از درگیری مأمور انتظامی با دختری که پوشش مناسبی نداشته، تا ضرب و شتم یک دانشجو به دست مأموران حفاظت دانشگاه، هر چه بر شمار فیلم‌هایی که روایتگر اتفاقات ناخوشایند هستند افزوده میشود، جای خالی مرجعی برای رصد و پیگیری ماجرا بیشتر به چشم می‌آید.
به گزارش «تابناک»؛ در روزگاری که انبوه دوربین‌های تلفن همراه و حضور پررنگ مردم در شبکه‌های اجتماعی، موجب تولید و بازنشر فیلم‌های پرشماری در ارتباط با رویداد‌های مختلف شده، سرعت واکنش مسئولان به رویدادها، بسیار کند به نظر می‌رسد، تا جایی که گاه شاهد انتشار فیلم‌هایی هستیم که در توضیحشان آمده: «دست به دست کنید تا به مسئولان برسد»!
توضیحاتی که موجب میشود، واکنش مسئولان به رویدادها، ناشی از فشار افکار عمومی به نظر برسد؛ فشاری که ممکن است واقعا در شکل گیری برخی واکنش‌ها نقش کارآمد ایفا کرده باشد؛ اما بعید است تنها دلیل واکنش نشان دادن مسئولان به رویدادها باشد.
وضعیت نامطلوبی که گاه موجب میشود برخی احساس کنند، با بازنشر هر چه وسیع‌تر یک رویداد ناخوش، به فرایند اطلاع مسئولان از آنها کمک شایانی می‌کنند؛ باوری که موجب بازنشر میلیونی برخی فیلم‌ها و حتی انعکاس آن در سطح بین‌المللی میشود تا ورود مسئولان به ماجرا، هر چقدر هم که سریع باشد، کند به نظر برسد و تأثیر لازم را نگذارد.
شرایطی که ضرورت دارد برای پایان دادن به آن، ساز و کاری ویژه تدارک دیده شود؛ ساز و کاری از جنس پایش و رصد مدام شبکه‌های اجتماعی و پیگیری آنها از مجرای قانونی‌شان؛ ساز و کاری که در آن امثال پلیس بعد از انبوه کاربران شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های داخلی و خارجی از یک واقعه مطلع نشده و به دنبال آنها اعلام موضع نکنند.
ساز و کاری برای سرعت بخشیدن به واکنش‌های نهاد‌هایی که موظف به رسیدگی به آن موارد هستند و در نهایت، به وظایف محوله شان نیز به درستی عمل می‌کنند، ولی آن گونه که باید نتوانسته اند خود را با شرایط روز جامعه و الزامات آن همسو کنند و این تلقی برای برخی به وجود آمده که کند هستند و این کندی از جمله آفاتشان است که باید رفع شود.
ایرادی که البته تاحدودی نیز وارد است و رفع آن، مزایای چشمگیری هم دارد. آنقدر چشمگیر که دایر کردن ساختاری برای افزایش سرعت واکنش نهاد‌های مسئول به حوادثی که در فضای مجازی و به واسطه مردم اطلاع رسانی می‌شوند، ضروری جلوه می‌کند و حتی به نوعی فوریت هم دارد.
تشکیل ساختاری برای پایش و کنترل فضای مجازی به نیت اطلاع یافتن سریع از رویدادها و واکنش سریع به آنها، پیش از آنکه ماجرا بازتاب وسیع و جهانی پیدا کند، با حاشیه‌هایی همراه شود و حتی به مسیری بغلتد که نتوان در چارچوب‌های مشخص و قانونی پیگیری‌اش کرد؛ اتفاقاتی که راه جلوگیری از بروزشان، تسریع در روند آگاه شدن مسئولان و نهاد‌های قانونی از رویدادهاست.
رویکردی که محقق کردن آن تنها در گرو تأسیس نهادی برای پوشش لحظه به لحظه و آنلاین فضای مجازی است. نهادی برای چک و کنترل فضای مجازی و به طور ویژه، فیلم‌های حاشیه ساز و جنجالی‌ای که کاربران در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند؛ چیزی شبیه فرایند ویدئوچک که این روز‌ها بسیار رایج شده و مزایایش بر هیچ کش پوشیده نیست.
عزیرم منظورت اینکه یکی باشه همه چیز رو لحظه به لحظه سانسور کنه. مسائل با سانسور و حذف صورت مسئله حل نمیشه. همه باید آموزش ببینن و یاد بگیرن که با مردم چطور برخورد کنن. حتی اگر طرف مجرم باشه. وقتی این اتفاق نمیافته و هرفردی که درجایی مسئوله هرجور دلش میخواد با مردم رفتار میکنه، مردم جریحه دار میشن و سعی میکنن به هم اطلاع بدن که دوباره کسی آسیب نبینه. 
مشکل دقیقاً از همون بالاست که شما میگی!
