پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود، گونهای از مورچه را شناسایی کردند که قادر به تولید آنتیبیوتیک است.
به گزارش ایسنا، مورچهها مانند انسانها با بیماری سروکار دارند. بعضی از مورچهها برای دست و پنجه نرم کردن با باکتریهای عامل بیماری، آنتیبیوتیک مخصوص خودشان را تولید میکنند.
یک بررسی مقایسهای، برخی گونههای مورچه را شناسایی کرد که از عوامل ضدمیکروبی قوی استفاه میکنند اما مشخص شد که 40 درصد از گونههای مورچه آزمایششده، آنتیبیوتیک تولید نمیکنند. این مطالعه در زمینه جستجو برای آنتی بیوتیکهای جدید قابل استفاده روی انسان کاربرد دارد.
"کلینت پنیک" (Clint Penick)، استادیار پژوهشی "دانشگاه ایالتی آریزونا"(Arizona State University) و پژوهشگر فوق دکترای پیشین "دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی" (North Carolina State University) که نویسنده سرپرست این گروه است، میگوید: این یافتهها نشان میدهند امکان دارد مورچهها، منبع آینده آنتیبیوتیکهای جدیدی باشند که به مبارزه با بیماری در انسان کمک میکنند.
"آدرین اسمیت" (Adrian Smith)، نویسنده این پژوهش، استادیار پژوهشی علوم زیستی دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی و رئیس آزمایشگاه پژوهش رفتار و زیستشناسی تکاملی موزه علوم طبیعی این دانشگاه اظهار میکند: از میان همه گونههای آزمایششده و مورد آزمایش، گونه مورد بررسی ما یعنی "مورچه دزد" (Solenopsis molesta)، قویترین تاثیر آنتیبیوتیک را داشت و تاکنون هیچ کس حتی نشان نداده است که این مورچهها از مواد ضدمیکروبی استفاده میکنند.
پژوهشگران برای انجام این بررسی، ویژگیهای ضدمیکروبی مرتبط با 20 گونه مورچه را آزمایش کردند. این کار با استفاده از یک مایع حلال برای پاک کردن همه مواد روی سطح بدن هر مورچه انجام گرفت. سپس، محلول حاصل، در یک مایع باکتریایی قرار داده شد. پس از آن، رشد باکتری در این مایع، با رشد باکتری در گروه کنترل شده مورد مقایسه قرار گرفت.
اگر باکتری موجود در مایع باکتریایی که محلول به دست آمده از مورچه را شامل میشد، کمتر از گروه کنترل رشد میکرد، به این معنا بود که عامل ضدمیکروبی کار میکند. برای مثال، مایع شامل ترکیبات مورچه دزد، رشد هیچ باکتری را نشان نداد.
به گفته اسمیت، یافتن گونهای که حامل یک عامل ضدمیکروبی است، خبر خوبی برای علاقمندان به یافتن عوامل آنتیبیوتیک است که به انسان کمک میکنند اما درحقیقت، به نظر میرسد بسیاری از گونههای مورچه، دفاع شیمیایی کمتری در برابر پاتوژنهای میکروبی دارند و یا اصلا آن را ندارند.
پنیک میافزاید: ما فکر میکردیم همه گونههای مورچه ممکن است حداقل یک نوع از مواد ضدمیکروبی داشته باشند. در عوض به نظر میرسد بسیاری از گونهها، راههای جایگزینی برای جلوگیری از عفونت پیدا کردهاند که به مواد شیمیایی ضدمیکروبی تکیه ندارد.
پژوهشگران هشدار میدهند که این پژوهش در مراحل اولیه است و محدودیتهایی دارد.