انقلاب‌ها از حدوث تا بقا سه مرحله و فرایند را سپری میکنند:1- اعتراض به وضع موجود و هدم آن 2-استقرار وتثبیت 3-پیشرفت وکارآمدی. این قاعده درباره انقلاب اسلامی نیز با ویژگی های مربوط به بخود صادق است هرچند با سایر تحولات اجتماعی تفاوتهای چشمگیری در کمیت وکیفیت دارد در مرحله اعتراض قیام ملت بزرگ ایران، گرچه ریشه تاریخی داشته و از زمان نهضت مشروطه سازمان یافته شروع و در مقاطع دیگر و قیامهای بعدی شکل متفاوتی به خود گرفت اما در انقلاب اسلامی این مرحله با سیاست و تدبیر امام و با استفاده از همان تجربیات، هوشمندانه و استفاده بموقع از فرصتها و عدم درنگ درتفویت مواقع همراه بود تاکید امام خمینی ره بر اعتراض آگاهانه و دور از خشونت و تخریب، کلید واژه اصلی در مدیریت اعتراض بود و مردم نیز نشان دادند که آگاهانه این مسیر را انتخاب وطی طریق میکنند.
امام هیچگاه روش مسلحانه را در اعتراض تایید نکرد وچه بسا از این امر نهی نیز کردند نتیجه این مرحله تسلیم رقیب و فرار از صحنه نبرد بود.
مرحله دوم با پاکسازی عناصر باقیمانده وزدودن آثار شوم طاغوت شروع وتا استقرار نهادهای مورد نیاز ادامه می یابد در این مرحله نیز انقلاب اسلامی مسیر پرشتاب خود را برغم همه مشکلات طبیعی وتحمیلی طی کرد ودر کمتر از دوسال نهادهای اصلی اجرایی، نظامی و امنیتی جایگاه خودرا پیدا کردند بگونه ای که کشور وملت بزرگ ایران به رهبری امام خمینی ره توانست در برابر بسیاری از توطئه ها بخصوص هشت سال جنگ تحمیلی مقاومت وسر بلند بیرون بیایند این دو مرحله در مقایسه با سایر تحولات وانقلابات دنیا پرشتاب بلکه بعضا برق آسا بود وبه نقل از شهید مظلوم بهشتی ره در بعض حوزه ها حتی غافلگیر شدیم.
بی شک عامل مهم این تحولات بزرگ وپرسرعت دست غیب الهی بعنوان پشتوانه رهبری انقلاب وروحیه حماسی وبصیرت مردم کاملا پیدا بود مهمترین مرحله هرانقلاب مرحله سوم است که علت غایی وآرمانی هرملت به پاخاسته وخواست ملت ایران در انقلاب اسلامی نیز هست الان مجال بحث وبررسی ابعاد این سه مرحله نیست بلکه تذکاریست براین نکته که شکر نعمت انقلاب وپیروزی آن به چه معناست شکر وسپاس در برابر هر نعمت وخدمتی یک امر وجدانی وعقلی است.
ما نوعا به شکر زبانی وبیانی اکتفا میکنیم در حالیکه لازم است ولی کافی نیست اینکه در برابر هرنعمت مادی ومعنوی باید جبین بر خاک سائید وبر قدرت ورحمت خدا اذعان نمود ودرس تواضع وفروتنی آموخت شکی نیست، اما سخن اینجاست که شکر منحصر در زبان وبیان نیست شکر نعمت هم ناظر به دستیابی به نعمت است وهم به استفاده درست از آن ،اگر قران کریم میفرماید لان شکرتم لازیدنکم یعنی ریادت نعمت رابطه معنی داری باشکرنعمت دارد و این جزا باپاسداشت درست نعمت بشکل زبانی و خاصه عملی بدست نمیآید، یقینا استفاده درست از فرصتها، منابع و امکانات همراه با تحول وپیشرفت ونوآوری خواهدبود و علاوه بر هم افزایی موجبات خیر برکت الهی بیشتر خواهد شد وبالعکس بی اعتنایی به نعمت‌ها یعنی از دست دادن آنها وناسپاسی وچه بسا تبدیل به نقمت وتهدید لان کفرتم ان عذابی لشدید،حال سوال اساسی این است که آیا هریک از ما بعنوان ایرانی، انقلابی، متدین، عادی، معنون، تحصیل کرده، عامی، تاجر، معلم، استاد دانشگاه، پزشک، مهندس، خانه دار، دانش آموز و دانشجو، روحانی و... توانسته ایم از این فرصت بدست آمده بعد از ده‌ها قرن درست استفاده کنیم و در مسیر اهداف وآرمانهای انقلاب اسلامی حرکت کنیم.
در آستانه چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی ومروری بر کارنامه انقلاب ومردم ومسئولین نشان می‌دهد که مردم نقش خود را بخوبی ایفاء کرده اند وبهترین گواه بر این امرایستادگی،تحمل مشکلات وبذل جان ومال است اما در باره مسئولین با اینکه هستند طیف وسیعی از نیروهای انقلاب که با وفاداری وروحیه جهادی در تلاشند وتدابیر وراهبردهای مقام معظم رهبری نصب العین خود قرار داده اند لیکن کم نیستند که ازعهده شکر نعمت انقلاب یا غاقلند یا سردر سودای دیگری دارند واز این فرصت به نحو شایسته استفاده نمیکنند.
نگاهی به فهرست دستاوردهای انقلاب اسلامی و فرصت تاریخی که به برکت خون شهیدان ومجاهدت رزمندگان وصبوری خانواده ایثارگران بدست آمده است برای هر دردمند انقلاب اسلامی کافی است تاخود را در شکر عملی این هدیه الهی متذکر ووظیفه مند بداند.
