دونالد ترامپ و تیم مشاوران امنیت ملی و سیاست خارجی اش تمرکز ویژه ای روی موضوع ایران و استراتژی مقابله با آن اتخاذ کرده اند.
به گزارش «تابناک»؛ در همین زمینه، مجله «شورای آتلانتیک» در مطلبی به استراتژی دولت ترامپ در برابر ایران در آینده پرداخته و نوشته است: تاکتیک های ترامپ فاقد ظرافت های دیپلماتیک است و معمولا منجر به خشم شرکای آمریکا می شود، با این حال، ترامپ برای غلبه بر بسیاری از مشکلات و مسائلی طولانی مدتی که میراث دیگران بوده، تمرکز کرده است. در میان آنها، باید به عدم تمایل متحدان آمریکا در ناتو برای پذیرش هزینه های دفاعی کافی، شیوه های تجارت غیرمنصفانه چین، نقض عهد روسیه در معاهده موشک های میان برد و کوتاه برد، سلاح های هسته ای کره شمالی و «رفتارهای بدخیم ایران» اشاره کرد.
از میان همه این موضوعات، به نظر می رسد، موضوع ایران دراماتیک ترین لنزی است که از طریق آن می توان ارزیابی کرد که آیا عزم مخرب ترامپ می تواند به یک نتیجه استراتژیک با اهمیت مداوم تبدیل شود یا خیر. بدون تقلیل دادن چالش های دیگر، به احتمال زیاد مسأله ایران به مهم ترین چالش سیاست خارجی دولت ترامپ در دو سال آینده تبدیل خواهد شد که همراه با کره شمالی، به عنوان بخشی از تلاش دوگانه برای مقابله با «رژیم های سرکش» در نظر گرفته می شد.
به همین دلیل است که برای اولین بار، ایران موضوعی است که بیشترین هماهنگی میان مقامات عالی رتبه دولت ترامپ در مورد اهمیت و ضرورت تهدید ایران را ایجاد کرده است. ترامپ، وزیر امور خارجه مایک پمپئو، وزیر دفاع جیمز متیس و مشاور امنیت ملی جان بولتون ممکن است گاه در مورد تاکتیک ها و یا دستاوردهای نهایی بازی اختلاف نظرهایی با یکدیگر داشته باشند اما در مورد اولویت تهدید ایران و مقابله با آن توافق دارند.
دولت آمریکا شروع به راه اندازی یک کمپین جامع با فشار حداکثری سه ضلعی برای تغییر رفتار ایران کرده است که برایان هوک نماینده ویژه آمریکا در امور ایران و مایک پمپئو وزیر خارجه آن را هدایت می کنند.
یکی از مقامات ارشد آمریکا می گوید، این رویکرد به تشدید تعاملات دیپلماتیک برای همراهی کشورها با تحریم های آمریکا و کسب حمایت های بین المللی علیه ایران مربوط می شود که بازدارندگی علیه رفتار ایران در منطقه را تقویت خواهد کرد.
در بهترین حالت، مقامات دولت ترامپ می خواهند ایران را مجبور به بازگشت به پای میز مذاکره برای اصلاح و گسترش محدودیت های زمانی و هسته ای برجام ـ که میراث دولت اوباما است ـ کنند.
آنچه ترامپ در ادامه ترجیح خواهد داد، یک معاهده کامل است که تمام جنبه های روابط دوجانبه را پوشش می دهد که به طور بالقوه ای، در قبال ارائه انگیزه های اقتصادی و تضمین امنیت و حاکمیت ایران، تهران باید از سوریه خارج شود و به جنگ های نیابتی خاتمه دهد. بر خلاف توافق اوباما، مقامات دولت ترامپ می گویند که آنها خواهان تصویب معاهده جدیدی از سوی کنگره هستند تا آن ها توافق ناقص دولت اوباما با ایران را به یک معاهده محکم و پایدار تبدیل کنند.
با این حال، می توان شرط بندی کرد که ایالات متحده موفق نخواهد شد ـ حتی با آمادگی مذاکره برای اعطای امتیازات فراگیر به ایران ـ تهران را تا هر آینده قابل پیش بینی به پای میز مذاکره بازگرداند. در عوض ممکن است ایران دست به اقدامات تهاجمی تر در منطقه بزند و به سمت ساخت سلاح های هسته ای پیش رود.
چندی پیش، پمپئو در یادداشتی که در نشریه «فارن افرز» منتشر کرد رئوس اصلی سیاست خارجی ترامپ در برابر ایران را مطرح کرد و نوشت: دولت ترامپ برای قطع دسترسی ایران به درآمدهایی که از آنها برای گسترش خشونت استفاده میکند، علیه این کشور کارزار فشار حداکثری به راه انداخته است.
وی در این یادداشت همچون گذشته تکرار کرده که تا زمانی که تغییر ملموسی در سیاستهای ایران صورت نگیرد، اعمال فشار علیه ایران ادامه خواهد یافت.