقع بحرانی در پارک های جنگلی سطح شهر، ساخت پایگاه ها و سوله های مدیریت بحران، برنامه ریزی برای محلاتی که ممکن است در اثر زلزله دچار خسارت شوند و... حاصل آمده است.
این در حالی است که شهردار باید بیش از آنچه عموم درباره فرسودگی شهر میدانند و از کمبودها آگاهند، از مشکلات فراوان تهران و ضعف هایش در مقابل زلزله بداند و از این رو، باید نگران تر از هر فرد دیگری باشد. نکته ای کلیدی که موجب میشود، بیش از پیش نگران زلزله احتمالی در تهران باشیم، چون میبینیم شهردار شهر نگران نیست و این مقدمه فاجعه ای است که سالهاست بیخ گوش تهران نشسته و جدی گرفته نشده و نمیشود!