به گزارش «تابناک»؛ محمد علیخانی، رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران در این باره میگوید: اینکه معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران از حذف محدوده زوج و فرد سخن گفته، نظر شخصی ایشان یا حداکثر یک پیشنهاد است، چون این تصمیم جایی به تصویب نرسیده است.
عضو شورای شهر تهران در ادامه با اشاره به یک اشکال بنیادین در عرصه تصمیم گیری برای ترافیک، میافزاید: بر اساس قوانین، هرگونه تصمیم گیری درباره محدودیتهای ترافیکی، تعیین محدوده، زمان محدودیت و گسترش محدوده، تعداد مجوزهای قابل صدور و امثال اینها با شورای ترافیک تهران است و باید به تصویب آنها برسد. البته ما به این مسأله، اشکال و نقد داریم، چون در همه دنیا مدیریت شهری مدیریت واحد و یکپارچه است، نه مدیریت جزیرهای که تصمیم گیری درباره مسائل شهری در دستگاههای مختلف گرفته شود. به باور ما مدیریت شهری باید یکپارچه باشد.
وی حیطه عمل شورای شهر در خصوص محدوده طرح ترافیک را محدود به قیمتگذاری تعرفه میخواند و میگوید: شورای شهر تنها در وضع عوارض و تعیین تعرفهها نقش دارد. درست مثل آنچه در خصوص طرح جدید ترافیکی تهران شاهد بودیم. تعیین تعرفههای ورود به محدوده طرح ترافیک با شوراست، ولی مشخص کردن محدوده طرح ترافیک و ساعات آن و دیگر مسائل با شورای ترافیک تهران است.
علیخانی در پاسخ به این که آیا قرار است شورای ترافیک در خصوص حذف محدوده زوج و فرد تصمیم گیری کند، میگوید: در مصوبه شورای ترافیک آمده بود، پس از شش ماه از اجرای طرح ترافیک جدید، باید بررسی شود و با توجه به نتایج بررسی ها، اگر پیشنهادی درباره محدوده زوج و فرد بود، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته و در صورت تأیید، به تصویب برسد؛ اما هنوز بررسی و ارزیابی طرح صورت نگرفته است؛ البته خود معاونت مدعی است اوضاع خوب و حتی گل و بلبل شده است!
رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران در ادامه میگوید: ما اصل طرح ترافیک را زیر سؤال نمیبریم، چون طرحی است که اجرایش قدمت چهل ساله دارد و در برخی مقاطع، مانند سال اخیر، تغییراتی هم در آن به وجود آمده است؛ اما در اجرا با اشکالاتی مواجه بوده که مورد انتقاد ماست؛ اشکالاتی مانند آنچه در تعامل با پلیس یا برخورد با ذی نفعان و مردم و اتحادیهها بروز کرد و نتیجه این برخوردهای نادرست، موجب شد اجرای طرح جدید در گام نخست با اعتراضاتی وسیع همراه شود؛ اعتراضاتی که حتی در جامعه رسانهای نیز شکل گرفت، در حالی که اگر مجری طرح دقت میکرد و تعامل خوب و سازندهای با ذی نفعان میداشت، ممکن بود خیلی از این معترضان در صف حامیان طرح قرار بگیرند.
وی با تأکید بر وجود مشکلاتی در شیوه اجرای طرح جدید ـ که گاه به برخوردهای تند و کلامی نیز منجر شد ـ میافزاید: در خصوص نتایج طرح اجرا شده هم باید تأکید کنیم که با اجرای یک طرح، آن هم طرحی مثل طرح ترافیک تهران که تنها حدود ۳۵ یا ۳۷ کیلومتر مربع از وسعت ۸۷۰ کیلومتر مربعی تهران را در بر میگیرد، نمیتواند مشکل ترافیک و آلودگی هوای کل شهر را برطرف کند. البته این طرح در حد خود موجب شده، سفرها به مرکز شهر کاهش پیدا کند و اینها آثار مثبت آن است؛ اما اینکه بگوییم در کاهش آلودگی هوای تهران اثر شایانی گذاشته، قابل استناد نیست.
این عضو شورا در ادامه میگوید: اینکه بگوییم با اجرای این طرح آلودگی هوا حل شده یا میشود، دست کم تجربه ۲۵ ساله من در این حوزه میگوید که شدنی و ممکن نیست؛ کاهش آلودگی هوا زمانی رخ میدهد که بستهای از سیاستهای حمل و نقل و ترافیکی با هم اجرایی شوند. از تکمیل و توسعه حمل و نقل عمومی گرفته تا تدارک برنامهای برای حدود سه میلیون موتور سیکلت، جدی گرفتن معاینه فنی ـ که البته در قالب «طرح کاهش» به جریان افتاده، اما آن هم با پلیس به مشکلاتی حل نشده رسیده ـ رفع مشکل پارک حاشیه ای، برقی کردن اتوبوسها و موتورسیکلتها و... که هم میتوانند ترافیک تهران را تا حدودی ساماندهی کنند و هم کاهش آلودگی هوا را به دنبال داشته باشند.
وی در پاسخ به این که چرا شهرداری و معاونت حمل و نقل و ترافیک آن در برقراری تعامل سازنده با پلیس و دیگر ذی نفعان دچار مشکل میشود و آیا شورا تدبیری در این خصوص اندیشیده، میگوید: این مسائل به نگاه افراد برمیگردد. مثلا آقای حناچی [شهردار تهران]خودشان معاون شهردار بودند و با کمیسیون عمران و حمل و نقل همکاری میکردند و حتی یک بار هم مشکلی پیدا نکردیم، چون ارتباط دو طرفه بود و ایشان تعامل سازنده داشتند و هر اطلاعاتی میخواستیم در اختیار میگذاشتند و پاسخگو بودند. اما آقای پورسیدآقایی به رغم آنکه مدیر زحمت کش و با تجربهای است، در تعامل ضعیف است.
علیخانی میافزاید: یک بار هست که فردی مدیر یا رئیس ادارهای است و دستور میدهد و زیردستان و کارمندان موظف به انجام آن دستورها هستند، اما یک بار هم هست که در سمتی قرار گرفته که باید با نهادهای مختلفی از جمله پلیس شورا کار کند که اگر نتواند تعامل داشته باشد، موفق هم نخواهد شد. این نکتهای است که معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری باید مدنظر قرار دهد، ولی نمیدهد و وقتی هم از دوستان و نزدیکان ایشان علت را جویا میشویم، میگویند که روحیه ایشان این گونه است. البته ایشان اگر میخواهند ایدهها و طرح هایشان عملی و نتیجه بخش باشد، بهتر است در شیوه عمل خود تجدیدنظر کنند تا با کمک همه دستگاههای مسئول امور به خوبی پیش برود.