ورودی سد زاینده رود به یک چهارم کاهش یافت

مدیر سد و نیروگاه زاینده رود اعلام کرد: میزان ورودی آب این سد نسبت به مدت مشابه سال گذشته به یک چهارم کاهش پیدا کرده است.

به گزارش ایرنا، ' محمود چیتیان ' روز یکشنبه در جمع خبرنگاران افزود: ورودی سد زاینده رود در سال گذشته حدود 127 متر مکعب برثانیه بود که اکنون به 35.5 متر مکعب بر ثانیه کاهش یافته است و میزان خروجی آن نیز 12 متر مکعب بر ثانیه برآورد می شود. 

وی میزان آب ذخیره شده در پشت سد زاینده رود را 156 میلیون متر مکعب اعلام کرد و گفت: پارسال در چنین روزهایی، ذخیره آب سد زاینده رود 340 میلیون متر مکعب بود. 

مدیر سد و نیروگاه زاینده رود اضافه کرد: تحلیل های آماری نشان می دهد که نسبت به متوسط بلند مدت باید حدود 885 میلیون متر مکعب آب در پشت این سد وجود داشته باشد اما کاهش شدید بارش ها باعث شده تا سد زاینده رود با بیش از 700 میلیون متر مکعب کسری آب مواجه باشد. 

وی خاطرنشان کرد: از ابتدای سال آبی جاری تاکنون ( از مهر 96 تاکنون) تنها 512 میلیمتر بارش در منطقه کوهرنگ به عنوان اصلی ترین منبع آبی زاینده رود بارش گزارش شده است در حالی که این میزان برای مدت مشابه سال قبل یکهزار و 189 میلیمتر بود. 

چیتیان ادامه داد: این میزان در متوسط بلند مدت باید یکهزار و 234 میلیمتر باشد. 

مدیر سد و نیروگاه زاینده رود با بیان اینکه بر اثر کمبود آب از ابتدای آذر سال گذشته این نیروگاه از مدار خارج شد گفت: اکنون، آب از پایین ترین دریچه سد خارج می شود و این خروجی تنها برای مصرف شرب مورد استفاده قرار می گیرد. 

وی گفت: برای فعال شدن نیروگاه این سد حداقل باید 180 میلیون متر مکعب آب در پشت سد وجود داشته باشد بنابراین در حال حاضر میزان آب ذخیره شده در پشت این سد برای راه اندازی نیروگاه آن بسیار کم است و اجازه انجام چنین کاری را نمی دهد. 

چیتیان با اشاره به اینکه در صورت فعال شدن، حدود 40 مگاوات در ساعت برق این نیروگاه تولید می شود، افزود: برق تولیدی این نیروگاه در شهرهای داران، نجف آباد و شهرکرد مورد استفاده قرار می گیرد و از افت ولتاژ را در شهرهای یاد شده جلوگیری می کند. 

وی با اشاره به اینکه 25 تا 40 میلیون متر مکعب از آب پشت سد زاینده رود را رسوبات تشکیل می دهد خاطرنشان کرد: هر سه هفته یکبار بوسیله دستگاههای سنجش، شاخص های مختلف آب نظیر میزان اکسیژن، باکتری ها و رسوبات اندازه گیری می شود. 

چیتیان با اشاره به اینکه سنجش میزان آلودگی ها توسط دانشگاه علوم پزشکی، سازمان محیط زیست و شرکت آب منطقه ای اصفهان انجام می شود تصریح کرد: سالم بودن آب سد زاینده رود برای این دستگاه ها محرز است و خوشبختانه تاکنون آلودگی آب مخزن و آب ورودی و خروجی این سد گزارش نشده است. 

وی همچنین به میزان تبخیر آب ذخیره شده در پشت سد زاینده رود اشاره کرد و افزود: سالانه حدود 25 تا 28 میلیون متر مکعب از آب ذخیره شده در پشت این سد تبخیر و یا در زمین نفوذ می کند. 

مدیر سد و نیروگاه زاینده رود با بیان اینکه طرح های جلوگیری از تبخیر آب توسط پنل های خورشیدی در دست بررسی است گفت: برای تولید هر مگاوات برق از طریق این پنل های خورشیدی 6 میلیارد تومان اعتبار لازم است. 

وی همچنین تاکید کرد: پایش های لحظه ای در سد زاینده رود انجام می شود و این سد از لحاظ سازه ای هیچ مشکلی ندارد. 

چیتیان، مساحت دریاچه زاینده رود را حدود 54 کیلومتر مربع اعلام کرد و افزود: درحال حاضر از کف این دریاچه تنها حدود 20 متر آب وجود دارد و حدود 60 متر از ارتفاع آن خالی است. 

زاینده‌ رود بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران به طول 350 کیلومتر است که از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه بختیاری سرچشمه می گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق حدود 200 کیلومتر پیش می‌ رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می ‌ریزد. 

این رودخانه در دهه های اخیر به علت خشکسالی های متوالی، تراکم جمعیت و افزایش برداشت به یک رود خانه فصلی تبدیل شده و در محل پائین دست در فصول گرم بویژه تابستان با خشکی مواجه شده است. 

حوضه زاینده رود از اصفهان و چهارمحال و بختیاری تشکیل شده که 93 درصد از مساحت و 98 درصد از جمعیت تحت پوشش این حوضه در استان اصفهان و هفت درصد از مساحت و 2 درصد از جمعیت تحت پوشش آن در استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد. 

سد زاینده رود به عنوان یکی از اصلی ترین سدهای مرکز کشور در سال 1349 با ظرفیت یک 1.4 میلیارد متر مکعب بهره برداری شد، این سد قوسی شکل در 110 کیلومتری غرب اصفهان بر روی رودخانه زاینده رود قرار دارد، سد قوسی، سد تنظیمی، نیروگاه، ایستگاه، پمپاژ اصلی، ایستگاه پمپاژ تکمیلی و حوضه آبریز از جمله تاسیسات این مجموعه به شمار می رود.