روزی که رکورددار ایران کنار خیابان نشست و دستفروشی کرد تا کنار همسر محروم خود چرخ زندگی را بچرخاند، گفتند «فیلمشان است، مظلومنمایی میکنند، وضعشان خوب است، دنبال جلب توجه هستند» اما وقتی عکاس ما برای عکاسی به خانه آتوسا عباسی و همسرش رفت، معلوم شد دستفروشیشان نمایش نبود.
به گزارش روزنامه خبرورزشی، بعد از تعلیق احمدی که به آتش دوپینگ شاگردش سوخت، اوضاع برای همسرش آتوسا عباسی هم سخت شد، آنقدر سخت که از تمرین حرفهای فاصله گرفت اما برگشت و با قهرمانی در لیگ دوچرخهسواری ایران آماده سفر به جاکارتا و حضور در بازیهای آسیایی شد اما حالا فدراسیون میگوید نمیخواهد در رشته سرعت، ورزشکار بانو به جاکارتا اعزام کند.
شرط اولی که برای اعزام گذاشته بودند، اصلاً شرط نبود، بیشتر چوب لای چرخ و سنگ پیش پای لنگ بود... این که اگر دختران بخش سرعت رکورد مدال قهرمانی آسیا را به دست بیاورند، سهمیه جاکارتا میگیرند، بیشتر شوخی بود تا شرط چرا که تفاوت پیستهای موجود در ایران با پیست استاندارد بینالمللی ثبت چنین رکوردی را حتی برای قهرمان آسیا هم غیرممکن میکند، چه برسد به قهرمان ایران!
آتوسا عباسی در لیگ برتر قهرمان شد اما حالا فدراسیون میگوید نفر اضافی به جاکارتا نمیبرد. فدراسیون میگوید ترجیح میدهد به جای اعزام بانوان بخش سرعت که شانس مدال ندارند، از بخش استقامت و نیمهاستقامت به جاکارتا اعزام کند اما کارشناسان معتقدند اگر سرعتیها شانس مدال نداشته باشند هم اوضاعشان خیلی از بقیه بهتر است که احتمال اوت شدن دارند. یعنی ورزشکاری که احتمال اوت دارد، برود اما بانوی رکورددار سرعت چون رکورد مدال آسیا را نزده، اعزام نشود!
به نظر میرسد مسئله سرعت و نیمهسرعت نیست، احتمالاً مسئله شخص آتوسا عباسی است که قربانی دلخوری فدراسیون و مدیران تیم ملی از همسرش احمدی شده است. آتوسا ترجیح میدهد سکوت کند. او فعلاً امیدوار به مداخله رئیس فدراسیون دوچرخهسواری است تا نامش را در فهرست ورزشکاران اعزامی جاکارتا بگنجاند. توقع از رئیس فدراسیون دقیقاً همین است. آتوسا عباسی قهرمان ایران است، برایش هزینهها شده تا قهرمان ایران شود، خودش زحمتها کشیده و نباید چوب مشکلات فدراسیون با همسرش را بخورد.