نظر مشترک امام خمینی و رؤسای جمهور آمریکا

کد خبر: ۸۱۹۲۳۵
|
۰۲ مرداد ۱۳۹۷ - ۰۸:۲۶ 24 July 2018
|
4446 بازدید

حسین شریعتمداری، مدیر مسئول روزنامه کیهان در یادداشتی با عنوان «نظر مشترک امام خمینی و رؤسای جمهور آمریکا» در واکنش به تهدیدات اخیر ترامپ علیه ایران و توئیت وی خطاب به رئیس جمهوری اسلامی کشورمان نوشت:

در حکایت‌ها آمده است که شخص لاف‌زنی برای به رخ کشیدن قدرت و شجاعت! خود نزد پیش‌نماز محل رفت و با صدای بلند و به‌گونه‌ای که دیگران هم بشنوند از وی پرسید؛ اگر در حالی که به نماز ایستاده‌ام، شیری از راه رسید و غرشی کرد و قصد حمله داشت، تکلیف چیست؟ آیا باید نمازم را بشکنم و فرار کنم؟ یا در جای خود بمانم و به نمازم ادامه بدهم؟! امام جماعت که طرف را می‌شناخت و می‌دانست قمپز در می‌کند و لاف گزاف می‌زند، گفت؛ اگر با شنیدن غرش شیر وضویت باطل نشد، به نمازت ادامه بده!

دیروز دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا در اقدامی که خنده‌دار به نظر می‌رسید و عکس‌العمل توأم با استهزاء برخی از مقامات سابق و کنونی آمریکا و شماری دیگر از کشورهای غربی را به دنبال داشت، جمهوری اسلامی ایران را به برخورد سخت تهدید کرد.

ترامپ در واکنش به اظهارات اخیر آقای روحانی که به آمریکا گفته بود با دم شیر بازی نکند، در صفحه توئیتر خود نوشت؛ «دیگر هرگز ایالات متحده را تهدید نکن، شما تاوان آن را خواهید داد به‌طوری‌که در طول تاریخ افراد کمی چنین تاوانی داده‌اند. ما دیگر کشوری نیستیم که جملات ناخوشایندی که بوی خشونت و مرگ را می‌دهد تحمل کنیم. مراقب باش!»
توئیت ترامپ که رنگ و بوی تهدید نظامی دارد، در حالی است که آمریکا گزینه نظامی را در جریان جنگ تحمیلی آزموده و ناکام از آن بیرون آمده است. آن‌هم در حالی که آمریکا در اوج قدرت خود بود و تمامی قدرت‌های مطرح جهان آن روز، از جمله شوروی سابق را نیز در کنار خود داشت و ما کشوری بودیم که تازه از یک انقلاب پیروز بیرون آمده بودیم و از نخستین روزهای بعد از پیروزی با انواع توطئه‌ها روبرو بودیم که طرح چند کودتای نافرجام، محاصره اقتصادی، درگیری با گروه‌های تروریستی و... فقط بخشی از آن بود. ما حتی محل زاغه‌های مهمات خود را نمی‌دانستیم، فرماندهان ارشد ارتش‌گریخته و در خدمت دشمن بودند. دشمن، با تجهیزات اهدایی غرب، شهرها و مناطق مسکونی کشورمان را بمباران می‌کرد ‌و به موشک می‌بست و از سوی ما برای مقابله کار چندانی ساخته نبود!

اما امروز، حتی اروپا نیز در تیر‌رس موشک‌های دور‌برد ما قرار دارد و به گواهی رخدادهای دو دهه اخیر در منطقه حرف اول را می‌زنیم. عقبه استراتژیک دشمن را در اختیار داریم. غرب آسیا را به ویترینی از شکست‌ها و ناکامی‌های آمریکا و متحدانش تبدیل کرده‌ایم که پیروزی حزب‌الله در جنگ 33 روزه، حماس در جنگ‌های 51 روزه و 22 روزه و 8 روزه، قلع و قمع تروریست‌های وحشی داعش و النصره و... که از حمایت مستقیم آمریکا، اروپا و اسرائیل برخوردار بودند، زمین‌گیری 4 ساله ائتلاف سعودی‌ها در جنگ یمن که پشتیبانی نظامی و تسلیحاتی غربی، عبری و عربی را به دنبال داشتند و قرار بود ظرف یک هفته پایان بپذیرد، تلاش گسترده و نزدیک به 7 ساله آمریکا و متحدانش برای براندازی حاکمیت سوریه با شعار بشار باید برود! که با هدف اعلام شده حذف یکی از حلقه‌های اصلی زنجیره مقاومت صورت گرفته بود ولی پیروزی مقاومت با پرچمداری ایران اسلامی را در پی‌داشت و... فقط چند نمونه از اقتدار مثال‌زدنی ایران اسلامی در مقابله با آمریکا و متحدانش است. ترامپ اگرچه خود را به دیوانگی زده است تا اقداماتش غیر‌قابل پیش‌بینی و برای حریف خطرناک جلوه کند ولی به خوبی می‌داند که مقابله نظامی با جمهوری اسلامی ایران از نوع دیوانه‌نمایی نیست بلکه دیوانگی واقعی است و چنانچه اینگونه نبود تاکنون لحظه‌ای را هم برای این منظور از دست نداده بود.

خدای مهربان بر درجات امام راحلمان(ره)بیفزاید که می‌فرمود اگر آمریکا توان حمله به ایران را داشت، حتی لحظه‌ای هم در انجام آن تردید و درنگ نمی‌کرد و تاکید داشت که آمریکا در کینه‌توزی و دشمنی با جمهوری اسلامی ایران هر اقدامی را که از دستش بر می‌آمده، انجام داده است و آنچه انجام نداده فقط به این علت بوده که توان آن را نداشته است (نقل به مضمون).

چند سال قبل نشریه آمریکایی ویکلی‌استاندارد -WEEKLY STANDARD- با مرور رخدادهای 3 دهه گذشته میان ایران و آمریکا نوشته بود «تمامی رؤسای جمهور آمریکا از کارتر تا اوباما در یک نقطه با امام خمینی ‌اشتراک نظر دارند و آن، اینکه آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند».

اشتراک گذاری
تور پاییز ۱۴۰۳ صفحه خبر
بلیط هواپیما تبلیغ پایین متن خبر
برچسب منتخب
# قیمت طلا # مهاجران افغان # حمله اسرائیل به ایران # انتخابات آمریکا # ترامپ # حمله ایران به اسرائیل # قیمت دلار # سردار سلامی
الی گشت
قیمت امروز آهن آلات
نظرسنجی
عملکرد صد روز نخست دولت مسعود پزشکیان را چگونه ارزیابی می کنید؟