بازگشت فوتبال به سالن‌های سینمای ایران با وجود مقاومت فیلمسازان؟

نگرانی از افت شدید فروش سالن‌های سینما در ایام برگزاری جام جهانی فوتبال، صاحبان سالن‌های سینما را به صرافت انداخته تا به هر قیمت، بار دیگر مجوز نمایش بازیهای جام جهانی 2018 را به دست آورند و بدین ترتیب از تهدید جام جهانی برای خود یک فرصت بسازند اما صاحبان فیلم‌های روی پرده به شدت با این تاکتیک مخالفت کرده‌اند و برخی از آنها در لاک دفاعی فرو رفته‌اند.

به گزارش «تابناک»؛ سالن‌های سینمای ایران برای دوره‌ای کوتاه در سال‌های نه چندان دور میزبان فوتبال بودند. در دورانی که فروش سینمای ایران آنچنان مطلوب بود، اتفاقاتی نظیر جام جهانی فوتبال به شدت به ریزش تماشاگران سینما منجر می‌شد و شاهد ریزش تعداد بینندگان در این ایام هستیم؛ به خصوص اگر ایران نیز در جام جهانی حضور داشته باشد. سینماداران در آن مقطع این تهدید را تبدیل به فرصت کردند و جمعیت بسیار گسترده‌ای به سالن‌های سینما رفتند و به صورت دسته جمعی بر روی پرده، بازیها را تماشا کردند.

برخی حواشی باعث شد که مجوز نمایش فوتبال در سالن‌ها تمدید نشود و سینماداران با ارائه تعهدنامه نیز نتوانند فوتبال را در سالن‌ها نمایش دهند. اکنون در آستانه جام جهانی فوتبال 2018 و پس از چهار سال، ظاهراً مسیر نمایش فوتبال در سالن‌های سینما هموار شده و سینماداران امیدوارند در ایام جام جهانی فوتبال، به جای ریزش مخاطب، با سانس‌های پر به پخش فوتبال از تلویزیون بپردازند و صد درصد قیمت بلیت را به جیب بزنند. بدین ترتیب سینماداران با هر سانس نمایش فوتبال، به اندازه دو سانس نمایش فیلم‌های سینمایی که باید 50 درصد آن را به صاحبِ فیلم بپردازند، سود می‌کنند.

علی سرتیپی، رییس کانون پخش کنندگان سینمای ایران که کنترل پرفروش ترین مجموعه سینماهای ایران را در اختیار دارد، در این خصوص گفته است: «امیدواریم برای پردیس های سینمایی که بیش از 6 سالن سینما دارند، شرایطی را فراهم کنیم تا بازی های حساس فوتبال به خصوص بازی های ایران به صورت محدود نمایش داده شود. برای اجرای این طرح به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیشنهادات لازم ارایه شده است تا ببینیم چه تصمیمی در این زمینه گرفته می شود.»

این موضع گیری با واکنش برخی فیلمسازانی که آثارشان در حال اکران است، مواجه شد. علنی‌تر واکنش از سوی مصطفی کیایی تهیه‌کننده و کارگردان فیلم «چهارراه استانبول» بود. کیایی در این رابطه تاکید کرد: «من اصلا با این موضوع موافق نیستم و به نظرم کار درستی هم نیست چون فوتبال و سینما هر کدام جای خود را دارند و قرار نیست در سالن سینما فوتبال پخش شود که اگر این طور باشد استادیوم آزادی را هم به ما بدهند تا در آن فیلم اکران کنیم.»؛ رویکردی که در مواضع علنی و غیرعلنی برخی دیگر از فیلمسازان نیز مشهود است.

با این حال به نظر می‌رسد در این زمینه حق با صاحبان سالن‌های سینما باشد، تا فیلمسازان. واقعیت آن است که اکران فوتبال در سالن‌های سینما صرفاً زمان‌هایی را شامل می‌شود که فوتبال در حال پخش زنده است. در چنین زمانی کمتر کسی به تماشای فیلم‌های سینمایی می‌رود و قید تماشای بازی تیم ملی فوتبال ایران یا تیم ملی فوتبال آلمان را می‌زند. حال سینمادار سانسی که تقریباً خالی است را با پخش فوتبال احیا می‌کند و این گونه نیست که یک سانس پر از تماشاگر فیلم‌های سینمایی را با یک سانس فوتبال جابجا کند.

بنابر این به نظر می‌رسد، پخش فوتبال در سینماها، یک اتفاق مثبت است که سالن‌های سینما را بیش از پیش به پاتوق جوانان تبدیل می‌کند و با توجه به آنچه عنوان شد، پخش فوتبال جای فیلم‌های سینمایی را تنگ نمی‌کند. از این منظر انتظار می‌رود این فرصت نه صرفاً برای پردیس‌های بزرگ، بلکه برای سینماهای کوچک‌‌تر نیز فراهم شود تا مردم بتوانند در کنار هم در سالن‌های فوتبال که فضایی سالم دارند، به تماشای گروهی فوتبال بنشینند.