تیم ملی عربستان بر پایه برنامه و قرارداد امضا شده، ماه آینده در پایتختش ریاض دیداری تدارکاتی با تیم ملی برزیل انجام میدهد و خود را برای مسابقات جام ملتهای آسیا در بالاترین سطح آماده میکند.
به گزارش «تابناک ورزشی»؛ در روزهایی که کی روش و فدراسیون فوتبال ایران، مشغول کشتی گرفتن با یکدیگر و البته مشکلات پیش روی خود برای آماده سازی تیم ملی و همچنین تأمین هزینه های اردوهای حرفه ای هستند، سایر تیمهای آسیایی حاضر در جام ملتهای آسیا به دنبال برگزاری اردو و مسابقات تدارکاتی مناسب جهت حضور هر چه موفقتر در امارات می گردند.
در این میان، عربستان که یکی از سهمیههای آسیا در جام جهانی روسیه بود و توانست در مسابقه آخر و البته تشریفاتی خود تیم ملی مصر را در حضور محمد صلاح شکست دهد، حالا در تدارک انجام بازی تدارکاتی با پرافتخارترین تیم جهان است و علنی از میزبانی برزیل با همه ستارگانش خبر داد. در این شرایط یک پرسش پیش می آید که پس بازی دوستانه ایران و برزیل که تاج قبل از جام جهانی قولش را داده بود، چه شد؟
هنوز یادمان نرفته که مذاکرات دو سویه با کمک سفیر برزیل در حال انجام بود و دو طرف وارد مذاکرات مالی شده بودند اما واقعا چه شد که این دیدار سر نگرفت و حالا به جای ما سعودی ها پذیرای برزیل هستند؟ گویا سران فدراسیون فوتبال عربستان طی مکاتباتی که با فدراسیون برزیل انجام دادند، با پذیرش شرایط مالی آنها برای انجام یک بازی تدارکاتی به توافق رسیدند. پرسش هواداران فوتبال ایران این است که پس نقش حمایتی وزیر ورزش ـ که مدام مدعی پشتیبانی از تیم ملی فوتبال می شود ـ کجاست؟
مسعود سلطانی فر دقیقا برای تیم ملی چه کرده و چه گامی برای آماده سازی تیم ملی برای فتح جام ملتهای آسیا برداشته است؟ فراموش نکرده ایم او در روسیه چه قول هایی برای تداوم حمایت از تیم ملی تا رسیدن به هدف قهرمانی در آسیا داده بود. آیا او باز هم منتظر است تا تیم ملی در امارات به مراحل بالا برسد و خودش را سریع به هتل تیم ملی برساند و با گرفتن چند عکس با کی روش، شعار فتح آسیا سر دهد؟ آیا حسن روحانی باز هم منتظر یک شاهکار از بچه های تیم ملی است تا عکسش با پیراهن تیم ملی را در حال دیدن یکی از بازی های شان پای تلویزیون منتشر کند؟ عکسی که دیگر جذابیت سابق را ندارد و نمی توان با آن افکار عمومی را به سوی خود جلب کرد. برنامه دولت و وزارت ورزش برای موفقیت تیم ملی و کسب عنوان قهرمانی فوتبال آسیا بعد از 42 سال چیست؟
فدراسیون فوتبال حتی برای تمدید قرارداد کی روش هم به مشکل خورده و این جسارت و شجاعت را ندارد که در رسانه ها از بی تفاوتی وزارت ورزش و دولت گله کند تا شاید آقایان یاد وعده های گذشته خود بیفتند. بزرگترین فرصت شاد کردن مردم در این اوضاع وخیم اقتصادی و القای روحیه جنگندگی و مقاومت مقابل مشکلات عدیده اجتماعی از دست می رود و به نظر می رسد کسی گوشش به فریادهای کی روش بدهکار نیست که نیست.
چرا چنین فرصت بزرگی برای آماده سازی تیم ملی باید به این آسانی و به خاطر نداشتن ارقامی که می شود از محل فروش سیگنال زنده و تبلیغات تلویزیونی و محیطی جبران شود، از دست برود؟ چرا وزیر ورزش موضوع حق پخش تلویزیونی را پیگیری و قطعی نمی کند تا صداوسیما دستش را از جیب فوتبال ایران در بیاورد و اجازه بدهد فوتبال ایران با حقوق طبیعی اش رشد کند؟ قطعا برگزاری بازی در ورزشگاه آزادی با برزیل می توانست ده ها میلیارد تومان درآمد هم نصیب تیم ملی کند که بخشی از هزینه استخدام مربی بزرگی چون کی روش را هم تأمین می کرد و دیگر لازم نبود برای تأمین آن از بیت المال هزینه کرد.
چرا در رقابت منطقه ای با عربستانی ها، دست روی دست گذاشته ایم و تنها شاهد مانور قدرت سعودی ها شده ایم که قبل از جام جهانی با ایتالیا و آلمان بازی کند؟ جالب است که بدانیم حتی زمزمه غیررسمی بازی با ایتالیا هم نخست با تیم ملی ایران مطرح شد، ولی در نهایت این عربستان بود که با لاجوردی ها بازی کرد. قبل از جام جهانی هم اگر اردوی آماده سازی ایران در ترکیه و کمپ پیشرفته بشیکتاش نبود، مشخص نبود کی روش چگونه شاگردانش را به شرایط بازی در روسیه می رساند؟
در حالی که کمپانی بزرگ هیوندایی، مخارج اردوها و سرمربی جدید تیم ملی کره جنوبی را پذیرفته است، گویا این بار هم در ایران همه مدیران ورزشی، دست روی دست گذاشته اند و بدون کمک به فدراسیون فوتبال منتظرند تا شاید مشکلات خودشان حل شوند و از آسمان دست غیبی به داد تیم ملی برسد.
طبق برنامه ریزی انجام شده شاگردان خوان آنتونیو پیتزی روز ۱۲ اکتبر (۲۰ مهر) در شهر ریاض و ورزشگاه باشگاه الهلال به مصاف تیم ملی برزیل میروند و دیدار تدارکاتی بزرگی با آنها انجام خواهند داد. عربستانیها قبل از شروع جام جهانی هم دو دیدار تدارکاتی با تیمهای ملی آلمان و ایتالیا انجام دادند و حالا با انجام بازی برابر برزیل در کمتر از یک سال با سه تیم تراز اول دنیا رو در رو شدهاند و تجربه خوبی برای حضور در مسابقات بینالمللی به دست آوردند
.
نویسنده: امید صبوری