حین بالا گرفتن تفاوت نظرات دولت و مجلس، غالبا مجلسیان وزیری را به مجلس فرا می‌خوانند. به عقیده غلامرضا ظریفیان، این نوع برخودها، مناسب حال کشور نیست. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب معتقد است برای حل مشکلات باید چاره‌ای اساسی‌تر از استیضاح اندیشید. بهتر است دولت و مجلس و حتی قوه قضاییه برای حل معضلاتشان جلساتی داشته باشند تا مشکلات از هر جهتی بررسی و راه حل مناسب برای آنها تعیین شود. کنش و واکنش‌های کنونی، مشکلات پیش روی کشور را حل نمی‌کند. این نوع برخوردها نتیجه قابل ملموسی برای مردم نخواهد داشت.
غلامرضا ظریفیان در گفت وگو با «تابناک» در مورد استیضاح وزیر کار دولت حسن روحانی گفت: تصور من این است که اگر بنا باشد در مورد استیضاح وزرای دولت روحانی یک اولویت‌بندی صورت بگیرد، طبیعتا آقای ربیعی در ردیف اول استیضاح نخواهد بود. اینکه چرا آقای ربیعی جهت استیضاح در ردیف اول قرار می‌گیرد، واقعا جای پرسش است!
او ادامه داد: در بحث عملکرد دولت در بخش اقتصادی، سایر وزرا در قبال اقتصاد ایران وظیفه بیشتری بر عهده دارند و به قول معروف، پیشانی قضیه محسوب می‌شوند. آقای ربیعی و وزارت کار، در ردیف‌های بعدی هستند.
وی افزود: در مجموع و ضمن همه نقدهایی که به عملکرد آقای ربیعی می‌شود، ایشان نسبت به وزرای دیگر تیم اقتصادی دولت روحانی، بیشتر از دیگران پایه کار بوده و بهتر کار کرده است. ربیعی به مسائل کارگری و موضوعات مربوط به تأمین اجتماعی توجهات بیشتری داشته است؛ با این اوصاف استیضاح می‌شود. واقعا باید بپرسیم چرا اینچنین برخوردی صورت می‌گیرد؟ این موضوع باید از زوایای مختلف بررسی شود.
او با اشاره به مساعد نبودن زمان استیضاح ربیعی گفت: استیضاح در شرایط کنونی، بحث فرعی محسوب می‌شود. البته منظور من این نیست که نباید استیضاحی صورت بگیرد. طبیعتا این حق نماینده‌های مردم است که هر وزیری را استیضاح و مورد سؤال قرار دهند، ولی من معتقدم مجلس پیش از اینکه مسأله را با استیضاح حل کند، باید با رویکردهای مناسب دیگری جهت حل مشکلات قدم بردارد. با چنین رویکرد مناسبی می‌توان عوامل متعدد مشکلات اقتصادی را بررسی و سپس حل و رفع کرد.
ظریفیان تصریح کرد: اگر رویکردها تغییر نکند و نسبت به برخی از سیاست‌هایی که حتی خارج از دولت شکل می‌گیرند، عکس‌العمل مناسب انجام نگیرد، مشخصا با تغییر وزرا کاری از پیش نخواهیم برد و مشکلات حل نخواهند شد.
این فعال سیاسی ابراز داشت: البته بخشی از استیضاح آقای ربیعی به روانشناسی سیاسی باز می‌گردد و از این منظر باید مسأله را تحلیل کرد. به نظر می‌رسد تصمیم مجلس نسبت به دولت یک نوع «برخورد واکنشی» است.
وی گفت: دولت در برخی عرصه‌ها به مجلس پاسخگو نیست و مجلس را اقناع نمی‌کند. اگر دولت بازیگران خود را تغییر می‌داد اوضاع طوری دیگر می‌شد. به همین جهت بخشی از این برخورد اخیر مجلس را می‌توان یک برخورد واکنشی نسبت به بعضی از تصمیمات دولت تلقی کرد.
ظریفیان در مورد سیاسی بودن رفتار مجلس با دولت ابراز داشت: اصولا دولت یک جایگاه سیاسی دارد. لذا برخورد مجلس با دولت، عموما سیاسی محسوب می‌شود. برای حل این مسائل باید چاره اندیشی کرد. بهتر است که دولت و مجلس و حتی قوه قضاییه برای حل معضلات جلساتی داشته باشند تا مشکلات از هر جهتی بررسی و راه حل مناسبی برای آنها تعیین کنند. کنش و واکنش‌های جاری مشکلات حاکم بر کشور را حل نمی‌کند. این نوع برخوردها نتیجه قابل ملموسی را برای مردم در پی نخواهد داشت.
راه دور نرو جناب ظریفیان