وعده اکران فیلم‌های توقیفی پیش از پایان 1396

پس از جنجال‌ها درباره اکران فیلم‌های رفع توقیف شده  که در نهایت به عدم نمایش عمومی این آثار منتهی شده، معاون سازمان سینمایی وعده داده این فیلم‌ها به ویژه «عصبانی نیستم» و «آشغال‌های دوست داشتنی» به زودی اکران می‌شود و در این میان تصریح شده که فیلم «عصبانی نیستم» تا پایان سال اکران خواهد شد؛ اتفاقی که شواهدی دال بر وقوعش تا پایان اسفند 1396 موجود نیست.

به گزارش «تابناک»؛ دویست تشکل دانشجوی در نامه‌ای خواستار اکران فیلم سینمایی «عصبانی نیستم» به کارگردانی رضا درمیشیان شدند و این نامه مصادف با وعده ابراهیم داروغه زاده معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی مبنی بر اکران این فیلم تا پیش از پایان سال 1396 است. داروغه زاده وعده داده که فیلم سینمایی «آشغال‌های دوست داشتنی» به کارگردانی محسن امیریوسفی که وضعیتی مشابه فیلم درمیشیان دارد نیز در فضایی آرام اکران شود و انتظار این است که شاهد پیوستگی اکران این دو اثر باشیم. داروغه زاده در عین حال درباره کیفیت اکران «خانه پدری» سخنی بر زبان نیاورده است.

جلوگیری از اکران عمومی فیلم سینمایی «عصبانی نیستم» به کارگردانی رضا درمیشیان ـ که قرار بود از صبح روز بیست و نهم آذرماه در سینماهای سراسر کشور به نمایش درآید ـ باعث شده این فیلم حتی بیش از ماهیتش اهمیت یابد و در واقع اکنون بحث نه صرفاً درباره خود فیلم، بلکه درباره مکانیزمی است که نتیجه‌اش چنین چالش‌هایی می‌شود. کاملاً واضح است که وقتی سخن از مکانیزم‌ها به میان می‌آید، هر مسئولی بکوشد تا این وقایع را به دوره دیگری نسبت دهد.

سیاری از مردم در ایام جشنواره فیلم فجر صرفاً با این هدف سری بلیت‌ها را می‌خرند که به درستی گمان می‌کنند شماری از فیلم‌های به نمایش درآمده در جشنواره و به ویژه در کاخ جشنواره، یا هیچ‌گاه اکران عمومی نمی‌شوند و یا باید سال‌ها در انتظار اکران عمومی‌شان بود. «آشغال‌های دوست داشتنی»، «عصبانی نیستم» و «خانه پدری» سه فیلم از مجموعه آثاری بودند که چنین سرنوشتی یافتند.

از این مجموعه «خانه پدری» ممکن است به شکل محدود و در گروه هنروتجربه اکران شود اما قابل پیش بینی بود که «آشغال‌های دوست داشتنی» و «عصبانی نیستم» به همان دلایلی که در دولت پیشین رنگ پرده را ندید، در دولت دوم روحانی نیز اتفاقی رخ نمی‌دهد؛ اتفاقی که سه هفته پیش، «تابناک» پیش بینی کرده بود و خبر داده بود چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. از آن زمان یک به یک مسئولین درگیر اقدام به رد ماجرا کردند!

کاملاً ساده انگاری بود که تصور کرد سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این دوره پای مجوزهایش می‌ایستد. در دوره‌های پیشین که جسارت بیشتری احساس می‌شد، چنین ایستادگی را شاهد نبودیم و طبیعتاً در این دوره که قرار است همه چیز در خدمت آرامش در این حوزه مدیریتی باشد، مشخص بود اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد.

فیلم سینمایی «عصبانی نیستم» ساخته رضا درمیشیان یکی از جنجالی ترین فیلم‌هایی بود که به واسطه برخی تهدیدها، شرایط تا لغو اکران این فیلم در کاخ جشنواره فیلم فجر نیز پیش رفت اما با 17 دقیقه سانسور و حدف سکانس‌های پایانی در سی و دومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. «عصبانی نیستم!» در شش رشته بهترین بازیگر نقش اول مرد (نوید محمدزاده)، بهترین بازیگر نقش اول زن (باران کوثری)، بهترین تدوین (هایده صفی یاری)، بهترین صدابردار (نظام الدین کیایی)، بهترین صداگذار (محمد رضا دلپاک)، بهترین جلوه‌های ویژه (امیر سحرخیز و کامران سحرخیز) کاندید شده بود که البته این جوایز در نهایت به این فیلم نرسید.

آن گونه که بعداً افشا شد قرار بوده جایزه بهترین بازیگر به نوید محمدزاده اهدا شود اما شدت گرفتن حواشی باعث شده بود این جایزه به رضا عطاران برسد. عطاران برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد در جشنواره سی و دوم فیلم فجر در مصاحبه‌ای کوتاه گفت: «این سیمرغ متعلق به من نیست. زیرا رای هیئت داوران جشنواره فجر انتخاب نوید محمدزاده به عنوان بهترین بازیگر مرد جشنواره بوده. به همین خاطر این جایزه را متعلق به ایشان می‌دانم نه خودم. همین». این وضعیت باعث شد در دوره‌های بعد از نوید محمدزاده با اهدای دو سیمرغ به نوعی دلجویی شود و این عقبه جذاب جشنواره فیلم فجر است!

«عصبانی نیستم» داستان «نوید» با نقش آفرینی نوید محمدزاده دانشجوی ستاره دار و اخراجی است که برای فراهم آوردن حداقل شرایط زندگی در رویارویی با بی‌اخلاقی‌های جامعه با خود تمرین می‌کند تا «عصبانی» نباشد و در تلاش است تا دختر مورد علاقه اش «ستاره» با بازی باران کوثری را از دست ندهد. در نهایت فیلم به یک تراژدی منتهی می‌شود اما این تراژدی در نسخه به نمایش درآمده در ایران وجود نداشت.

فیلم اشاره‌هایی غیرمستقیم به حوادث هشتاد و هشت داشت، نظیر حضور در سر قبر «ندا» و فاتحه خوانی شان برای این دوست که اخیراً کشته شده است. درمیشیان البته نسخه کامل فیلمش که شامل یک صحنه قتل و یک صحنه اعدام نیز می‌شود را به عنوان نماینده ایران در شصت و چهارمین دوره جشنواره «برلین» برد و نمایش داد که حواشی در ایران در پی داشت؛ هرچند عمده این حواشی رسانه‌ای نشد. درمیشیان در ادامه «لانتوری» را ساخت اما این وضعیت باعث نشد تا پیگیر رفع توقیف و اکران «عصبانی نیستم» نشود.

فیلم سینمایی «آشغال‌های دوست داشتنی» به کارگردانی محسن امیریوسفی روایت یک مادر است که دخترش در جریان درگیری‌های سال 1388 دستگیر شده و حال مادر از سوی یکی از دوستانش ترغیب می‌شود تا برای آنکه دخترش بیش از این به دردسر نیافتد، وسایلی را به سطل آشغال بریزد و در اینر مسیر اتفاقات جالبی رخ می‌دهد. سوای داستان این فیلم سینمایی، «آشغال‌های دوست داشتنی» یکی از آثار قوی در حوزه جلوه‌های ویژه محسوب می‌شود و در حوزه فنی سینمای ایران، یک گام به جلو است.

شهاب حسینی، حبیب رضایی، اکبر عبدی، نگار جواهریان، صابر ابر و شیرین یزدان بخش بازیگران اصلی این فیلم سینمایی هستند؛ بازیگرانی که برخی‌شان در قید حیات نیستند! کمیسیون فرهنگی مجلس در سال 1393 با ارسال نامه‌ای به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به صذور پروانه نمایش برای هشت فیلم سینمایی از جمله «آشغال‌های دوست داشتنی» که مرتبط با فتنه معرفی شده بود، هشدار داد. امیریوسفی در این چند سال برای شرکت در تمامی جشنواره‌های فجر ثبت نام کرد که در همه موارد رد شد. در جریان سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر نیز شهاب حسینی به بهانه اینکه این فیلم از سوی دبیر جشنواره «معضل» خوانده شده، از سمت مشاوره جشنواره کناره گیری کرد.

بخشی از امتیاز فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» توسط مدیران پیشین سازمان سینمایی خریداری شد تا مسیر فیلمسازی این کارگردان هموار شود اما در نهایت این اتفاق نیافتاد و امیریوسفی همچنان پیگیر اکران فیلمش است. محسن امیریوسفی چندی پیش دو عکس از خود و رضا درمیشیان منتشر کرد که نشان می‌داد طی چهار سال آنها به دنبال اکران فیلم‌هایشان بوده‌اند اما این اتفاق در نهایت رخ نداده است.

حساس‌ترین صحنه «آشغال‌های دوست داشتنی» سکانس پایانی این فیلم سینمایی است که اگر حذف شود اساساً مفهوم فیلم تغییر می‌کند و آنچه کارگردان روایت کرده، تمام می‌شود. باید دید آیا امیریوسفی حاضر به حذف سکانس پایانی که دقیقاً به اسم فیلم نیز بازمی‌گردد، شده یا فیلم با همان فرم و محتوای پیشین عرضه می‌شود؟

چندین سال پیش از سوی مدیران وقت سازمان سینمایی به رضا درمیشیان اعلام شد که «عصبانی نیستم» پیش از نوروزِ آن اکران خواهد شد و همان زمان تاکید شد که اگر محسن امیریوسفی نیز همچون رضا درمیشیان در آرامش پیگیر رفع توقیف فیلمش بود، فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» نیز اکران می‌شد اما هیچ کدام از این دو فیلم نه زمستان آن سال و نه زمستان‌های سال‌های بعد اکران نشد!