از تبریک‌های مجازی و ارسال تصویر و ایموجی تا خرید هدیه و حتی از آن فراتر، طراحی کیک، اگر «روز دانشجو» برای شماری از ایرانیان یادآور حوادثی تلخ و خون بار است، برای بخشی دیگر، روزی مفرح و شاد محسوب می‌شود.
به گزارش «تابناک»، درباره وضعیتی سخن می‌گوییم که درباره برخی مناسبت‌های دیگر تقویمی کشورمان مانند روز دانش آموز نیز قابل بیان است. اینکه روزی آنقدر از خاستگاه اصلی خود فاصله گرفته که به جای یادآوری رویداد‌های خونین شکل گرفته در آن، مناسبتی شیرین و جشن گونه به جای مانده است.
از این رو می‌گوییم جشن که می‌بینیم بسیاری از شاخصه‌های جشن را در روز دانشجو می‌توان دید. از تبریک این روز تا هدیه دادن به دانشجویان و تلاش برای خوشحال کردنشان به شیوه‌های مختلف، تا جایی که گاه شاهد برگزاری جنگ‌های مفرح در این روز در برخی دانشگاه‌های کشورمان هستیم.
جشن تمام عیاری که به مانند جشن‌های بزرگ، برخی عکس پروفایلشان را هم مناسبتی انتخاب می‌کنند و فضای مجازی پر می‌شود از پیام‌های تبریک به همراه تصاویر گل و خنده و کاریکاتور. پیام‌های تبریک متنوعی که گاهی لا به لایشان پیام گرامی داشت روز دانشجو هم به چشم می‌خورد یا برخی پیام‌ها درباره خاستگاه روز دانشجو و جنبش‌های دانشجویی بعد از آن دیده می‌شود که بسیار طرفداران کمتری دارند و خیلی کمتر دست به دست می‌شوند.
استحاله عجیب روزی که بسیار دیده می‌شود متولیان این عرصه نیز به صف تبریک گویان آن پیوسته اند و با تدارک گل و شیرینی گرامی اش می‌دارند. روزی که با ریختن خون سه دانشجو در دانشگاه تهران شکل گرفته، اما حالا دستمایه تبریک و ارسال ایموجی برای برخی دانشجویان است. دانشجویانی که چه بسا شمار زیادی شان یا این خاستگاه خونین را نمی‌دانند یا اگر می‌دانند هم برایشان مهم نیست.
اتفاقا مساله قابل تامل‌تر از تبریک روز دانشجو همین جا خودنمایی می‌کند؛ اینکه به زعم برخی دانشجویان، روز دانشجو مناسبتی برای تبریک گفتن حضور ایشان در جرگه دانشجویان است. حضوری که گاه با عبور از غول کنکور رقم خورده و چه بسا جای تبریک بسیاری هم داشته باشد، اما آیا روزی بهتر از روز دانشجو برای این تبریک گویی وجود ندارد؟
آیا نمی‌شود موفقیت یک فرد در پیوستن به صف دانشجویان (با این پیش فرض که این پیوستن با موفقیت در آزمون مانند کنکور رقم خورده و بی پاسخ رها کردن این سوال که آیا اساسا عبور از کنکور و یا دانشجو شدن، اصلا موفقیتی به شمار می‌آید یا خیر؟) را در یکی دیگر از روزهای سال مبارک باش گفت و به شادی گره اش زد؟
سوالی که می‌توان در ادامه آن پرسید اساسا فضیلت دانشجو شدن چیست؟ آیا دانشجو بودن به معنای بالا رفتن شان و جایگاه افراد است یا «دانشجو» جایی بالا مرتبه است که رسیدن به آن اهمیت دارد؟ مثل قله‌ای که رسیدن به اوج آن، ولو قله‌های بلندتری هم وجود داشته باشد، محل تقدیر و ستایش است.
به عبارت بهتر، جا دارد که بپرسیم چه چیز موجب شده دانشجو شدن به مانند فتح قله، ارزشمند باشد؟ اینکه شماری از دانشجویان در گذشته با عملکرد خود در عرصه‌های مختلف، به طالب علم بودن در دانشگاه فضیلت بخشیده اند و از جان گذشتگی نشان داده‌اند؟ امثال شهدای ۱۶ آذر ۱۳۳۲ یا دانشجویانی که وارث آن‌ها هستند و انبوهی پیامک تبریک روز دانشجو در پیام‌های ورودی و خروجی تلفن همراهشان جا خوش کرده؟!
علتش اینه که اون سه نفری که شهید شدن تا ۱۶ آذر بشه روز دانشجو، یکی‌شون جبهه ملی بود، یکی‌شون توده‌ای. 
