مراکش، ملقب به شیرهای اطلس، در سنتپترزبورگ در اولین بازی خود به مصاف ایران میرود، این احتمال وجود دارد که هر یازده بازیکن ترکیب اصلی تیم، فوتبالیستهای زادهی اروپا باشند!
به گزارش تابناک ورزشی،این پدیده واقعاً جالب توجه است چرا که مراکش 35 میلیون نفر جمعیت دارد ولی جمعیت مهاجرین مراکشیالاصل ساکن اروپا از چیزی درحدود 4.5 میلیون نفر فراتر نمیرود. مربی تیم زیر 23سال مراکش که خودش هلندی است، درباره ترکیب احتمالی تیم ملی چنین میگوید : «دروازهبان، اسپانیایی است؛ و دفاع راست، فرانسوی ... بعید میدانم حتی یک مراکشی متولد مراکش در تیم باشد.»
ترکیب تیم ملی مراکش، نمونهای است روشن از دو پدیدهی ورزشی و اجتماعی. برتری فعلی فوتبال اروپای غربی و وضعیت بغرنج مهاجرین مسلمان اروپایی که بین دو وطن سرگردان شدهاند.
مراکش با توجه به قدرتنمایی اخیر در قاره آفریقا، یکی از سختترین تیم های سید چهاری بود که میتوانست در گروه دوم کنار ایران قرار بگیرد تا در کمار اسپانیا و پرتغال سخت ترین گروه شکل بگیرد! برای اثبات این ادعا، شواهد زیادی وجود دارد؛ قهرمانی مقتدرانه در دوره اخیر جامملتهای آفریقا و البته سبک خاص بازی تیم هروه رنار... تیم شمال آفریقا پس از ۲۰ سال دوباره به جام جهانی برگشته تا پنجمین حضور در جام جهانی را تجربه کند.
رنار؛ وارث شیرهای آفریقا
دنیای فوتبال به یاد دارد این تیم در جام جهانی ۱۹۸۶، اولین آفریقایی صعود کرده از گروه خودش در ادوار جامجهانی نام گرفت. مراکش در جامجهانی ۱۹۹۸ تا آستانه صعود از گروه اول پیش رفت اما گل رکدال از روی نقطه پنالتی در بازی همزمان برزیل و نروژ، تیم هنری میشل را با وجود پیروزی ۳ بر صفر مقابل اسکاتلند به خانه فرستاد. این تیم در تلاش برای بازگشت به دوران اوج، رنار فرانسوی را به خدمت گرفت و با او در خانه قدرتمندانه قهرمان جامملتهای آفریقا شد.
۴-۳-۳ جذاب و هجومی
تیم ملی مراکش مانند اسپانیا از آرایش ۴-۳-۳ استفاده میکند. در این چیدمان سرمربی فرانسوی به بازیکنان تکنیکی و سرعتی تکیه دارد و البته در فاز تدافعی هم به اندازه کافی قدرتمند نشان میدهد. حضور بازیکنان سرعتی کنار مهرههایی تهاجمی مانند حکیم زیچ، یونس بلهاندا ، نورالدین آمربات، سوفیان بوفال و خالد بوطالب باعث شد مراکش در مسابقات انتخابی جامجهانی ۱۱گل به ثمر برساند. مبارک بوصفا و نبیل دیرار کنار امین حارث جوان، تلفیقی از جوانان و باتجربهها را در تیم ساختهاند. نیاز به گفتن ندارد که مراکش با رومن سایس و مهدی بن عطیه در مرکز خط دفاعی مشکلی ندارد. بونو، دروازبان خیرونا در مسابقات انتخابی دروازه اش را بسته نگه داشت و در این راه مدافعان میانی اجازه هرگونه ایجاد موقعیت به حریف را ندادند. توان بالای بنعطیه در بازی هوایی، او را به یک مهره موثر در امور تهاجمی بخصوص هنگام ضربات کرنر تبدیل کرده است.
ضعف جناح راست
مهمترین نقطه ضعف مراکش جناح راست است. هروه رنارد به دلیل عملکرد ضعیف اشرف حکیمی مدافع راست رئال مادرید در این پست مجبور شد نبیل دیرار که پست اصلی او وینگر راست است را یک خط عقبتر ببرد اما تجربه کم دیرار تداوم اتوبان شدن این منطقه برای رقبای مراکش را در پی داشت. کند بودن مدافعان میانی دیگر معضل اولین رقیب ایران به حساب میآید. زوج بنعطیه و سایس هنگام ارسال پاس بازیکنان به پشت مدافعان، جا میمانند و مسلما تیم کیروش میتواند از این حربه نهایت بهره را ببرد.