با ترکیب انتخاب شده برای سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر، پیش بینی می‌شود که حاشیه‌های جشنواره فیلم فجر با راه ندادن فیلم های حساس در نطفه خفه شود و بدین ترتیب جنجال‌ها پیش از فرا رسیدن زمان برگزاری مهم‌ترین رویداد سینمایی مطرح شود و به شکل وسیع‌تر در جشنواره فجر شاهد وقوعش نباشیم.
به گزارش «تابناک»؛ کمتر از دو ماه تا جشنواره فیلم فجر مانده است. برخی سینماگران به روال سال پیشین با توجه به فضای جشنواره و دبیر آن، ترجیح می‌دهند در این دوره فیلم‌شان را به این رویداد ندهند اما با توجه به آنکه ویترین قابل توجه سینمای ایران، این رویداد است، اغلب سینماگران، متقاضی حضور آثارشان در جشنواره هستند و قاعدتاً شمار محدودی فرصت حضور در این رقابت را خواهند داشت.
در این فاصله، ابراهیم داروغه زاده، دبیر سی‌و‌هفتمین جشنواره فیلم فجر، احمد امینی، محمدعلی حسین نژاد، حسن خجسته، شاهرخ دولکو، بهروز شعیبی، حسین کرمی و رضا مقصودی را اعضای هیأت انتخاب این دوره جشنواره منصوب کرد که قرار است فیلم‌های این دوره را انتخاب کنند. امینی و کرمی سال گذشته هم عضو هیأت انتخاب بودند و پارسال خجسته، یکی از داوران جشنواره بود. همچنین شعیبی و مقصودی در دوره قبل با فیلم‌های خود در بخش مسابقه حاضر بودند.
اما سوای اینکه این گروه سال گذشته چه سوابقی داشتند، یک ارزیابی ساده نشان می‌دهد چه جنس فیلم‌هایی به این رویداد راه خواهند یافت و چه جنس آثاری بیرون خواهند ماند. قابل پیش‌بینی است با این ترکیب هیأت داوران، فیلم‌های حاشیه‌ساز وارد جشنواره نشوند و فقط فیلم‌های کم‌دردسر به این رویداد راه یابند. چهره‌های حاضر در هیأت انتخاب از شامه قوی برخوردارند و به خوبی می‌دانند چه فیلم‌های جنجال آفرین می‌شوند و بدین ترتیب، به راحتی این فیلم‌ها را می‌توانند شناسایی کنند و بیرون بگذارند.
بدین ترتیب اگر چنین رویکردی را شاهد باشیم، حاشیه‌های جشنواره فیلم فجر با راه ندادن فیلم های حساس در نطفه خفه می‌شود! قاعدتاً این وضعیت باعث بروز اعتراضاتی از سوی سینماگرانی می‌شود که فیلم‌هایشان بیرون می‌مانند اما حتماً این اعتراضات به اندازه جنجال‌هایی که پس از اکران این فیلم‌ها به پا خواهد شد، حاشیه ساز نخواهد بود و در طول جشنواره، حواشی کمتری را شاهد خواهیم بود.
در این زمینه، هیأت انتخاب حتماً هزینه و فایده می‌کند که آیا مثلاً بیرون گذاشتن فیلم تهیه کننده‌های بانفوذ چه تبعاتی خواهد داشت و احتمالاً برخی فیلم‌ها با وجود آنکه در پشت صحنه درباره جزئیات آنها و حضورشان در جشنواره بحث‌هایی وجود دارد، با تغییرات به این رویداد خواهند رسید و به نمایش درمی‌آیند. از این منظر دور از انتظار نیست یک یا دو فیلم که اکنون در محافل سینمایی درباره‌شان حرف و حدیث‌های فراوانی وجود دارد، اما چهره‌های قدرتمندی پشت این آثار هستند، با وجود فضای جنجالی‌شان به جشنواره برسند و با توجه به آنکه هزینه حذف این فیلم‌ها، به هزینه رویارویی با حامیان این فیلم‌ها نمی‌چربد، در جشنواره بمانند.
البته ممکن است برخی فیلمسازان نیز در برابر حذف از جشنواره با وعده اکران بی‌دردسر سکوت کنند؛ اما تجربه نشان داده این وعده لزوماً تضمینی برای اکران نیست و برخی از این فیلم‌ها نه رنگ جشنواره را دیده و نه اکران شده‌اند. در مقابل فیلم‌هایی نیز چون «مارموز» و «هزار پا» بوده‌اند که به جشنواره ملی نیامده‌اند و سپس با کمترین حاشیه و فشار خارجی توانسته‌‌اند اکران شوند؛ بنابراین، صاحبان همه فیلم‌های جنجالی محذوف نیز فریاد اعتراض نخواهد کشید اما اینکه تصور کرد با این وعده همه فیلمسازان سکوت می‌کنند ـ با توجه به تجربه‌ها و سوابق ـ بعید است.
با همه اینها، دور از انتظار نیست که برخی اعضای هیأت انتخاب جشنواره فیلم فجر بگویند، صرفاً مسائل فنی فیلم‌ها را بررسی می‌کنند؛ اما چه کسی می‌تواند بپذیرد این چهره‌ها مصالح را در نظر نگیرند و فراتر از داوری فنی روند؟ برای آنکه دقت این پیش بینی مشخص شود، کافی است چند هفته صبوری کرد و خروجی این هیأت انتخاب را زیر نظر داشت.
با ترکیب انتخاب شده برای سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر، پیش بینی می‌شود که حاشیه‌های جشنواره فیلم فجر با راه ندادن فیلم های حساس در نطفه خفه شود و بدین ترتیب جنجال‌ها پیش از فرا رسیدن زمان برگزاری مهم‌ترین رویداد سینمایی مطرح شود و به شکل وسیع‌تر در جشنواره فجر شاهد وقوعش نباشیم.
