پس از آلودگی هوا و ناآرامیهای محدود اخیر، گیشه سینما به این وقایع واکنش نشان داد و همچون سوابق پیشین، شاهد افت فروش محسوس سینمای ایران بودیم؛ افتی که در فصل سرما رخ داده و برای جبرانش باید تدبیر کرد، چون تجربه نشان داده، اگر نسبت به آن بیتفاوت بود، در بلندمدت به سینمای ایران ضربه میزند و به همین دلیل باید مشوقهایی تماشاگر را در فصل سرما در سالنهای سینما حفظ کرد.
به گزارش «تابناک»؛ سینمای ایران، یکی از تأثیرپذیرترین بخشهای کشور است و با وقوع هر اتفاق نه چندان گستردهای نیز شاهد افت فروش سینمای ایران هستیم. آلودگی هوا و سپس ناآرامیهای محدود اخیر نیز از این قاعده مستثنا نبود و به سرعت بر فروش سینما تأثیر گذاشت و باعث شد، برخی ترجیح دهند به سینما نروند. این در حالی است که سه سینمای دارای بیشترین تأثیر در فروش فیلمها یعنی سینماهای ملت، مگامال، کوروش و آزادی با مناطق ملتهب فاصله قابل توجهی داشتند.
محمد قاصداشرفی، رئیس انجمن سینماداران در خصوص افت فروش، مقدمه وقوعش را آلودگی هوا میداند و در این زمینه تأکید کرده است: «تقریبا از دو هفته گذشته تا دوشنبه این هفته با چیزی بالغ بر افت 70 درصدی فروش گیشه مواجه بودیم. این افت در سینماهای تهران بود و خوشبختانه در شهرستانها تغییری در میزان فروش نداشتهایم. تا هفته گذشته آلودگی هوا و شرایط جوی به شدت روی ریزش مخاطب تأثیر گذاشته بود و در این هفته هم به دلیل اغتشاشاتی که به وجود آمد، سینماها به ریزش 70 درصدی رسیدند.»
البته دپارتمان توسعه سینمای جامعه صنفی تهیهکنندگان به بررسی آماری فروش هفتههای قبل از اعتراضات در ده سینمای پرفروش ایران و مقایسه آن با چهار روز نخست هفته جاری پرداخته و تأکید کرده که میزان کاهش فروش در این سینماها کمتر از 30 درصد بوده است. آمارهای منتشر شده از سایت سینماتیکت نیز چندان قابل استناد نیست، زیرا شماری از سینماها را که هنوز به سیستم مکانیزه متصل نیستند، شامل نمیشود و با آمار هیچ یک از دو مجموعه صنفی مورد اشاره نیز قابل تطبیق نیست.
معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی در تحقیقی به مقایسه تطبیقی گیشه پاییزی سینما در سالهای 96 و 95 پرداخته که در این تحقیق مشخص شد متوسط ورود تماشاگر به هر سالن در پاییز 96 حدود 16 درصد کاهش و متوسط نشستن تماشاگر بر هر صندلی در پاییز 96 حدود یازده درصد کاهش نسبت به پاییز سال ۹۵ داشته اما با توجه به افزایش قیمت بلیت، این افت مخاطبان سینما پوشش داده شده و رشد یک درصدی رقم فروش سینمای ایران در فصل پاییز را نیز نسبت به مدت مشابه در سال گذشته شاهده بودهایم!
فصل سرما و به خصوص در فاصله اندک تا جشنواره فیلم فجر که بسیاری از تماشاگران حرفهای برای تماشای فیلمها در این رویداد دورخیز کردهاند، به عنوان فصل فیلمسوزی نیز یاد میشود، چرا که اساساً مخاطبان گرایش کمتری برای حضور در سینماها دارند. از سوی دیگر، سینماگران نیز با همین نگاه ترجیح میدهند، فیلمهایشان در نیمه نخست سال اکران شود و سینماداران نیز متأثر از همین فضا به دنبال اکران باکیفیت و دارای ظرفیت فروش در نیمه نخست سال هستند تا از سیل تماشاگران بیشترین بهره را ببرند.
به همین دلیل، تماشاگران نیز این حس را دارند که در نیمه دوم سال و به ویژه در زمستان فیلمهای باکیفیت اکران نمیشوند و باید در انتظار اکرانهای پس از جشنواره بود که به اکرانهای نوروزی گره میخورد. در چنین شرایطی، هر متغیری میتواند افت فروش را تشدید کند و به عنوان نمونه اگر در جشنواره سی و ششم شاهد نمایش آثاری نباشیم که دورنمای روشنی برای اکران 1397 پیش روی تماشاگران حرفهای قرار دهد، این افت فروش میتواند به سال آینده نیز تسری یابد.
در واقع افت فروش سینمای ایران و حتی اوج گیری فروش با یک دومینو و از یک ضربه کوچک آغاز میشود و استمرار مییابد. تجربه افت چشمگیر فروش سینما در دولت دهم در صورت عدم مدیریت صحیح سینما ایران میتواند تکرار شود و این مسألهای نیست که بتوان از کنار آن گذر کرد. باید تا کمتر از یک ماه آینده صبوری کرد و دید، آیا سینمای ایران برای سال آینده حرفی برای گفتن دارد که بتواند طول و عرضِ یک سال گیشه را پوشش دهد؟