خوانده میشوید؛
چگونه میشود به سریال جانکاه آتش سوزی مدارس پایان داد؟
آیا این حادثه آن طور که باید، دیده شد و در کانون توجه قرار گرفت؟ اگر شد، آیا این امیدواری را به وجود آورد که حادثه مدرسه اسوه حسنه، آخرین حادثه از این نوع باشد؟ اگر نشد، چه چیزی مانع شد؟ آیا حکایت دعوای آن نماینده مجلس و ماجراهایش موجب شد این رویداد مرگبار به نوعی به محاق برود یا سرعت فراموشکاری ما زیادتر شده است؟
از شفت و سفیلان تا درودزن و شینآباد و حالا زاهدان؛ «هنوز هم با آتش، مدرسه، معلم، دانشآموز و مرگ میشود جمله ساخت!»؛ این تیتر گزارشی است که در آن چند نمونه از حوادث آتش سوزی مدارس در کشورمان مرور شده است؛ روایتی سریالی از رویدادهایی که آخرینش، به نوعی دردناک ترینش نیز هست.
از این روی دردناکترین، که بیشترین تلفات این دست حوادث را در رویداد اخیر در زاهدان شاهدیم. در آتش سوزی مدرسه ابتدایی دخترانه «اسوه حسنه» که چهار دانش آموز آن بر اثر آتش گرفتن بخاری نفتی سوختند و پزشکان هم نتوانستند مانع از جان باختن شان شوند.
رویدادی که یک فرق بزرگ و مهم با نمونههای قبلی داشت؛ اینکه در مرکز یک استان به وقوع پیوسته، نه در حومه یک شهرستان یا روستاهای محروم و دور. افتاده از مرکز. تفاوتی که برخی بر اساس آن، نتیجه میگیرند که گازکشی نشدن زاهدان و قصورهای صورت گرفته در این خصوص، سهم بزرگی در رقم زدن این رویداد دارند.
اما نظر شما چیست؟ آیا قصور اصلی متوجه اداره گاز و دیگر عوامل دخیل در این امر است یا آنچه موجب رقم خوردن این رویدادها میشود، قصور مسئولان آموزش و پرورش است؟ چه نوع قصوری؛ نظارت ناکافی یا تخصیص ندادن بودجه برای تجهیز مدارس به سیستمهای گرمایشی ایمن؟
اگر بدانیم بودجه وزارت آموزش و پرورش آنقدر محدود است که به زحمت کفاف حقوق معلمان و کارمندانش را میدهد چه؟ آیا در این صورت قصور را باید در سطوح بالاتر دولت یا حتی مجلس جستوجو کرد؟
اگر عامل رقم خوردن این حادثه و رویدادهای جانکاه دیگر، مجموعهای از عوامل یاد شده باشد، چه؟ در این صورت چه باید کرد؟ آیا واکنشها به این رویداد تلخ، نشانهای از شکل گیری عزمی برای رفع این اشکالات به دست میدهد؟
نقش مردم در این میان چیست؟ آیا باید خیرین پای کار بیایند و عموم مردم هم به مانند حوادثی مانند زلزله پای کار بیایند تا مشکلات پرشمار و وسیع مدارس حل شوند؟ نقش نهادهای عام المنفعه و خیریه در این میان چیست؟
اگر کمی از دورتر به ماجرا بنگریم، اصلا آیا این حادثه آن طور که باید، دیده شد و در کانون توجه قرار گرفت؟ اگر شد، آیا این امیدواری را به وجود آورد که حادثه مدرسه اسوه حسنه، آخرین حادثه از این نوع باشد؟ اگر نشد، چه چیزی مانع گردید؟ آیا حکایت دعوای آن نماینده مجلس و ماجراهایش، موجب شد این رویداد مرگبار به نوعی به محاق برود یا سرعت فراموشکاری ما زیادتر شده است؟
در یک کلام، به راستی چه باید کرد و چه میشود کرد تا دیگر مدرسهای در آتش نسوزد و این سریال تلخ برای همیشه پایان بیابد؟
پیامهای شما تا ساعت ۱۸ امروز به صورت آنلاین منتشر خواهد شد.
گزارش خطا
غیر قابل انتشار: ۷
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۹۱
پاسخ ها
محمد ر ا
| ۱۳:۱۴ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
احد در پاسخ محمد
| ۱۳:۵۵ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
ناشناس
| ۱۴:۳۸ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
علی
| ۱۴:۴۲ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
البته وقتی متوجه میشویم که فقط یک قلم بودجه پرداخت شده به سازمانهای مثلا فرهنگی که هیچ بیلان و آماری به دولت نمی دهند و مردم از کارکرد انها و اهمیت شان اطلاعی ندارند بیشتر از ۱۵۰۰ میلیارد تومان میگردد
یعنی با کمتر از ۵ درصد این بودجه میتوان کل کودکان در معرض خطر از سوختن را نجات داد
ناشناس
| ۱۵:۰۲ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
ببینیم اونوقت پول پیدا میشه واسه تجهیز مدارس یا نه؟؟؟
ناشناس
| ۱۵:۰۷ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
خان محمدعلی آقا
| ۱۶:۰۹ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
توسط چه کسی؟!
مسئولین ؟!
نخبه مهاجر
| ۱۶:۲۴ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
وگرنه از یک سوراخ 1000 بار گزیده میشیم.
ناشناس
| ۱۸:۰۹ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
معلم ناامید
| ۰۶:۵۴ - ۱۳۹۷/۰۹/۳۰
ناشناس
| ۱۲:۴۲ - ۱۳۹۷/۰۹/۳۰
پاسخ ها
علی
| ۱۵:۰۵ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
لطفا از محل ۱۶۰۰ میلیارد تومان بودجه فرهنگی که بی حساب و کتاب به بنیادها و سازمانهای متعدد میدهید ۷ درصدش را به اینکار بدهید و خلاص .
ولی اگر جرات دارید اینکار را بکنید
ناشناس
| ۱۷:۳۵ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
پاسخ ها
علی
| ۱۲:۳۹ - ۱۳۹۷/۰۹/۳۰
اتفاقا برعکس مدیران کشور باید از خانواده های با فرهنگ و با تربیت و ثروتمند خلال خور انتخاب میشدند که اگر چشم و دلشان سیر بود اینطور دزدی و اختلاس و رانت خواری و نمی شد
در ضمن بهتره به جای نفت یه سرمایه گذاری اساسی روی نیروی خورشیدی بشه ، با این وضع بیابان شدن ایران ، لااقل درامد زایی هم میشه . تولید برق هم به همچنین ،
دولت که پول مفت نداره مدرسه مدرن بسازه!!!!
هر کی هم عشق سواده و میخواد آتیش هم نگیره پول بده بره غیرانتفاعی!!!
پاسخ ها
ناشناس
| ۱۳:۱۳ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
ضعف مدیریت
تعلل وعدم دور اندیشی
عدم تخصیص بودجه
تاثیر تحریم ها
سودجویی و برتری منافع شخصی به منافع ملی
بی توجهی به مناطق محروم
پاسخ ها
تاجر
| ۱۳:۲۴ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
اوکی شدی یا بازم بگم
پدر ظلم و ستم و بی عدالتی بسوزد... بسوزد... بسوزد
پاسخ ها
ناشناس
| ۱۵:۰۹ - ۱۳۹۷/۰۹/۲۹
نظرسنجی
آیا به عنوان زن حاضرید با مهریه 14 سکه «بله» را بگویید؟





